๗๕๒. กลับมาอีกครั้ง

ห่างหายจาก Gotoknow ไปนานพอสมควร เกือบจะ ๒ ปี สำหรับการจากบ้านหลังนี้ไป...กับคำว่า "ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป"...ได้เรียนรู้ชีวิตมากมายพอสมควร...ความจริงไม่ได้ห่างหายไปไหน ส่วนใหญ่จะคลุกและโพสต์ใน FB เสียส่วนใหญ่ เพราะตอนนั้นจะเขียนใน Gotoknow ค่อนข้างลำบาก...เลยเพลินกับการลงเรื่องราวของตนเองบน FB...

มา ณ บัดนี้ จากหลานสาว "ฟ้าคราม" ได้เติบโตจบชั้นอนุบาล ๑ - ๒ เรียบร้อยแล้ว...เธอขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ ของโรงเรียนประจำอำเภอเมืองและจังหวัดพิษณุโลก...เมืองสองแควของแม่หญิงการะเกดในบุพเพสันนิวาส...เธอถูกคัดให้เรียนห้องวิทย์ - คณิต...ตอนนี้เธอมีน้องชาย ชื่อ นายสกาย อายุ ๘ เดือนแล้ว...กำลังหน้าเป็น เริ่มออกเสียงต้องการจะพูดเพื่อสื่อสารกับผู้คน...

สำหรับย่าบุษ ทำหน้าที่เป็นเพียงพี่เลี้ยง หรือ Coach ให้กับลูก ๆ หลาน ๆ เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันให้กับพวกเธอ...สั่งสอนเรื่อง หลักธรรมในการใช้ชีวิตให้สามารถดำรงอยู่บนโลกใบนี้ต่อไปให้ได้...ระยะเวลาที่ผ่านพ้นไป ทำให้เป็นถึงความวุ่นวาย สับสน แก่งแย่ง แข่งขัน มากมายบนโลกมนุษย์...อาจเป็นเพราะนี่คือการเรียนรู้เรื่องราวของชีวิตบนโลกใบนี้

อีกเพียงแค่ ๔ ปี ๖ เดือน...กับชีวิตราชการ ย่าบุษจะประคองให้อยู่ไปจนกว่าจะอายุ ๖๐ ตามที่รับคำมั่นสัญญากับการเป็น "ข้าราชการ"...จะเรียกว่า "ข้าราชการ เกือบรุ่นสุดท้าย" ของสถาบันอุดมศึกษาก็ว่าได้...แค่ภูมิใจในหน้าที่ ตำแหน่งที่เป็นเท่านั้น...ใครจะคิดเช่นไร นั่นเป็นเรื่องของเขา...มิใช่เรื่องของฉัน เพียงแต่ฉันรู้ตัวเอง รู้จักหน้าที่ บทบาทของตนเองว่าได้ทำหน้าที่ดีที่สุดแล้ว เท่านั้นพอ...มิได้ใส่ใจกับคำพูดของผู้อื่น เพราะฉันก็โตพอที่จะเข้าใจอะไรกับชีวิตและหน้าที่ความรับผิดชอบของฉันเองดีพอแล้ว...สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ นั่นคือ คำว่า "ครอบครัวที่มีความสุข" คือ บั้นปลายสุดท้ายของชีวิตของฉันเองกับลูก ๆ หลาน ๆ ซึ่งเป็นครอบครัวที่ฉันมีความสุขมากที่สุด

ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ

บุษยมาศ  แสงเงิน

๓๐ มีนาคม ๒๕๖๑

[ทิมดาบ]

กลับมาพร้อมๆ กันครับอาจารย์

คิดถึงที่นี้ และอาจารย์ๆ เสมอครับ

ต้องกลับมาครับ

[บุษยมาศ]

เช่นกันค่ะ คุณทิมดาบ...ขอบคุณค่ะ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

หลานน่ารักจังค่ะ

ยินดีต้อนรับกลับบ้านน้อย

ที่นี้ยังให้เป็นที่ระบายเรื่องที่อยากให้คนรู้อยู่เสมอค่ะ

[บุษยมาศ]

ขอบคุณค่ะ...พี่แก้ว