อุดมการณ์ชาวค่าย : ปนน.มข.

ตอนเป็นเด็ก เราเคยถูกปลูกฝังอุดมการณ์มากมาย ตอนเรียนปริญญาตรี มุมหนึ่งของชีวิต ถูกส่งต่ออุดมการณ์โดย ปนน. ปี 2547 ได้รับไม้ต่อให้เป็นผู้ส่งมอบอุดมการณ์ไปยังรุ่นถัดไป วันนี้ขยับมายืนอยู่ในมุมของผู้รอดูอุดมการณ์เบ่งบาน

 วันนี้ ปนน. จัดทำบุญเลี้ยงพระในภาคเช้า ภาคเย็นจะมีพบปะศิษย์เก่าศิษย์ปัจจุบัน เพื่ออำลาที่ทำการชมรม เนื่องจากมหาวิทยาลัยปลูกสร้างอาคารองค์กรกิจกรรมหลังใหม่ อาคารเดิมที่ผู้ใหญ่บางคนเรียกสลัมของนักกิจกรรมก็จะถูกรื้อถอนไปตามกาลเวลา...

สามหนุ่มที่เคยเป็นประธานชมรม มายืนเรียงกันเพื่อบอกเล่าเรื่องราว ในภาคเช้า ใครเลยจะรู้ว่า จขกท. เป็นประธานชมรมยุคย้ายชมรมลงมาจากตึกแฝดมาอยู่ที่ปัจจุบัน เลยเป็นบุคคลร่วมสมัย ที่จะได้เห็นที่ทำการชมรมทั้งที่ดั้งเดิม ที่ปัจจุบัน และที่ใหม่ 

ปีนั้น เคยตื่นเต้น ทำบุญเลี้ยงพระฉลองที่ทำการชมรมใหม่ วันนี้ก็จำต้องเศร้าหน่อยเมื่อต้องมาทำบุญเลี้ยงพระเพื่ออำลาที่เดิม ปธ.ออมสินกล่าวสั้นๆกับน้องๆในเชิงว่า "ย้ายที่แต่ไม่ได้ย้ายอุดมการณ์ เพราะอุดมการณ์ยังอยู่" ปธ.บอย เลยกล่าวสั้นกว่าว่า "เหมือนกับพี่ยอดและพี่ออมสินว่าไว้" 

18 ปีที่ผ่านมา ปนน. คงทำค่ายไม่น้อยกว่า 100 ค่าย เราไม่ค่อยได้ถอดบทเรียนค่ายเป็นลายลักษณ์อักษร แต่บทเรียนจากค่าย มันฝังแน่นฝังลึกในวิถีคิดและจิตใต้สำนึกของพวกเรา

“เป็นดั่งพี่น้อง เพื่อผอง และกำลังใจ” วรรคทองในเนื้อเพลงของชมรม... ที่เสมือนเป็นอุดมการณ์ของชาว ปนน.

เรื่องอุดมการณ์ที่ส่งผ่านถึงกัน โดยเฉพาะนักกิจกรรมที่เรียกว่าชมรม ชุมนุม หรือกลุ่มใดก็ตาม มักมีสัญลักษณ์ที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวร่วมกัน เช่น  Logo สัญลักษณ์  เพลง บทกวี สถานที่ หรือแม้แต่ตัวบุคคล เป็นเครื่องมือในการส่งต่ออุดมการณ์ แม้จะเปลี่ยนผ่านไปยาวนานหลายรุ่น แต่สิ่งเหล่านี้ จะเป็นตัวเชื่อมกาลเวลาไว้เป็นอย่างดี...ในเชิงสัญลักษณ์ ทั้งจับต้องได้และไม่ได้...

 

เขียนลงบน Facebook 10 ตุลาคม  2558

ปรับปรุงพิ่มแต่ง 10 ตุลาคม  2561

รูปภาพหลาย ๆ กิจกรรม หลาย ๆ ปี .....แม้เวลาเปลี่ยนไป ความเป็น ปนน. ก็ยังคงเดิม