ลำนำบล็อกเกอร์...(1)


บันทึกความทรงจำที่ดีๆไว้.....
(พฤหัสที่ 30 พ.ย. 49.....)
ระหว่างเรา รอเช็คอิน รอดินเนอร์
ได้พบเจอ สาวหน้ามล คนหน้าหวาน
นึกขึ้นได้ เห็นรอยยิ้ม พริ้มเจือจาน
เดินพ้นผ่าน นึกได้นี่ คุณปวีณา
(ศุกร์ที่ 1 ธ.ค. 49.....)
แล้วจัดแจง แต่งตัว ไม่มัวหมอง
มาชั้นสอง จองบุฟเฟต์ เท่นักหนา
ได้พบพาน ท่าน JJ ทักเฮฮา
ได้พบหน้า น้องกะปุ๋ม กระชุ่มกระชวย
พบกลุ่มใหญ่ ใส่เสื้อทีม เดินยิ้มหล่อ
ชาว มอ.นอ. ท่านหล่อเริ่ด เฉิดสุดสวย
อ.beeman แอนด์คุณบอย คอยคุยด้วย
อุ๊ยสุดสวย ทั้งคุณตูน นู่น..คุณโอ(ใช่ไหมหนอ?)
นั่น อ.หนึ่ง ดูขึงขัง นั่งยิ้มอยู่
เหลียวแลดู อ.มาลินี ใจดีโข
อ.วิบูลย์ เดินหนุนมา ดูท่าโก้
พี่เม่ยโชว์ ยกมือไหว้ เรียงรายคน
ขึ้นรถตู้ เหลียวดูข้าง เอ๊ะ..ช่างคุ้น
อ๋อ..ก็คุณ ชาญวิทย์ ที่คิดสน
เดินเข้างาน ก็พานพบ ครบเรียงคน
ครูนงโน่น คุณยุทธ์นั่น สุขสันต์จริง
พอใกล้เที่ยง เห็นเดินเอียง มาแล้วนั่น
จำได้พลัน ท่านขจิตไม่คิดนิ่ง
เดินมาไป มือไม้ขวัก กวัก...ระวิง
เดินแกมวิ่ง มือถือกล้อง ไว้ส่องคน!
ถึงเวลา หน้าระรื่น ตื่นเต้นนัก
ก็ได้ทัก ท่านHandy ดีเหลือล้น
โอ๊ยตื่นเต้น ตันตื้น ชื่นใจจน
เอ่อท่วมท้น เป็นรอยยิ้ม อิ่มเอิบเอม
จวบเย็นย่ำ ต้องอำลา เพื่อมาใหม่
ประทับใจ แสนสนุก สุขเกษม
พรุ่งนี้เรา จะพบใคร ให้ปรีด์เปรม
ขอใช้เกม รอผัดผ่อน ตอนต่อไป.....
คำสำคัญ (Tags): #ลำนำกวี#blogger
หมายเลขบันทึก: 65320เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2006 17:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:37 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)
    ขอบคุณครับ .. มีเวลาจะมาต่อกรครับ .. โอ๊ย .. ไม่ใช่ .. ต่อกลอนน่ะครับ.
  • สุดยอดครับ....ถ้ามีใครเข้ามาต่อยอดบันทึกนี้..เขียนกลอนต่อและ Link ถึงกันคงสนุกครับ
  • ผมยังไม่มีเวลาเขียนบันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ครับ..มีภาพเพียบเลย
  • เอาไว้จะเขียน...อาจเป็นคืนนี้หรือคืนพรุ่งนี้ครับ
คุณ Handy คะ
  • รอได้ค่ะ รอได้.....
เรียนท่านเอื้อค่ะ
  • ขอบคุณมากค่ะ มีรูปภาพแล้วทำให้ดูสดชื่นขึ้นเยอะเลย
อ.beeman คะ
  • พี่เม่ยคาดว่าจะได้ภาพจากบันทึกท่านด้วย
  • ความจริงอยากทำลิงค์ของแต่ละท่านด้วย แต่เน็ทช้าเหลือเกินค่ะ

สวัสีดค่ะพี่เม่ย คนสวย ..

พี่เม่ยน่ารักมาก ๆ เลย เห็นทั้งทีมของพี่เม่ยไกล ๆ แต่ไม่กล้าเข้าไปทัก ยังคุยกะตูนอยู่ว่า คนนั้นชื่อนี้ คนนี้ชื่อนั้นกันอยู่เลย

เพิ่งมารู้จากพี่บอยตอนขึ้นรถกลับว่า พี่เม่ย เป็นรุ่นพี่ของโอกะตูนที่เฉลิมขวัญด้วย ยังคุยอยู่ว่าพี่เม่ยเป็นคนใต้หรอเนี่ยทำไมขาวจัง แถมตัวจริงก็ดูน่ารักกว่ารูปใน blog ซะด้วย

^_^

 

       ขอบพระคุณมากครับกับบทกลอลำนำblogger  เยี่ยมมากครับ

พี่เม่ยศิลปินสุดๆ ไปเลยค่ะ เสียดายที่พี่เม่ยไม่ได้เข้ารวมพลคนบล็อก มีการแต่งกลอนกันสดๆ ด้วยค่ะ

ปล. อ. Handy อย่าลืมมาต่อกร เอ้ย ต่อกลอนกับพี่เม่ยนะค่ะ

คณเม่ย

คุ้มค่าการการรออ่าน(กลอน)

สุขใจ ๆ ๆ  (1)

สวัสดีค่ะ คุณโอ RO_NUQA 
  • ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ
  • แก้ข่าวของคุณบอยเล็กน้อย พี่เม่ยไม่ใช่ศิษย์เก่าเฉลิมขวัญค่ะ เสียดาย...เลยไม่ได้เป็นรุ่นพี่ของคุณโอกะคุณตูนเลย
  • สมัยเด็กเคยอยู่ "พิดโลก" ประมาณห้าหกปี เป็นศิษย์เก่า ไทกล้า, จ่านกร้อง (เปลี่ยนโรงเรียนเป็นว่าเล่นค่ะ...หาเรื่องไม่ยอมไปโรงเรียน) สุดท้ายได้เรียนที่สิ่นหมิน....แต่เคยไปเฉลิมขวัญสมัยมัธยมเพื่อสอบชิงทุน AFS มั้ง  ความจำเริ่มลางเลือนแล้วค่ะ
  • พี่เม่ยเป็นคนจังหวัดใกล้เคียงค่ะ.... "อุดดิด" ไงคะ!
คุณยุทธ์ (สิงห์ป่าสัก) คะ...
อ.จันทวรรณคะ...
  • พี่เม่ยก็เสียดายมากค่ะ รู้มั๊ยคะว่าเรา (พี่เม่ย คุณศิริ คุณnidnoi) มาถึงห้อง Gotoknow ประมาณ 16.35 น. เห็นห้องว่างๆแล้วเข่าอ่อนเลย (ใจจะขาดแล้วเอ๊ย..ย...)
  • แต่ได้ทราบจากคุณปวีณาว่า มีการแต่งกลอนสดๆกันด้วย....น่าสนุกจังค่ะ
คุณ Somporn ค่ะ
  • ยินดีจ้าดนักเจ๊า....
  • พี่เม่ยคะ ... ถึงจะไม่ได้เป็นพี่น้องเฉลิมขวัญสตรี  แต่เราเป็นพี่น้องกันใน Gotoknow ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ
  • ที่สำคัญ  บ้านตูนอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับโรงเรียนไทยกล้าเลยค่ะ ... สงสัยว่าเราอาจจะได้เคยเจอกันมาก่อนแถวๆ หน้าบ้านตูนเมื่อนานมาแล้วนะคะ  ... :)

   กลอนยาวยาว  เขียนอย่างไร  คิดไม่ออก
แต่อยากบอก  บันทึกนี้  มีค่าหลาย
ร้อยเรียงนาม  ผู้คน  ไว้มากมาย
คนทำได้  นับว่าไม่  ธรรมดา

   บรรจงร้อย  เรียงคำ  ทำได้เยี่ยม
หาใครเทียม  ได้ลำบาก  ยากนักหนา
อิ่มอารมณ์  ผ่อนคลาย  ไร้มายา
ความจริงใจ  แทรกมา  ในบทกลอน.

 (.... เห็นมั้ย เต็มไปหมดเลย ครับ )


  • ช่วยบอกบ้างนะครับว่าทำไมจะต่อ กร เอย ต่อกลอนเก่งแบบพี่เม่ยบ้าง
  • ไพเราะและเก็บรายละเอียดได้หมดเลยครับ
  • ขอบคุณมากครับ
  • ว่าแต่ว่าทีมใครไม่ทราบทักท่านอาจารย์ประจักษ์เป็นอาจารย์ Panda
  • อาจารย์ประจักษ์เล่าให้ฟัง ยิ้ม ยิ้ม
คุณตูนคะ
  • ตอนนั้นราวๆปี 2509-2510 ค่ะ คุณตูนอยู่ที่ไหนน้อ......
คุณ Handy  คะ
    มีเวลา มาต่อ "กร" ตอนเย็นย่ำ
    ว่า(เรา)ไม่ธรรม มะดาเหมือน เพื่อนๆเขา
    เอ๊ะสงสัย เป็นไงหนอ อ้อตัวเรา
    ดูเบาๆ เหมือนจะลอย พลอยปลื้มใจ
คุณ ขจิต คะ
  • อย่าไปบอกใครเชียวนะ....เรื่องที่พวกเราไปทัก อ.ประจักษ์ เป็น อ.แพนด้า น่ะ
  • ประทับใจอาจารย์มากเลย ท่านเป็นผู้ใหญ่ใจดีที่กรุณาพูดคุยอธิบายให้เราเข้าใจอีกด้วย อ้อ...พอดีกะปุ๋มเดินมาช่วยแก้สถานการณ์ให้อีกด้วยล่ะ
        
          ชอบท่อนนี้มากครับ ......
               .....พอใกล้เที่ยง เห็นเดินเอียง มาแล้วนั่น
               จำได้พลัน ท่านขจิตไม่คิดนิ่ง
               เดินมาไป มือไม้ขวัก กวัก...ระวิง
               เดินแกมวิ่ง มือถือกล้อง ไว้ส่องคน!.......
         สื่อได้ตรงเผงเลย ควรให้รางวัลสำหรับ อ.น้องขจิต คนนี้สักรางวัล...คิดยังไม่ออกว่าน่าจะเป็นรางวัลอะไร.........ช่วยคิดหน่อย
เรียนครูนงค่ะ
  • ถ้าเป็นภาษากำลังภายใน ต้องเป็นรางวัลนี้ค่ะ "คุณชายผู้รุ่มรวยน้ำใจ"
  • พี่เม่ยเสนอรางวัล "ใจงดงาม" ค่ะ (แต่ไม่ทราบว่า คุณขจิตจะเหมารวมว่ารูปงดงามด้วยหรือเปล่านะคะ)

ยิ้มๆ..ขำขำ..

กับท่าน PJ หรือ ท่านอาจารย์หมอประจักษ์...ท่านยิ้มน่ารักพร้อมอธิบายว่า...ผลกับท่าน Panda คล้ายกันครับ...ยิ้มๆ...ต่อ...ช่างเป็นวงสนทนาที่น่ารักมากคะ

(^_________^)

กะปุ๋ม

(30 พ.ย.49)

                               แสนเสียดาย พบกัน ไม่ทันทัก
                  แรกเห็นพักตร์ ชักสงสัย ใช่ไหมหนอ
                  คือพี่เม่ย เธอคนนั้น ฉันเฝ้ารอ
                  กว่าจะอ๋อ ก้อผ่านไป ไม่ได้ชม

(1 ธ.ค.49)    

                               ตื่นแต่เช้า พอเข้าลิฟต์ ร้องยิ้ปปี้!!
                   ได้เจอพี่ นี้อีกครั้ง หวังใจสม
                    ต่างทักทาย ดังหมายปอง น้องชื่นชม
                    แสนสุขสม ได้พบพี่ ดีใจจัง

(2 ธ.ค.49)

                                มาวันนี้ พบพี่ ที่ตอนพัก            
                    น้องเข้าทัก พลางบอกบ่น คนผิดหวัง
                    ไม่พบพี่ ที่ห้องรวม เหล่าคนดัง
                    ขาดความขลัง พลังกลอน ถอนใจลา

(วันนี้)

                               เมื่อได้อ่าน กลอนพี่ต่อ จ้อแจ่มจิต
                     ได้ไม่ผิด คิดดังหวัง กำลังหา
                     ทั้งลำนำ บล็อกเกอร์ 1...2...ตามมา
                     อิ่มอุรา พาสุขใจ ได้อารมณ์


                    
ขอบคุณที่พี่เม่ยให้เกียรติพูดถึงปวีณาค่ะ...ปีหน้าถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด เราคงได้มีโอกาสสวมกอดกันนะคะ...


สวัสดีครับ พี่เม่ย

  • สุดยอด สุดยอด อยากรู้วิธีคิดจัง
  • เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับสำหรับภาพแห่งความทรงจำที่ท่าน อ.ปารมี นำมาฝาก
  • รูปพี่เม่ย "ใช่เลยแหละครานี้"
    โห..กะปุ๋ม มากรุ้มกริ่ม ยิ้มขำขำ
    แหม..เกือบทำ พี่เม่ยเขิน สะเทิ้นหาย
    อ๊ะ..ยังดี คุณปวีณา มาช่วยคลาย
    อืมม์..เรียงราย ลำนำร้อย ถ้อยวจี
      อ้าว..ไปไหน ไม่เห็นหน้า เกือบอาทิตย์
      อ้อ..คุณชาญวิทย์ ติดงานทำ ตามหน้าที่
      อุ๊ย..ขอบคุณ ช่วยหนุนให้ (ว่า)ใช่รูปนี้
      อ้าว..ท่านมี ของฝากด้วย สวยๆทั้งนั้นเลย....
  • ชอบจังเลย
  • ชอบคิดว่าเป็นอย่างหลังด้วยครับ
  • ถ้าเป็นภาษากำลังภายใน ต้องเป็นรางวัลนี้ค่ะ "คุณชายผู้รุ่มรวยน้ำใจ"พี่เม่ยเสนอรางวัล "ใจงดงาม" ค่ะ(แต่ไม่ทราบว่า คุณขจิตจะเหมารวมว่ารูปงดงามด้วยหรือเปล่านะคะ)
  • ขอบคุณมากครับพี่เม่ย
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท