คุณ Aj Kae คะ
- ถ้าเอาไปให้อาจารย์กินตอน defense...เกรงว่าจะไม่ผ่านมากกว่าผ่านนะคะ...(ทั้งๆที่มันควรจะผ่าน)..ระวังล่ะ...เป็นห่วงค่ะ.... ยาตัวนี้เอาแน่กะมันไม่ค่อยได้ค่ะ
- ขอบคุณที่แวะมาพูดคุยค่ะ
งอน...เณร...
...เณรเล่า...ลิ้นค่อนข้างพันกัน...ฟังก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง….พระครูฉลาดดีแฮะ...ไม่ต้องเปลืองตังค์จ้างช่างซ่อมวัด....ใช้เณรที่มี...เรียกว่าใช้ทรัพยากรคุ้มค่า..
วันก่อนฉันดูแลคนไข้ “เณร” อายุ 17 ปี มาทำผ่าตัดที่แขนซ้าย...
เราใช้เทคนิคที่เรียกว่า Brachial Plexus Block (BPB) เป็นการใช้ยาชาเข้าไปอาบบริเวณเส้นประสาทที่มาเลี้ยงแขน...ทำให้ชาเฉพาะแขนข้างที่ทำผ่าตัด..คนไข้หายใจเองสะดวกสบาย คนเฝ้าก็สบาย..
วันนั้น...เณรคงพูดไม่หยุด...ฉันทานข้าวเที่ยงกลับเข้ามาเห็นเณรนอนหลับ...น้องบอกว่าได้ยา Midazolam 2 mg.เป็นยากล่อมประสาท คลายเครียด เข้าเส้นเลือด...
ฉันเฝ้าต่อสักพักเณรก็ตื่น..ฉันจึงถามเรื่องความปวด เณรบอกว่าไม่ปวดจากนั้นเณรก็เริ่มคุยอีก...ตาก็ปรือๆ...คงจะ...ง่วงก็ง่วง...อยากคุยก็อยาก...
“อยู่วัดป่า....มีพระครูอยู่ 3 ....เณรสัก20 กว่าๆ...พระครูส่งเณรไปเรียนสารพัดช่าง...เดินสายไฟ...ทำปูน....ซ่อมแซม...แล้วก็กลับมาช่วยกันทำที่วัด”...เณรเล่า...ลิ้นค่อนข้างพันกัน...ฟังก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง….พระครูฉลาดดีแฮะ...ไม่ต้องเปลืองตังค์จ้างช่างซ่อมวัด....ใช้เณรที่มี...เรียกว่าใช้ทรัพยากรคุ้มค่า..
“เดินไปบิณฑบาต 7 กิโล ใกล้ๆกันก็มีอีกวัดนึง.....”
แล้วท่านก็พูดไปเรื่อยๆ...ฟังรู้เรื่องบ้าง...ไม่รู้เรื่องบ้าง…สุดท้ายมองหน้าฉัน แล้วถามว่า
“อายุเท่าไหร่ล่ะ” ฉันงง...น้องๆในห้องผ่าตัดหัวเราะ..ฉันก็งง
“ใครนะคะ” ฉันถามเณรไม่ตอบ ได้แต่พยักหน้ามาที่ฉัน...ฉันเอามือชี้มาที่ตัวเอง
“คนนี้เหรอ”...เณรพยักหน้า...ฉันไม่ตอบได้แต่อมยิ้ม...สงสัยเห็นว่าเรายังเป็นสาวแน่ๆ...ฉันนิ่งสักพักเณรพูดต่อ
“35 เหรอ”...อุ๊ย...ฉันหัวเราะ...ก็มันเขินนี่...
“หรือ 53..”...คราวนี้ทั้งห้องผ่าตัดหัวเราะ...แต่ฉันหัวเราะไม่ออก...งอนและ...
หนอยแน่ท่านเณร...รู้งี้...ฉันจับดมยาสลบใส่ท่อช่วยหายใจซะก็แล้ว...จะได้ไม่มาพูดเป็นต่อยหอย...ไม่เข้าหู(ฉัน..แต่เข้าหูคนอื่น)
ค่าทำให้สลบฉันคิดแค่ 30 บาทก็พอ...แต่ค่าทำให้ฟื้นจะเยอะหน่อยนะเณรนะ...สัก3-4พันเลยเป็นไง...ดีมั๊ยเนี่ย
คำสำคัญ (Tags): #jokes#พยาบาลดมยา
หมายเลขบันทึก: 64939เขียนเมื่อ 3 ธันวาคม 2006 06:06 น. ()ความเห็น (23)
- กลับมารายงานตัวแล้วค่ะ...
- ได้ขำทุกวันนี่....ดี๊ดี....อย่างอนเณรเลยนะ...ถ้าคุณกฤษณารับว่าตัวเองอายุ 53 ปีจริง...จริ๊ง...เณรคงจะทึ่ง โอ้โหคนอะไรอายุตั้ง 53 แล้วหน้าตายังละอ่อนปานนี้
- อำไปเลยค่ะ....ขำดี...เออ...แต่อาจเข้าข่ายมุสาเล็กน้อย
- เป็นกำลังใจให้คนทำงานนะคะ...เสียดายที่เราไม่ได้พบกันค่ะ งานนี้ดิฉันได้พบคุณขวัญ ( seangja ) เธอยังบอกเสียดายไม่ได้เจอคุณกฤษณา แล้วยังบอกว่าไปอ่านเจอในบล็อกว่าคุณกฤษณาบ่นน้อยใจไม่มีคนเข้ามาทักทายเท่าไรตอนที่พวกเราอยู่ที่งาน
- ถึงเราไม่ได้พบหน้ากัน เราก็พบกันทางใจได้ในบล็อกใช่ไหมคะ
คนแก่ขี้บ่นน่ะค่ะ...จริงๆทำใจไว้แล้วว่าจะทำเก่ง อยู่เฝ้าบ้าน..ไม่มีใครแย่งคุย...ที่ไหนได้พอเอาเข้าจริง...ก็จ๋อยค่ะ...เพื่อนไม่อยู่กัน
...อย่าใส่ใจคนแก่เลยค่ะ...ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียนและทักทายเป็นประจำ
- สนุกดีครับ
- แวะมาทักทายยามเช้า
- เมื่อก่อนถ้าถามอายุ ก็มักจะให้วัดที่รอบเอวครับ (ตามโฆษณาสินค้าอย่างหนึ่งในทีวี) ถ้าวัดรอบเอวคนที่บ้าน เธอคงดีใจครับ ที่อายุอ่อนกว่าหน้า เอ้ย หน้าอ่อนกว่าอายุ
เพิ่งทราบว่า คุณไมโตภาคภูมิใจในศรีภรรยา...จนนำมาชื่นชมที่นี่....ภูมิใจในตัวสามีแทนศรีภรรยาจริงๆค่ะ...ครอบครัว(สามี)ตัวอย่าง...ขอให้เป็นตัวแทนสามีที่ดีตลอดไปนะคะ
- ผมแซวเธอเล่นบ่อยครับ ในบล็อกนี้
- แต่ไม่กล้ารับคำชมของคุณกฤษณา เพราะผมไม่รู้ว่าเป็นสามีที่ดีของเธอหรือเปล่า อันนี้ต้องกลับไปถามเธอครับ แล้ววันหลังจากมาบอก แต่เธอเป็นภรรยาที่ดีมากครับ อันนี้ผมบอกได้
พี่กฤษณา ครับ
เข้าใจว่า คนไข้ที่ได้ Midazolam 2 mg. จะเบลอๆ หรือเปล่าครับ...
งานนี้เลยมีงอน...
ตกลงเณร ฟื้นแล้วใช่มั้ยครับ
คุณไมโตคะ
- ทำถูกต้องแล้วค่ะ...สามีจะเจริญรุ่งเรืองในทุกๆเรื่องถ้ารัก(และเคารพ?)...และเชื่อ(ฟัง)ภรรยา...เชื่อดิฉันเถอะค่ะ
- มีคนกล่าวว่า "ในหลวง(ในธนบัตร)...ไม่ชอบให้คนทะเลาะกัน(ในบ้าน)"...สาเหตุที่ทะเลาะกันในบ้าน..ส่วนใหญ่จะเป็นสามีมั๊ง?..ถ้าภรรยาไม่จุกจิกจู้จี้ขี้บ่นขี้รำคาญจนเกินไป...
คุณ จตุพรค่ะ
- ถูกต้องค่ะ...ผู้ป่วยได้รับยา Midazolam จะมีอาการเบลอๆอย่างที่ว่า...อยู่ที่ตัวผู้ป่วยเองด้วยค่ะ...
- จากประสบการณ์...บางคนได้ยาปุ๊บ หลับปุ๋ยตลอดทั้งcase...
- บางรายก่อนให้ยาพูดคุยกันรู้เรื่อง...พอได้ยาคราวนี้ไม่หลับ...เบลอๆอย่างที่ว่า...แถมพูดไม่รู้เรื่องก็มี...
- ถ้าดิฉันเป็นผู้เฝ้าผู้ป่วยตั้งแต่แรก...จะสังเกตผู้ป่วยก่อน..ถ้าลอยสักทั้งตัว..มือไม้ดำ...ค่อนข้างนักเลง(ประเมินเอง)...ไม่จำเป็นจะไม่ให้เพราะถ้าให้ไม่พอดีสำหรับเขา..แล้วพูดกันไม่รู้เรื่อง...ไม่ฟังเรา.....แล้วกะความพอดีของยายากมากด้วย
- บางครั้งยาที่ไม่เหมาะสมแทนที่จะได้ผลดีกลับไม่ดีก็มีค่ะ...ถามว่าให้มากกว่านี้ได้ไหม...ได้ค่ะ..ทยอยเติมให้ได้เพราะถ้าได้มากเกินไป...หลับสนิท...ผู้เฝ้าเผลอไปผู้ป่วยอาจขาดออกซิเจนได้ค่ะ..ฤทธิ์ยาอีกอย่างคือ ทำให้จำเหตุการณ์ไม่ได้ด้วย..เรียกว่า Amnesia ค่ะ
อย่าเผลอเอาไปให้ใครทานล่ะ..เดี๋ยวเขาจำไม่ได้ว่า...เมื่อคืนโรแมนติกขนาดไหน
คุณกฤษณาครับ
- ดูเหมือนคุณสมจิน จะมีทัศนะคติคล้ายกับคุณกฤษณานะครับ
- สามีจะเจริญรุ่งเรืองในทุกๆเรื่อง ถ้ารัก และเชื่อฟังภรรยา (ในบ้าน ส่วนนอกบ้าน....ตามสบาย)
- สาเหตุที่ทะเลาะกันในบ้าน..ส่วนใหญ่จะเป็นสามีมั๊ง?..ถ้าภรรยาไม่จุกจิกจู้จี้ขี้บ่นขี้รำคาญจนเกินไป... แต่ส่วนใหญ่แล้วเวลาผมถามใคร เขาก็มักจะตอบว่าสาเหตุเกิดจากประการหลังครับ ผมเชื่อเสียงส่วนใหญ่ครับ คุณกฤษณาเป็นเสียงส่วนน้อยครับ
- ยิ้ม ยิ้ม วันนี้ฟ้าสดใสดีจังครับ
คุณ ไมโตคะ
- ภรรยาที่ดีเขาจะปิดหู...ปิดตา...และปิดปาก(ได้แต่ปากตัวเองนะคะ)..ค่ะ ...แล้วบ้านจะมีสุข...
- แต่ปากคนอื่นนี่ซิคะ...สำคัญ..ชอบพูดแซวทีเล่นทีจริง...ถ้าภรรยาจิตใจไม่เข้มแข็งพอ..หรือสามีมีจุดอ่อนพอให้รำคาญใจบ้าง...อาจไม่สบายใจบ้าง...
- ธรรมดาค่ะ...งอนกันบ้าง..จะได้สนุกตอนคืนดีไงคะ...
- ครับ ขอบคุณมากครับคุณกฤษณา
- คุณสมจิน เธอหนักแน่นครับ ทั้งหนัก และทั้งแน่น อะไรคงทำให้เธอไหวหวั่นได้ยากครับ
- ผมโทรไปคุยกับเธอทุกวันครับ บางวันก็สองครั้งเช้าเย็น หลังอาหาร ชอบแหย่ให้เธอหัวเราะ เพราะผมชอบฟังเสียงหัวเราะของเธอ เหมือนโลกทั้งใบสดใสดีครับ
ยากินแล้วเบลอ ๆ หรือครับ อยากได้มาให้คณะอาจารย์ที่ปรึกษากินตอน defense จังเลยครับ :> เผื่อจะเบลอ ๆ ให้ผ่านจนจบไปเลย
คุณไมโตคะ
- อยากให้ผู้หญิงทั้งโลกโชคดีเหมือน"คุณสมจิน"จังเลยค่ะ..ฉันเชื่อว่าครอบครัวคุณจะเป็นครอบครัวที่อบอุ่น..น่ารัก...เป็นตัวอย่างได้
- ฉันเห็นผู้ชายน้อยคนที่จะกล่าวถึงความน่ารักของภรรยาได้สนิทใจเท่าคุณ..มีแต่พูดจาโอ้อวดว่าตัวแน่...
- บันทึกนี้..คนที่สมควรได้อ่านอย่างยิ่งคือ"คุณสมจิน"...ทำยังไงเธอถีงจะได้เห็นหน้อ.....
แวะมาอ่านค่ะ คุณกฤษณา คุยเก่งจังค่ะ
คุณเมตตา ขา
- ตื่นแล้วหรือคะ
- เข้าไปดูห้องรับแขกหรือยังคะ...เมื่อเช้าเด็กๆเข้าไปเล่นกันเละเทะไปหมดเลย...ห้ามก็ไม่ฟัง(นี่แน่ะ...ฟ้องหัวหน้าแม่บ้านเลย)
คุณติ๋วขา
- ครูอ้อยอยู่มหาวิทยาลัยค่ะ แต่ใจอยู่ที่คุณติ๋วค่ะ มารายงานตัวภาคบ่ายค่ะ อิอิ
- เอาอย่างครูอ้อยสิ....ปากจะติดกันอยู่แล้ว ไม่อิ๊แอ๊ะ อะไร
- คุยถูกเรื่องหรือเปล่า
- ออกมาจากห้องสมุดเกือบเละ หนังสือหล่นทับ
คิดถึงทุกท่านค่ะ
คุณเมตตา ขา
- คงยังไม่ทราบว่า"กฤษณา"เคยถูกจิตแพทย์สัมภาษณ์ตอนสมัครเป็นนักเรียนพยาบาลที่จุฬาฯว่า.."over talkative"...ดีไม่ถูกจับ admit...นี่ก็เลยพยายามพูดให้น้อยลง...น้อยลงแล้วนะคะเนี่ย
- ทราบแล้วจะเลิกคบก็ได้นะคะ..เดี๋ยวจะเสีย picture (ภาพพจน์)
ครูอ้อยขา
- มาตอนไหนก็แวะคุยกับ"กฤษณา"ได้เสมอค่ะ...เพราะ"กฤษณา"คุยไม่ค่อยมีสาระ...
- แต่ท่านอื่นที่แวะมาคุย...มีสาระเอามาให้ทั้งนั้น..."กฤษณา" ไม่ลงทุนหวังแต่ได้กำไรค่ะ
ใครมาว่าคุณติ๋วของครูอ้อย คุยไม่มีสาระ เมื่อเช้ายังคุยดีกันอยู่เลย มาบ่าย.....ทำไมน้อยใจจัง
คณุอ้อย ขา
- ไม่มีใครว่าอะไรค่ะ "คุณติ๋ว"เตือนตัวเองน่ะค่ะ.....มีแต่คนชมค่ะ.. ท่าน อ.วิจารณ์ พานิช ยังแวะเข้ามาชมใน http://gotoknow.org/blog/nurseanaesthpsych/62953
เลยค่ะ ครูอ้อยไม่ต้องเป็นห่วง (แน่ะ!.. แอบโม้อีก)
- "คุณติ๋ว"ขอบคุณครูอ้อยจริงๆค่ะ
เข้ามาชมบ้านบ้างค่ะ
เห็นคุยกันสนุกจัง อยากสนุกด้วย
เมื่อเช้าไปวัด ได้บุญ เอาบุญมาฝากทุกคนใน G2K ด้วยนะคะ
เมื่อบ่ายไปแข่งเทเบิลเทนนิสหญิงคู่ ได้ที่ 2 (คุยซะหน่อย)
แต่ตอนนี้มานั่งทำงาน ฮือฮือ.....อยากร้องไห้ งานท่วมหัว
ไปดีกว่า
คุณ Sompornpค่ะ
- มิน่าล่ะ...พอได้บุญจากคุณSompornp..เหล่าบรรยาปีศาจร้ายก็เงียบกริบ..มีดิฉันโผล่มาตัวแรก มารับส่วนบุญ..ขอบคุณค่ะ...ขออนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ
- น่าสงสาร...งานท่วมหัว....เอาใจช่วยค่ะ...อาจารย์(ครู)ใจร้าย...ให้งานลูกศิษย์ท่วมหัวเลย..ใครเป็นอาจารย์(ครู)ช่วยหน่อยค่ะ