ย้อนไปเมื่อต้น ๆ เดือนเมษา ๙-๑๐ เมษายน ๖๐
คุณมะเดื่อ ได้เข้าร่วมอบรมกิจกรรมจัดการขยะอีกครั้ง
ณ อุทยานวิทยาศาสตร์พระจอมเกล้า ณ หว้ากอ
เป็นเวลา ๒ วันกับ ๑ คืน เป็นกิจกรรมทบทวนให้ตระหนักถึง
ปัญหาขยะที่นับวันจะเพิ่มขึ้นและเกิดปัญหาทั่วโลก
และกิจกรรมแนวทางการจัดทำโครงการที่เข้าถึงแหล่ง
เงินทุนในการดำเนินการเกี่ยวกับการจัดการขยะ
ผู้ที่เข้าอบรมในครั้งนี้ มาจากหลากหลายหน่วยงานภายในจังหวัด
ทั้งโรงเรียน เทศบาล อบต. หน่วยงานจากจังหวัด อำเภอ
รวมทั้งชุมชน และหมู่บ้านต่าง ๆ มีทั้งที่ผ่านการอบรมและ
ผ่านการประเมินมาแล้ว และยังไม่เคยผ่านการอบรมมาก่อน
ทุกคน " ต่างคนต่างมา ด้วยอุดมการณ์เดียวกัน"
นั่นคือ ... ลดขยะ ปัญหาระดับโลก...ในขณะนี้
วิทยากรคนเก่ง " ดร.ไพบูลย์ โพธิ์สุวรรณ" ผู้สร้างบรรยากาศ
"สนุกสนานประสานความรู้" ท่านมาอยู่กับพวกเราทั้งสองวันกับ ๑ คืน
นอกจากนี้ยังมีทีมงานน้อง ๆ จาก สำนักงานทรัพยากรธรรมชาติ
และสิ่งแวดล้อมจ.ประจวบ ฯ มาร่วมให้ความรู้และความสนุกสนานกับพวกเรา
อย่างเป็นกันเอง ทั้งเก่งและ ทั้งน่ารักทุก ๆ คนเลยจ้ะ
ผู้เข้าร่วมกิจกรรมอบรมทุกคนทำกิจกรรมต่าง ๆ ตามที่วิทยากรมอบหมายให้
อย่างตั้งใจ สำหรับคุณมะเดื่อแล้วคิดว่า เปิดเรียนภาคเรียนต้นนี้
งานจัดการขยะ จะเป็นงานที่ต้องเดินหน้าทันทีกับโครงการทั้ง ๓ โครงการ
ที่ได้กำหนดไว้แล้ว คือ ๑ ชมรมคนรักษ์สิ่งแวดล้อม " จากโรงเรียนสู่ชุมชน"
๒. การทำกระดาษสาจากกระดาษเหลือใช้และการทดลองทำอิฐจากโฟมและพลาสติก
๓. การรณรงค์ชุมชนลดขยะ
คนทุกคนในทุก ๆ วัน สร้าง " ขยะ" ไว้บนโลกนี้มากกว่า ๑๐ ชิ้น
แต่การจะกำจัดขยะทั้ง ๑๐ กว่าชิ้นนั้นให้หมดไป ดูเหมือนจะ
คิดได้วิธีเดียวคือ " ทิ้งให้พ้นมือ" โดยไม่ได้คิดว่า สิ่งที่ตนทิ้งนั้น
จะไปอยู่ที่ใด...ทุกวันนี้ เรามองขยะเป็นเรื่องปกติ เมื่อเห็น
โฟม พลาสติก ขวด กล่อง กระป๋อง กระดาษ ฯลฯ ในถังขยะ
หรือที่หล่นเกลื่อนกลาดบนพื้น ริมถนน ในน้ำ ฯลฯ เป็นเรื่อง
" ปกติ" แต่ ถ้าไม่เห็นสิ่งเหล่านี้ในสถานที่เหล่านั้นเลย นั่นสิ
จะเป็นเรื่อง " แปลกประหลาด" จึงกลายเป็นการสร้างจิตสำนึกผิด ๆ
ให้กับเด็ก ๆ รุ่นหลัง ๆ ไปในที่สุด
( ท่านผู้นี้คือ ผู้ที่เข้ารับการอบรมในครั้งนี้เช่นกันนะจ๊ะ ในถาพเป็นกิจกรรม " เหลือไว้เพียงรอยเท้า")
ทำอย่างไร ??...คนทุก ๆ คน จะ " คิดก่อนทิ้ง" เพื่อที่จะทำให้ปัญหา
ของขยะลดน้อยลงไป การจัดการขยะ ไม่ใช่เรื่องยุ่งยากแต่อย่างใด
หากทุกคน ทุกบ้าน ทุกโรงเรียน ทุกหน่วยงานได้ร่วมกัน
" จัดการกับขยะ" เท่านั้น เราก็จะสามารถนำสิ่งที่เราคิดว่า
เป็น " ขยะ" นั้น กลับมาใช้ประโยชน์ได้ใหม่ ปัญหาขยะล้นโลก
ก็จะค่อย ๆ หมดไป
เช้าตรู่ พวกเราร่วมกันทำกิจกรรม " เหลือไว้แต่รอยเท้า" คือกิจกรรมที่ผสมผสาน
ระหว่างการวิ่งออกกำลังกายและเก็บขยะทะเลที่หาดหว้ากอ
บรรยากาศยามเช้าสดชื่น พวกเราตื่นมาทันกับการได้เห็นภาพ
ดวงตะวันขึ้นจากทะเล กิจกรรมวิ่งเก็บ่ขยะจึงกลายเป็น
" เก็บภาพกับขยะ" ไปพร้อม ๆ กัน ไม่มีใครวิ่งหรือออกกำลังกายกันเลย
หลังจากเก็บขยะแล้ว ทุกคนก็นำขยะมากองรวมกันเพื่อทำการคัดแยก
ไม่น่าเชื่อว่า จะได้ขยะทะเลมากมายนับพันชิ้น ซึ่ีงส่วนใหญ่ก็เป็น
" โฟม" กับ " พลาสติก" เหมือนทั่ว ๆ ไปนั่นเอง
เป็นบันทึกที่อ่านแล้วยิ้มตามพร้อมได้กำลังใจ? ตามหัวข้อที่คุณมะเดื่อได้โปรยไว้ ขยะไม่ใช่หน้าที่ของใครคนหนึ่งเป็นหน้าที่ของทุกคน และการเข้ามาได้แลกเปลี่ยนความคิดกันในครั้งนี้ จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่แค่ภายในโรงเรียน ชุมชน หรือจังหวัดเท่านั้น แต่เราจะเปลี่ยนโลกได้ และเราเชื่อว่าพวกเราทำได้ค่ะ ✌?
เป็นบันทึกที่อ่านแล้วยิ้มตามพร้อมได้กำลังใจ? ตามหัวข้อที่คุณมะเดื่อได้โปรยไว้ ขยะไม่ใช่หน้าที่ของใครคนหนึ่งเป็นหน้าที่ของทุกคน และการเข้ามาได้แลกเปลี่ยนความคิดกันในครั้งนี้ จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่แค่ภายในโรงเรียน ชุมชน หรือจังหวัดเท่านั้น แต่เราจะเปลี่ยนโลกได้ และเราเชื่อว่าพวกเราทำได้ค่ะ ✌?