.........ไปตามทางที่เดินไป มีเด็กเจ้าประจำกลุ่มหนึ่งวิ่งตามอาบังไปรุมซื้อ ชายหนุ่มเดินตามหลังอาบังอย่างเงียบ ๆ เขาเป็นเจ้าประจำที่ใช้บริการที่เรือท่านี้ไปกลับทำงานทุกวัน บ้านเขาอยู่ไม่ไกล เพียงเลี้ยวจากทางขึ้นเล็กน้อยก็ถึงแล้ว วันนี้อาบังเลี้ยวไปในตรอกไปทางบ้านเขา ทำให้เขาดูเหมือนคนเดินตาม เป็นช่วงที่มีคนเพียง 3 คนที่เดินไปทางเดียวกันนั้นคือ อาบัง , ตัวเขา และคนตามหลังเขาอีกคนหนึ่ง ฉับพลัน มีเสียงวิ่งตึก ๆ มาจากด้านหลังชายหนุ่ม และมีเสียงคนร้องมาแต่ไกลมาเข้าหู วิ่งราว ช่วยด้วย ช่วยด้วย เดี๋ยวเดียวก็มี เด็กหนุ่มคนหนึ่งวิ่งตึก ๆ มาเฉี่ยวกระแทกตัวชายหนุ่มจากด้านข้างจนเขาเซเกือบล้ม แล้วเด็กหนุ่มคนนั้นเลยไปกระแทกเอาอาบังที่เดินอยู่หน้าเขาจนอาบัง ล้มลง กระจาดถั่วที่เทินบนหัวหลุดจากมือหล่นลงกระแทกพื้นตรอก ถั่วในกระจาดกระจายไปทั่ว เหตุการณ์นี้เกิดที่ตรงหน้าประตูเข้าบ้านเขาพอดี ชั่วครู่ก็มีคนสองสามคนกับตำรวจ วิ่งไล่เด็กหนุ่มที่เป็นผู้วิ่งราวทรัพย์ผู้นั้นไป ชายหนุ่มเจ้าของบ้าน ก้มลงช่วยดึงอาบังลุกขึ้นจากที่กำลังนั่งเก็บถั่วที่หกเรี่ยราดอยู่ พบว่าเขามีเลือดออกมากทีที่หัวแม่เท้าาซ้าย ชายหนุ่ม “ โอ้ บัง มีเลือดออกมากนะนี่ เจ็บไหม “ อาบัง ไม่ตอบ ได้แต่ฝืนยิ้ม ปากเบ้ ชายหนุ่มจับแขนอาบังฉุดดึงขึ้น “ บัง เข้าไปในบ้านก่อน จะใส่ยาให้ “ อาบังไม่พูดอะไรอีก....( โปรดรออ่านตอนที่ 3 .ในตอนหน้า......)
ไม่มีความเห็น