คือ....อะไร ??

แม้จะรู้ว่า..ถ้าเราก้าวเดิน ทุก ๆ คนก็พร้อมจะก้าวตาม...แต่ก็เหมือนถูกอะไรบางอย่างฉุดดึงไว้...คือ..อะไร ??

เปิดเทอมมาได้เกือบ ๆ ครึ่งเดือนแล้ว...!

และ..โรงเรียนมี " ผู้นำ " อย่างเป็นทางการ..เรียบร้อยแล้ว

แต่...ความรู้สึกของคุณมะเดื่อ..หลาย ๆ อย่าง...

....มันยังไม่เข้าที่เข้าทางเลย.. ทั้งการเรียนการสอน

และงานอื่น ๆ 

อาจจะเป็นเพราะ...ดูเหมือนว่า...งานทุก ๆ อย่างมัน

เพิ่งจะเริ่มต้นใหม่...ที่ทุก ๆ คนจะต้อง " แสวงหา" ทางเดิน

กันใหม่...เมื่อภาคเรียนที่ผ่านมานั่นเอง...

ในสภาวการณ์ที่เป็นไปทุก ๆ วัน ก็คิดว่า เป็นไปในทางที่ดี

สำหรับการทำงานที่ยังคงเดินหน้าไปตามที่ " พวกเรา" คณะครู

ได้เริ่มต้นไว้เมื่อเทอมที่แล้วมา  แต่ทุก ๆ งานก็ต้องคิด ต้องวางแผน

ไว้ล่วงหน้าตลอดเวลา ทั้งแผนหลัก และแผนสำรอง ที่สำคัญ

จะต้องแก้ไขปัญหากันไปตลอดเวลา  เรียกได้ว่า...

สมองไม่ว่างกันเลย  ...  แม้จะรู้ว่า..เมื่อเราก้าว ทุก ๆ คน

ก็พร้อมจะก้าวตาม  ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม  แต่ความรู้สึก

หลาย ๆ อย่างมันก็ยังเหมือนถูกฉุด ถูกดึงไว้...คือ...อะไร ??

การทำงานที่เท่ากับเริ่มใหม่ ในสถานการณ์ที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

ตลอดเวลา หลาย ๆ เรื่องที่มันทำให้คุณมะเดื่อรู้สึกไม่มั่นใจกับการ

ตัดสินใจลงไป  ในขณะที่ต้องเอาตัวเองเป็น  " ประกัน" และพร้อม

ที่จะต้องรับผิดชอบทันที  หากผลของงานไม่เป็นไปตามที่กำหนดไว้

ไม่ผิดอะไรกับการวิ่งขึ้นภูเขา ที่ต้องแข่งกับเวลาอันจำกัด

จะทำได้แค่ไหน  จะทำได้ตามที่กำหนดไว้หรือไม่...??

ก็คงไม่มีใครตอบได้  แม้แต่..พรุ่งนี้ จะทำอะไรบ้าง

...ก็ยังตอบไม่ได้....ความกระจ่างไม่เกิดขึ้นเลย

แม้จะรู้ว่า...อะไรบ้างคือปัญหา  อะไรบ้างคือสิ่งที่ต้องทำ

แต่...ก็ไม่สามารถจะเร่งตัวเองให้ทันกับความคิด หรือทัน

กับเวลาได้...อยากบอกว่า...เหนื่อย...แต่ก็ต้องเก็บคำนี้ไว้

ยังไม่ถึงเวลาที่จะใช้....ณ เวลานี้ สิ่งที่ทำได้ดีที่สุด

ก็คือ...ทำงานที่อยู่เฉพาะหน้าตรงนี้ ทำทันที

ทำให้ดีที่สุด...เท่าที่กำลังกาย กำลังใจยังเหลืออยู่...