.
โบราณมีคำว่า สติปัญญา...
หมายถึง ต้องมีสติมา ปัญญาถึงจะเกิด.
เมื่อใดขาดสติ ปัญญาก็หดหาย.
ความรู้ที่มีอาจกลายเป็น ฉลาดในเรื่องโง่ๆ
.
คนผู้เอาความฉลาดมาเอาเปรียบคนอื่น
ฉลาดในการโกง
ฉลาดในการปกปิด บิดพริ้ว ซิกแซก
ถือเป็นความฉลาดที่ขาดสติ
ฉลาดเรื่องโง่ๆ ...เรื่องโง่ๆ ฉลาดนัก
ฉลาดในการสร้างกรรม...เพื่อย้อนกลับมาทำร้ายตัวเองในอนาคต
แถมยังภูมิใจว่าตัวเองฉลาด
นี่คือเปลี่ยนความฉลาดเป็นความโง่ แท้ๆ พับผ่า
.
ส่วนมนุษย์ผู้เปลี่ยนความโง่เป็นความฉลาด ...คือมีสติ รู้ว่าตัวเองโง่
เมื่อ “รู้ว่าไม่รู้อะไร” นี่คือความฉลาดอันดับหนึ่ง
และค้นพบวิธีแก้สิ่งที่ไม่รู้ คือความฉลาดอันดับสอง
ความไม่หลงตัว เป็นความฉลาดอันดับสาม
จึงเปลี่ยนจากความโง่เป็นความฉลาดได้
.
จงถ่อมตน
จงอย่าหมิ่นคน
จงมีสติ รู้ว่าตัวเองโง่
เปลี่ยนความโง่เป็นความฉลาด
1.คำอุทานของคนฉลาด…โง่ซะไม่มี..2.คำปรารภของคนโง่..ฉลาด แต่อย่าขาดเฉลียว..3.คำอวดดีของคนเคยโง่..สมน้ำหน้า.กรูว่าแล้ว..เป็นไงหล่ะ..4.ครูเคยสอนไว้ว่า..พึงบริกรรมเรียกสติ..ด้วยคำว่า..พุทธัง สะระนัง คัจฉา มิ..ครับ..
ครับ ดีมากเลยครับ