อุทยานหินแม่น้ำเหลือง

ลุยป่าหิน - 

ณ อุทยานธรณีวิทยาป่าหินแม่น้ำเหลือง "หวงเหอสือหลิน" ตอนเช้าของวันที่ 25 กค.2561 ตื่นขึ้นมาจากห้อง executive room ชั้นที่ 28 ของโรงแรม Lanzhou Regend Hotel  เริ่มเดินทางขึ้นเหนือของมณฑลกานซูไปเรื่อยๆสู่เมืองจิงไท่ (Jingtai)...มีเป้าหมายไปยังอุทยานป่าหินแม่น้ำเหลืองและล่องเรือหนังแกะ...ฟังชื่อว่าป่าหินแล้ว คงเห็นแต่ภาพที่มีแต่หิน แล้วมันเป็นป่าอย่างไรใคร่อยากรู้แล้ว...เส้นทางที่เดินทาง ถนนกำลังสร้าง เห็นจีนสร้างถนนแล้วทึ่งจริงๆ ถนนสายที่ผ่านสวยงาม แข็งแรงมาก แม้แต่วิศวกรแห่งกรมทางหลวงของเรายังต้องอุทานและกระหน่ำเก็บภาพถ่าย... สีที่แบ่งจะมีสีของถนนเส้นทางจักรยานและเส้นที่สัตว์เดิน และเวลาที่พาหนะเหล่านี้จอดจะต้องจอดในสีที่เขาอนุญาตเท่านั้น เพราะเส้นนี้จะเป็นเส้นที่รถใหญ่มักวิ่งผ่านจะมองเห็นสีต่างๆมาแต่ไกล...บริเวณถนนถูกควบคุมความเร็วด้วยกล้องวงจรปิดจำนวนมาก ไม่มีป้อมตำรวจหรือกรวยสีส้มวางให้เกะกะตามถนน...คนขับต้องสอบผ่านใบขับขี่ที่แสนยากจากคนที่แย่งชิงกันจำนวนมากตามประชากรของจีน ฉะนั้นคนขับจะระมัดระวังอย่างมาก ไม่อยากเสี่ยงต่อการถูกยึดใบขับขี่... 

 

อุทยานป่าหินแม่น้ำเหลืองเป็นแหล่งท่องเที่ยวในนาม ”พิพิธภัณฑ์ธรณีวิทยาโลก” มีอายุ 200 ล้านปี...เกิดจากการเคลื่อนไหวของเปลือกโลก ตากลม ฝน การกัดเซาะทางธรณีวิทยากลายเป็นสีเหลือง...ทำให้เกิดมหัศจรรย์แม่น้ำเหลือง จุดชมวิวหินป่า ทะเลทราย ทะเลทรายโอเอซิสฟาร์มและทรัพยากรอื่น ๆ ร่วมกันอย่างสวยงาม ภูเขาและแม่น้ำรวมแบบคงที่และแบบไดนามิกที่เหมาะสม...ระหว่างเดินทางบนถนนเส้นก่อนที่จะถึงอุทยานป่าหินถูกปิดด้วยการจัดการแข่งขันสกีบก...พวกเราจึงได้มีโอกาสเข้าชมการแข่งขันนี้เป็นน้ำจิ้ม...อากาศวันนี้แสงแดดจัด มองไปเห็นแต่ภูเขาหินสีเหลืองแดงที่เพิ่มความร้อนเป็นอีกทวีคูณ...เส้นทางที่เราจะต้องผ่านความโหดอีก คือ เส้นทางโค้งไต่ระดับมาบนทางหลวงที่คดเคี้ยวไปมามากถึง 22 โค้ง เป็นระยะทางยาว 2.3 กิโลเมตร ขณะนั่งก็โยกไปโยกมาตามจังหวะโค้งอย่างหัวแทบคมำ... โดยระยะห่างจากจุดสูงสุดและต่ำสุดที่วัดในแนวดิ่งประมาณ 150 เมตร...เมื่อหลุดโค้งพวกเราต้องต่อรถกอล์ฟไฟฟ้าเข้าไปรองท้องอาหารมื้อเที่ยงภายในหมู่บ้าน เส้นทางที่ผ่านส่วนใหญ่จะเป็นบ้านดิน ถนนเข้าหมู่บ้านแคบๆ มีแท่งภูเขาหินเรียงรายเป็นกำแพงกั้นโดยรอบ มีความเป็นธรรมชาติอย่างมาก...

 

บ้านที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นบ้านดินเพราะพวกเขาเหล่านั้นต้องอยู่กับท่ามกลางป่าหิน เมื่อฤดูหนาวมันคงหนาวเข้ากระดูกดำเลยทีเดียว ฤดูร้อนมันก็จะร้อนอย่างแผดเผา เพราะธรรมชาติได้สอนให้เขาต้องอยู่อย่างลงตัว จึงสร้างบ้านดินเป็นวิธีแก้ปัญหาที่ทำให้ชีวิตสุขสบายขึ้นได้ตามฤดูกาล...หลังมื้อเที่ยงจึงเข้าสู่อุทยานป่าหินแม่น้ำเหลือง พวกเราท่องป่าหินโดยนั่งรถลากที่ถูกลากด้วยตัวฬ่อ...ซึ่งผู้จูงฬ่อจะมีทั้งผู้หญิงและผู้ชายท่ามกลางเสียงเพลงที่ร่ายสดๆจากชายผู้สูงอายุ (อาชีพรับจ้างร้องเพลง) ที่เดินทอดน่องถือไมค์และลำโพงเดินไปพร้อมกับรถของพวกเรา สร้างบรรยากาศการชมวิวป่าหินเคล้าเสียงเพลง...ทำให้นึกถึงภาพยนตร์จีนที่ชาวนาแบกจอบ แบกเสียม เดินตามท้องทุ่งพร้อมร้องเพลงไปด้วยอย่างครึกครื้น บรรยากาศเป็นแบบนั้นจริงๆ...ชมความงามตามธรรมชาติของป่าหินที่ธรรมชาติบรรจงตกแต่งเป็นรูปต่างๆแล้วแต่ตามจินตนาการที่ผู้ลากจูงฬ่อพยายามจะสื่อบอกเราด้วยภาษาจีน...เพื่อให้เราเกิดความซาบซึ้งและดื่มด่ำไปกับความงามตามธรรมชาติ... ถึงตรงนี้แล้วทำให้เข้าใจถึงความหมายของชื่ออุทยานป่าหินแม่น้ำเหลือง

CR รุ่งนภา จากเฟสบุคส์ 

แม่น้ำเหลือง

ทางเข้าอุทยาน ที่เราจะเข้าไปโดยนั่งตัวฬ่อ

สวยงามทุกขั้นตอน

 

หินสวยงามเป็นธรรมชาติ

นั่งชมวิวเข้าไปชมอุทยาน

เราเข้าไปโดยรถลาก ใช่ฬ่อพาเข้าไป

มีนักร้องร้องเพลงพาชมป่าหินด้วยค่ะ

คนเดินข้างๆเป็นนักร้อง

 

 

 

[แผ่นดิน]

คือแม่น้ำวิปโยค หรือไม่ครับหรือผมจำผิด