ฟังประธานหอ 12 สรุปรูปแบบขบวน สมกับเป็นครูคณิตศาสตร์จริงๆ
__________________________
กิจการนักศึกษา คือการพัฒนาศักยภาพ ดึงศักยภาพ และสร้างศักยภาพ ให้นักศึกษาในหลากมิติ การดูแล สนับสนุน ส่งเสริม แม้แต่การซอมเบิ่ง ถ้าแปลแบบฮิตๆหน่อยก็ “แอบมองเธออยู่นะจ๊ะ”
ยุคปัจจุบันยิ่งต้องให้ความสำคัญกับความแตกต่าง และหลากหลาย ที่คนยุคหนึ่งต้องหยุดคิดและไตร่ตรอง เพื่อ “ตามให้ทัน” ยกตัวอย่าง ที่หอ 12 ในปีนี้ มีทั้งคนนับถือคริสต์ พุทธ อิสลาม มีทั้งนักศึกษาไทย ไทบ้านและต่างชาติ มีนักศึกษาปรกติ เกือบปรกติ ไม่ปรกติ และเหมือนจะปรกติ มีนีกศึกษาพิเศษ (ออทิสติก) มีนักศึกษาหลากหลายสาขา บางพวกต้องการความสงบเงียบ บางรายต้องใช้เสียงเพื่อพัฒนาตนเอง สิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้เราต้อง “ไตร่ตรอง” และ “เปลี่ยน” หรือ “ปรับ” ฐานคิด หลายครั้งเราก็ต้องมีศิลปะในการใช้ชีวิตร่วมกับเด็กๆ บางทีต้องใช้จิตวิทยา (อย่างน้อยก็เคยเรียนที่คณะศึกษาศาสตร์) เพื่อเรียนรู้ดูให้เป็นเห็นวิถี หลายคราวก็ต้องฟังให้มาก พูดให้น้อย หรือหลายครา ก็ทำทีเห็นบ้างไม่เห็นบ้าง หอพักจึงเป็นบ้านหลังใหญ่ที่คนสลับเปลี่ยนหมุนเวียนมาแล้วก็ไป หลากหลายวิถีและฐานคิดมากกว่าในชั้นเรียน และถ้าใคร่เรียนรู้ จะเห็นคงามงดงามของความต่าง แม้แต่เรื่องเพศวิถี หรือเรื่องรวยก็ปะปนกันไป
ไม่มีความเห็น