PQ เล่นคือจริง จริงคือเล่น

เราคุ้นเคยกับ IQ และ EQ  กันดี แต่วันนี้ลองมีทำความรู้จัก PQ

ที่มีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน

.

Play Quotient ทักษะความสามารถในการเล่น.

การเล่น เรามักมองแคบว่าเป็นเรื่องของเด็ก.

แต่แท้จริง ทุกคนต้องการการเล่น...

กีฬา ก็เป็นการเล่น ,เที่ยวเล่น ก็คือเล่น

คนที่ไม่รู้จักเล่น ก็จะมีปัญหาทางอารมณ์

การเล่นคือการปลดปล่อย  ผ่อนคลาย ท้าทาย พร้อมๆ กับการฝึกสมองไปในตัว

.

แต่การเล่น ก็ต้องเล่นให้ “เป็น”

มิใช่เล่นเล่นเล่น (อ่านแล้วเข้าใจนะครับ)

มิใช่เล่นให้ติด (พวกเกมส์ออนไลน์ ออกแบบมาให้ติดหนึบ)

แต่การเล่นต้องมุ่งเน้นผลปลดปล่อย ผ่อนคลาย ท้าทาย ฝึกสมอง

ดังที่กล่าว ...จึงจะเป็น Play Quotient  ที่แท้จริง

.

ดังนั้น เมื่อเล่นเกมส์ใดๆ  ต้องตั้งคำถามกับตัวเอง หรือกับเด็กว่า

“เล่นแล้วได้อะไรบ้าง ?” หรือ  “เอาไปปรับใช้อะไรได้บ้าง?

แรกๆ อาจยังตอบไม่ได้ แต่ถภามบ่อยๆ จะคิดออกได้เอง

. 

 เกมส์บางเกมส์  ฝึกสายตา บางเกมส์ฝึกความเร็ว

บางเกมส์ฝึกคิดแก้ปัญหาฟันฝ่าอุปสรรค ฝึกความใจเย็น อดทน 

 บางเกมส์ฝึกความคิดสร้างสรรค์ บางเกมส์ฝึกความคิดเชื่อมโยง

หรือบางเกมส์ฝึกกลยุทธ เช่นหมากรุก เป็นต้น ฯลฯ

.

ประเด็นสำคัญย้ำเลยว่า “เล่นแล้วได้อะไร มิใช่เล่นเล่นเล่น”

ฉะนั้น เด็กที่เล่นเกมส์”เป็น” จึงเป็นเด็กที่เก่งกว่าเด็กอื่น

ผู้ใหญ่เองถ้าเล่นเกมส์เป็น ก็จะฉลาดกว่าคนอื่นเช่นกัน

นี่คือ PQ ครับ ไม่ได้สำคัญน้อยกกว่า IQ หรือ EQ เลย

.

มองลงให้ลึก การทำงานก็เหมือนการเล่นเกมส์อย่างหนึ่ง ที่ต้องผ่านอุปสรรค

และรางวัลของความสำเร็จก็คือ ความภูมิใจ รวมทั้งเงินทอง ชื่อเสียง

และจะดีแค่ไหน ถ้าเรารู้สึกว่า งานคือเกมส์  

ลองคิดซิครับ ทำงานแบบเล่นแกมส์ ความสนุกจะเพิ่มขึ้น ความเครียดจะลดลงทันที

เพราะหัวใจของเกมส์คือ ความสนุก

และความคิดเราจะดี ความสนุกจะทำให้ความคิดดี ดีกว่าคิดว่า(ต้องทน) ทำงานมากมาย !

เล่นคือจริง จริงคือเล่น

. 

 ผมเคยเขียนเรื่องเวลาเจอคนที่เราไม่ชอบขี้หน้า

แล้วให้เปลี่ยนเป็นการมองแบบดูหนัง

ทีนี้ ถ้าเราใช้ PQ  มองว่าเป็นเกมส์  เรากำลังจะต่อสู่กับฉากในเกมส์

ความไม่ชอบจะเปลี่ยนเป็นความสนุกแทนได้ทันทีเช่นกัน . PQ คือ ความสามารถ อย่างหนึ่ง ที่เราควรเพาะปลูกให้เกิด ทั้งเราและลูกหลาน

มันเป็นอะไรมากกว่าที่เราคิด อย่าดูเบากับสิ่งที่เรียกว่า "การเล่น"....ขอฝากไว้ครับ

 .