๖๘๐. โรงเรียน..ก้าวมาถึงจุดนี้..ได้อย่างไร?
ถึงแม้ผมจะบริหารโรงเรียนขนาดเล็ก แต่ผมก็มีเรื่องเล่ามากมาย บางเรื่องราว..ผู้อ่านที่เป็นครูและผู้บริหารโรงเรียนก็สามารถนำไปปรับใช้ได้ตามสถานการณ์..อาจจะไม่สมบูรณ์แบบ..ก็ขึ้นอยู่กับบริบทและมุมมอง
เช้าวันจันทร์..ติดตามเรื่องความสะอาดเรียบร้อยบริเวณโรงเรียน จนเห็นว่าลงตัวแล้ว ก็เดินทางไปประชุม ในโครงการพัฒนาศักยภาพการดำเนินงานด้านการบริหารจัดการกองทุนหลักประกันสุขภาพของเทศบาลตำบลเลาขวัญ..
ก่อนเข้าประชุม..เจ้าหน้าที่บอกว่าตอนบ่าย จะนำหลานไปสมัครเข้าเรียนชั้นอนุบาล๑..ผมรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย..ระคนแปลกใจ..เพราะเจ้าหน้าที่คนนี้อยู่ในตลาด ใกล้โรงเรียนอนุบาลประจำอำเภอมากกว่า..โรงเรียนบ้านหนองผือ..
ประชุมครึ่งวัน รีบกลับโรงเรียน..พบเจ้าหน้าที่ที่เป็นลุงของเด็กรออยู่ ผมรีบรับสมัคร..เพราะภารกิจช่วงบ่ายยังมีอีกมากมาย ผู้ปกครองบอกว่า..หลานผ่านการเรียนที่ศูนย์เด็กเล็กมา ๒ ปี มีคุณตาเปิดร้านขายอุปกรณ์ไฮโดรลิคข้าง ธกส.
ผู้ปกครองกลับไป คณะทำงานICT ของเขตพื้นที่การศึกษาฯก็เข้ามา..เพื่อติดตั้งและวางระบบอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง..ทุกห้องเรียน
นับเป็นการบริหารจัดการที่รวดเร็วและฉับไว..ของเขตพื้นที่ฯ ตามนโยบายของ สพฐ.และศธ. ที่ต้องการเห็นการเปลี่ยนแปลงอินเตอร์เน็ตในโรงเรียน..ภายในมีนาคมนี้
ผมเบื่อหน่ายกับเน็ตทีโอที ที่เรียกว่าไอพีสตาร์ มีจานใบใหญ่รับสัญญาณ แต่ไม่มีประสิทธิภาพ พอต้นสังกัดเปิดไฟเขียวให้ปรับปรุง..ผมก็กระตือรือร้นทันที
ติดต่อบริษัททรู..ให้มาติดตั้ง พอมาถึงพนักงานบอกระยะทางไกลจากเครือข่ายมากเกินกว่า ๕๐๐ เมตร เดินสายให้ไม่ได้ ติดต่อทีโอทีอีกครั้ง..เขาก็ดีใจที่จะได้เงินจากเรา พอมาถึงก็บอกว่า โรงเรียนไกลกว่าโครงข่ายเน็ตประชารัฐ..ยังไงก็ติดตั้งให้ไม่ได้..
ผมรายงานเขตฯทันที..เขตออกมาสำรวจ จากนั้นคณะทำงานICTของเขตฯ ก็ไปจัดซื้ออุปกรณ์อินเตอร์เน็ตประกอบด้วย อุปกรณ์เร้าเตอร์ที่สามารถใส่ซิมการ์ดของทรู และอุปกรณ์กระจายสัญญาณ โรงเรียนออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด..
รู้สึกประทับใจ..ที่เขตช่วยแก้ปัญหาให้โรงเรียน วันนี้คณะทำงานของเขตฯได้มาช่วยติดตั้งและปรับปรุงระบบให้ครอบคลุมทุกห้อง..โดยไม่คิดค่าบริการแต่อย่างใด
บ่ายสามโมง..ผมออกมาที่ตลาดอีกครั้ง..ตรงไปที่วัดเลาขวัญ เพื่อเผาศพญาติผู้ใหญ่ของผู้ปกครองนักเรียน..ขณะที่อยู่ในพิธีการ..ผมก็คิดไปเรื่อยว่า วัดนี้อยู่นอกเขตบริการของโรงเรียน..ผมมาร่วมงานของผู้ปกครองนักเรียนที่อยู่นอกเขตบริการแล้วหรือนี่...?
ก่อนกลับเข้าโรงเรียน..แวะซื้อข้าวกล่องให้คณะทำงานของเขตฯ ร้านข้าวอยู่ติดกับร้านจำหน่ายอุปกรณ์ไฮไดรลิค ซึ่งมีคุณตาของเด็กที่ไปสมัครเข้าเรียนวันนี้...เป็นเจ้าของร้าน
ผมยกมือไหว้คุณตา และขอบคุณที่กรุณาให้โอกาสโรงเรียนได้ดูแลหลาน ผมถามชื่อเล่นของหลานและขอเบอร์โทรศัพท์คุณตา..เพื่อการติดต่อสื่อสาร..
คุณตาบอกว่า ฝากหลานด้วยนะ..ซนแต่ท่าทางจะเรียนเก่ง..ผมก็ถามว่า..คิดยังไงครับ ถึงไปเรียนไกลถึงหนองผือ..คุณตาบอกว่า คนในตลาดเขาพูดกันว่าหนองผือตั้งใจสอนดี เด็กอ่านหนังสือออก ผอ.ก็ช่วยสอนด้วย...
ผมสอบถามเกี่ยวกับพ่อแม่ของเด็กชายชิณภัทร..คุณตาเรียกชิณภัทรว่า “แอนฟิลด์” ซึ่งเกิดที่เมืองลิเวอร์พูล ปัจุบันพ่อกับแม่ของแอนด์ฟิลด์ ที่เป็นคนไทย ไปทำงานร้านอาหารอยู่ที่ประเทศอังกฤษ ๑๐ กว่าปีแล้ว..กลับบ้านปีละครั้ง..
ผมกลับเข้าโรงเรียน..สำรวจความเรียบร้อยของการติดตั้งและวางระบบอินเตอร์เน็ต ที่คณะICT ได้ดำเนินการตลอดครึ่งวัน เห็นคอมพิวเตอร์ทุกห้องและทุกเครื่องรับสัญญาณได้ฉับไว ประสิทธิภาพของเทคโนโลยีแบบนี้..ผมไม่เคยมีและไม่เคยเห็นตลอด ๑๑ ปี..ในโรงเรียนนี้..
ก่อนกลับบ้าน..นับจำนวนนักเรียนอนุบาลเข้าใหม่ เป็นคนที่ ๑๖ และเป็นนักเรียนคนที่ ๙๒..ของปีการศึกษาหน้า..เกือบเท่าจำนวนนักเรียนของโรงเรียนขนาดเล็กที่อยู่ข้างเคียง ที่เป็นโรงเรียนต้นแบบและมีครูต้นแบบระดับชาติ..
แต่โรงเรียนของผม..ไม่ได้เป็นต้นแบบอะไรทั้งนั้น..นอกจากแบบที่ว่า..ใช้หัวใจ..มอบให้เพื่อการศึกษา ขอบคุณผู้ปกครองและเขตพื้นที่ฯ..ที่ทำให้ผมตั้งคำถามอยู่เสมอว่า..โรงเรียน..ก้าวมาถึงจุดนี้..ได้อย่างไร?
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑
ความเห็น (1)
สุดยอดครับท่าน ผอ.ถ้าได้ผู้บริหารและเป็นทั้ง ครูผู้สอน..เอาใจใส่ชุมชนด้วยใจอย่างนี้..เด็ก ผู้ปกครองก็ไว้วางใจ..สุดๆ ชื่นชมครับ..