ทำไมเราต้องทำบุญแด่ผู้วายชนม์

ตอน การทำบุญแด่ผู้วายชนม์

เหตุที่ต้องทำบุญ?... เพราะตายแล้วไม่สูญเปล่าค่ะ ทำไมคนเราต้องทำบุญ?...

ก่อนอื่นเรามาทำความรู้จักเกี่ยวกับบุญกันก่อนนะคะว่าบุญมีกี่ประเภทหลังจากที่เราได้จากโลกนี้ไปแล้วนะคะ ในโลกของมนุษย์เรามีศาลในกระบวนการของกฎหมายพิจารณาโทษแก่ผู้ที่กระทำความผิด ซึ่งก็ไม่ต่างไปจากอีกภพภูมิหนึ่งที่ข้าพเจ้ามีความเชื่อมั่นว่ามันมีอยู่จริงค่ะ และในโลกดังกล่าวก็จะมีการพิจารณาพิพากษาหลังจากที่เราได้วายชนม์ไปเสียแล้วค่ะ

ในกระบวนการพิจารณา ผู้ทำหน้าที่ตัดสินคดีความก็จะแบ่งแยกบุญของเราออกมาได้ 2 ประเภทดังนี้ค่ะ

1.บุญต้นทุน หมายถึง บุญคุณงามความดีที่เราได้กระทำเอาไว้ในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่ค่ะ ว่ามีมากน้อยเพียงไร

2. บุญสมทบ หมายถึง บุญที่คนอื่นได้กระทำและอุทิศผลบุญนั้นไปให้ดวงจิตวิญญาณของผู้วายชนม์ค่ะ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสชีวิตหลังความตายดังนี้ "จิตเต อสังกิลิฏเฐ สุคติ ปาฏิกังขา" เมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป "จิตเต สังกิลิฏเฐ ทุคติ ปาฏิกังขา" เมื่อจิตเศร้าหมองไม่ผ่องใส ทุคติเป็นที่ไป

ดังนั้นชีวิตจึงไม่ได้จบสิ้นสุดที่ลมหายใจเฮือกสุดท้าย แต่ทุกสรรพชีวิตตราบใดยังไม่ได้หมดสิ้นอาสวะกิเลสบรรลุมรรคผลนิพพาน ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร จิตดวงเดิมนี้ยังคงต้องเดินทางไปสู่ภพภูมิในสองภพภูมิคือ “สุคติ”และ “ทุคติ” เท่านั้น

การทำบุญอุทิศกุศลสู่ผู้วายชนม์เนื่องในวาระทำบุญครบ 7 วัน ทำบุญวาระ 50 วัน และทำบุญวาระ 100 วัน มีความสำคัญมากเพราะเป็นช่วงเวลาสำคัญในการอุทิศบุญให้ดวงจิตผู้วายชนม์ได้อนุโมทนารับบุญเดินสู่สุคติ คือดินแดนอันเป็นที่อยู่ ของสัตว์โลกผู้ทำกรรมดี ได้แก่ มนุษยภูมิ เทวภูมิ รูปภูมิ และอรูปภูมิ เป็นภูมิที่มีความสุขสบาย ตามสภาพของภูมินั้น

ทำไมคนอยู่ต้องทำบุญให้ผู้จากไป เพราะบุญทำแล้วไม่เคยสูญเปล่าผู้ทำได้รับ ผู้รับสุขใจ เพราะบุญคือเครื่องหมายที่ใช้เบิกทางให้กับตัวเราและผู้วายชนม์นั้นเอง

การทำบุญ 7 วัน (สัตมวาร) คือ ช่วงที่กายละเอียดหลุดออกจากกายหยาบ ผู้ตายจะยังวนเวียนอยู่ในโลกมนุษย์ สำหรับกรณีผู้ที่ยังไม่ได้ไปมหานรก หมู่ญาติก็จะได้มีโอกาส 7 วันนั้น ทำบุญอุทิศไปให้ได้ โดยสามารถทำบุญต่อเนื่องได้ในขณะตั้งบำเพ็ญกุศลสวดอภิธรรมที่วัด

การทำบุญ 50 วัน (ปัญญาสมวาร) คือ ช่วงที่กำลังรอเวลาการพิพากษาจากพญายมราชในยมโลก สามารถทำได้ด้วยการนิมนต์พระมาสวดธรรมนิยามที่บ้านที่ผู้วายชนม์เคยอาศัยอยู่เพื่อให้ผู้วายชนม์มารับเอาบุญ

การทำบุญ 100 วัน (ศตมวาร) คือ ช่วงที่ระหว่าง 50 ถึง 100 วัน คือ ช่วงพิพากษาและส่งไปเกิด เช่น ไปเกิดในมหานรก ไปยมโลก ไปเป็นมนุษย์ เป็นเปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน หรือไปเป็นเทวดา เป็นต้น ทั้งสามช่วงนี้ คือ 7 วัน 50 วัน 100 วัน กายละเอียดจะยังรับบุญได้ เพราะฉะนั้น ภายใน 7 วัน 50 วัน หรือ 100 วัน จึงจำเป็นต้องทำบุญต่างๆให้เต็มกำลัง แล้วอุทิศบุญนั้นๆไปให้ผู้วายชนม์

ดังนั้นการทำบุญในช่วงเวลาดังกล่าวเช่น 7 วัน 50 100 วัน เป็นการทำบุญสมทบที่ส่งไปให้ผู้วายชนม์นั่นเองค่ะ ซึ่งมีความสำคัญยิ่งในการพิจารณาคดีความของผู้วายชนม์ว่าจะนำไปสู่ภพภูมิใดนั้นเองค่ะว่าแรงบุญทั้งหมดที่เราทำมาเองขณะที่มีชีวิตอยู่รวมกับแรงบุญที่ผู้อื่นอุทิศมาให้จะนำส่งไปสู่ ภพภูมิใดระหว่าง "สุคติ" หรือ "ทุคติ" นั่นเอง

#ข้าพเจ้ามณีเทวา (น.ส.บุญตา บุรีศรี ) ตั้งใจที่จะเขียนอนุทินนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นอนิสงฆ์แห่งบุญให้กับดวงจิตวิญญาณของผู้วายชนม์ทุกท่านที่จากโลกนี้ไปแล้วและกำลังรอรับแรงบุญสมทบจากพวกเราอยู่นะคะ หากท่านอ่านบทความนี้ด้วยความเข้าใจและศรัทธามั่น กรุณาแชร์บทความได้เพื่อเป็นธรรมทานต่อไปค่ะ ขอบพระคุณที่แชร์บทความค่ะ

อนุทินเสือเพิก ชุมแพ

22/02/19

[มณีเทวา]

น่าคิดค่ะ

[อ.ต๋อย]

สวัสดีครับ … รบกวนชี้แนะแหล่งอ้างอิงด้วยครับ … ผมสนใจอย่างยิ่ง