อยากให้คนไทยเป็นอย่างนี้จังเลย !
แต่ตายแล้วเกิดใหม่ ก็คงเป็นไปไม่ได้.....
ถึงจะมีกฎหมายบังคับ ก็คงหาทางหลีกเลี่ยงกันจนได้
ตามฟอร์มพี่ไทย !!!...
ที่ออสเตรเลียเขามีถุงสำหรับเก็บขี้หมาแขวนไว้ให้ตรงถังขยะเลยค่ะ ไม่ต้องพกพา
เห็นด้วยกับคุณ mitoฯว่า อะไรที่เราอยากเห็น อยากให้เป็น อยากให้มี ควรเริ่มที่ตัวเราเองค่ะ จะได้ไม่ทุกข์ ไม่โกรธ และไม่บ่นค่ะ (พูดง่าย แต่ทำยากเนาะ)
คุณ รัตติยาคะ
แวะมาทักทายครับ น่าชื่นชมนะครับ อยากให้เมืองไทย (โดยเฉพาะกรุงเทพ) เป็นอย่างนี้บ้าง ขอบคุณผู้ถ่ายทอดเรื่องราวด้วยครับ
คุณไมโต ค่ะ
แสดงว่า ดิฉัน ก็เป็นพวกเดียวกับคุณครูขจิต สิคะ
ใช้ลูกเก็บ....ขี้หมา...คนก็ชมว่าเก่ง...เอ๊ะขึ้นไปดูก่อนใครชมเราว่าเก่ง อ๋อ....คุณกฤษณา นั่นเอง...แต่ลูกดิฉันน่ารักค่ะ....แกขยันเก็บ....มีเบื้องหลังนิดหน่อย...ค่ะเรื่องเก็บขี้หมา....คือแกอยากเลี้ยงหมาที่บ้าน....พ่อของแกเลยบอกว่าคนที่จะเลี้ยงหมาได้ต้องมีความความรับผิดชอบเรื่อง"ขี้หมา" เป็นอย่างแรก......ต้องเช็ดกวาดได้โดยไม่รังเกียจ...ให้ทดสอบความรับผิดชอบโดยเก็บขี้หมาในซอยก่อน....ลูกปลาก็น่าสงสารทำตามที่พ่อบอก.....จนกลายเป็นปกติชีวิต...มีแม่สำทับว่าเป็นประโยชน์กับต้นไม้เป็นปุ๋ยแกจึงเก็บขี้หมาใส่กระถางต้นไม้.....จนเป็นปกติ...เก็บมาเกือบปีแล้ว...พ่อยังไม่หาหมามาให้เลยค่ะ....
เพิ่งรู้จากคุณโอ๋ว่าที่ออสเตรเลียเค้ามีถุงขยะไว้ให้ด้วย ไม่ได้สังเกตุเลยแฮะ แย่จัง ^__<
จะว่าไปคนออสซี่นิยมเลี้ยงแมวมากกว่าน้องหมาค่ะ
จริงๆ น่าจะมีการสอนน้องหมาให้อึ แล้วเก็บ (จัดการ) ของตัวเองได้นะ เอ...ทำไมไม่มีใครสอน
น้องหมาของแนนโชคดี (มั้งคะ) อึตรงไหนก็ได้ เพราะรอบบ้านในระยะ 500 เมตร ไม่มีเพื่อนบ้านเลย หุหุ แต่น้องหมาของเราก็ไม่มีโอกาสมีแฟนได้เลย
^___^
ไม่ได้หรอกค่ะ คุณไมโต ถ้าทำเช่นนั้นได้คุณเมตตา ฤ...จะไม่ทำ...คุณพ่อแกดุค่ะ...คุณเมตตา กลั๊ว..กลัว..
คุณไมโต..เริ่มเชื่อมโยง...เก็บขี้หมา...กับพิศาล อัครเสนี...
คุณไมโตลืมไปข้อนึงรึป่าวค่ะ
วันนี้ไปทำงานที่บ้านจีนสันติชล ไปพบน้องคนหนึ่งน่าจะมาจาก กรุงเทพฯ (เห็นบอกว่าเป็นดาราวัยรุ่น) สะพานกล้อง ...ผมก็คุยกับชาวบ้านว่า ลองทายสิว่ากล้องที่น้องคนนั้นสะพายราคาเท่าไหร่ ทุกคนบอกไม่เกิน สองหมื่น มากสุดหมื่นห้า
ผมเลยเข้าไปถามว่า "กล้องน้องตัวนี้ราคาเท่าไหร่" น้องตอบว่า "ราคาเกือบแสน"
ผมอึ้งมาก เกินคาดไปนิด
แต่ผมจำไว้ว่าที่พี่ไมโตบอกว่า กล้องราคาแพงจะทำให้เราสามารถถ่ายรูปดูดี และมีมิติ ไม่แบน ผมก็เห็นด้วย เพราะผมมีเพื่อนที่อยู่ในวงการนิตยสาร หนังสือพิมพ์ เขาถ่ายรูปจากมุมที่เราถ่าย แต่ออกมาคนละเรื่อง..
แต่ก็คิดอีกว่า "มันแพงเกินไป" เกินไปสำหรับผม
อาศัยกล้องถูกๆ และหามุมดีๆ มือนิ่ง แสงโอเค ไม่พอใจก็ลบออก แบบนี้พอแก้ขัด
พอดีเห็นคนมาComment เรื่องภาพครับ
ถือโอกาสเอาภาพสาวยูนนานที่ผมถ่ายมาเมื่อกลางวัน มาฝากพี่ไมโตครับ
น้องอาผ่าง ที่สันติชล เมืองปายครับ
ตกลงคุณกฤษณาจะใช้บันทึกนี้ต้อนรับคุณไมโตฯเหรอคะ ท่าทางจะกลิ่นแรงปลุกได้นะคะ เอาบันทึกของคุณหมอสมบูรณ์มาเสริมด้วย ก็จะได้ทั้งของหมาและของคนเลยนะคะ
ตามอ่านโดยไม่ได้แจมมาพักใหญ่ๆ กำลังชื่นชม GotoKnow อยู่ว่า ทำให้คนที่ไม่เคย f2f กันเลยมาเตรียมต้อนรับเพื่อนได้น่าตื่นเต้นกว่า เพื่อนร่วมงานที่ F2F กันมาเป็นสิบๆปีเสียอีกค่ะ คิดว่าคงเป็นแรงผลักดันให้คุณไมโตฯเธอต้องปลีกเวลามาพบเพื่อนๆ GotoKnow เวลาเธออยู่เมืองไทยบ้างแน่ๆ เพราะคราวที่แล้วพอกลับมาสู่พุ่มมะลิ แล้วเธอก็หายหน้าไปจาก GotoKnow พักใหญ่ๆเลยล่ะค่ะ ลุ้น..ลุ้น...นะคะ
ทดสอบ..ทดสอบ...
ทดสอบแล้วยังไม่มาค่ะ..เอ้าพวกเรา...เตรียมสถานที่ได้.
...เตรียมพร้อมได้...จะสี่ทุ่มครึ่งแล้ว...Surprise
ว้า......จะตีหนึ่งแล้วก็ยังไม่มีใครมา หลอกกันเล่นหรือเปล่า หรือว่าประชดกัน
กร่อย ๆ ๆ ๆ
จะให้รอถึงกี่โมงเนี่ย
ทีมพยาบาล on call ก็แล้วกัน (กะว่าจะได้ M2M คืนนี้แล้วเชียว)
คงต้องรอไปอีกชาติ เฮ้ย อีก 1 คืน
หาว ๆ ๆ (สามหาว)
คุณรัตติยาขา
พูดไปนั่น กะว่า คืนนี้ จะได้กอดคุณไมโต ก่อนนอนนะเนี่ย
ระวังคน(นอน)ข้าง ๆ นะคะ ผู้พิทักษ์ฯ ก็เหอะ .22 และ .38 อ่ะ รู้จักไหม อิอิอิ
ฮ้าว............
ครายมาพูดรัยเนี่ย ขอตัวไปเฝ้ายามต่อนะ ฮ้าว..........
โอย.ตาย...น่าสงสารชะมัดเล้ย..
http://gotoknow.org/blog/nurseanaesthjoke/66336
โน่นแน่ะค่ะ
เก๊ง เก๊ง เก๊ง หกโมงเช้าแล้วค่า
เรียกพลังคนไมโตฯ กลับมาก่อน
เอ๊ งง งง ตัวเอง ตกลงเป็นตำรวจ หรือ ยาม กันแน่ เนี่ย
ก๊อกๆๆๆ...ฮัลโหล..คุณไมโต..คุณไมโต...
คุณกฤษณาคะ...เลือกบันทึกไหนก็ไม่เลือกนะคะ...มาเลือกตามเก็บขี้หมามารับคุณไมโต...ดิฉันเข้าใจดีเมื่อคืนก้เลยไม่เข้ามา....แกคงอยู่ในห้องไม่ออกไปไหนอีกประมาณ 3 วันค่ะ...ฮา....ฮา.....
พวกเราอย่ากิ๊ว ก๊าว....กันมาก....เดี๋ยว ผบ.คุณไมโตสั่งปิด blog นะคะ....ซิบอกไห่...
อ.สมบูรณ์คะ...
http://gotoknow.org/blog/nurseanaesthjoke/65798
น่ะค่ะ
คุณเมตตา"แม่คู่หู"คะ
ครูอ้อยขา
คุณติ๋วขา
คุณรัตติยาจ๋า
เมื่อคืนsompornp ไปเยี่ยมบ้านน้องกะปุ๋มมา เห็นรูปน้องกะปุ๋มกอดกะคณรัตติยา ด้วย "ตาร้อน" นะจะบอกให้ ดีจัง เรามีคนในดวงใจคนเดียวกันด้วย
คุณเมตตาคะ
คุณหมอ ท่านประธานที่เคารพ
คุณไมโตคะ
จ๊ะเอ๋...คุณไมโต..
แหม อ่านไปลุ้นไป ว่าจะตกชื่อเราอีกรึเปล่าน้า
แหม เมื่อคืนอยู่เฝ้าหัวกระไดบ้านทั้งคืนเลยนะเนี่ย
เฮ้ย น่านมัน สุนัขรับใช้ของคุณกฤษณา
อ้าว เหรอค่ะ เหมือนกันแหละ
รักใครแล้ว มันดูแลเฝ้าให้ขาดใจเลยหละ
คุณกฤษณา ค่ะ
คุณไมโต เธอได้เมีย ลืม เพื่อน หนะ ไม่แปลก
แต่ถ้าเมื่อไหร่ เธอได้เพื่อน แล้ว ลืม เมีย นี่สิ สงสัยหัวแตก ฮา.........
คุณหมอสมบูรณ์ ค่ะ
ไม่เป็นไร ค่ะ ศรี เอ้ย ดิฉัน ทนได้ ว่าแต่ว่า สำหรับของฝากหนะ สำหรับดิฉันไม่ต้องค่ะ แต่ถ้ามีฝากลูกดิฉัน ยินดี ค่ะ
นี่ก็ว่า จะตามไปเก็บขี้หมา เอ๊ย ไม่ใช่ ขี้คุณไมโต ด้วยเหมือนกัน
บันทึกนี้จะมีความเห็นต่อยอดกันถึง 100 อยู่แล้วนะคะ ต้องบอกว่าน่าจะเป็นสถิติที่มีคนมาบันทึกต่อเนื่องกันยาวนานที่สุดใน GotoKnow ซะละมังคะ เจ้าสถิติ (นายบอน) ยังไม่ยอมมาเปิดวงลูกทุ่งเลยค่ะ
ต้องขอบคุณคุณไมโตฯจริงๆ ที่ทำให้ได้เห็นปรากฏการณ์นี้ น่าประทับใจมากเลยค่ะ
กำลังรอดูอยู่ว่า ความเห็นที่ 100 คือใคร ใช่คนที่ 50 หรือเปล่า (น่าน...หลอกให้กลับไปดูได้...ใช่ม้า)