วันเด็ก วัยเด็ก

วันเด็กแห่งชาติที่ผ่านมา เชื่อว่าหลายบ้านก็พาลูกหลานออกไปร่วมงานวันเด็ก ปีนี้ด้วยความไม่ได้ตั้งใจ ผิดแผนที่วางไว้ เลยได้ลองไปที่ใหม่ ที่ไม่เคยไป และไม่เคยรู้จักมาก่อน อ่านคร่าวๆ ก็ดูเป็นกิจกรรมที่น่าสนใจดี 

+++ 

ถึงจุดหมายประมาณ 7.30 น. ตามเวลาที่ทางผู้จัดกิจกรรมแจ้งไว้ว่าให้ลงทะเบียน ผลคือไปถึงแล้ว ทุกอย่างโล่ง ว่าง? แต่ละคนยังวุ่นวายกับการเตรียมงานอยู่ มองไปรอบๆ ก็ช่างโล่งว่าง ด้วยการกำหนดจิตตั้งแต่ก่อนเดินทางแล้ววา "สิ่งใด เกิดขึ้นสิ่งนั้นดีเสมอ" และห้อยหลวงพ่อ "ดีเนาะ" ไว้ในใจ? เมื่อเจอแบบนี้ ก็มีสติและผ่านไปได้ด้วยดี ลูกวิ่งเล่นกับเพื่อนและน้องๆ ที่ไปด้วยกัน Have Fun กันไปตามประสาเด็กๆ 

+++ 

8.00 น. เข้าแถวเคารพธงชาติ ทางผู้จัดงานก็เล่าถึงที่มาที่ไปการจัดงานครั้งนี้ ก็นานพอสมควร ลูกเริ่มเบือ แต่ก็ขอให้อดทน "ไม่มีอะไร ได้ดั่งใจเราทุกอย่าง" เป็นคาถาที่ลูกบอกแม่ก่อนมางาน ตอนที่แม่ถามว่า จะวางใจอย่างไรให้เที่ยววันเด็กได้อย่างมีความสุข จึงเอาคาถานี้ของลูกพูดเตือนสติ และยืนฟังจนจบ  

+++ 

กว่าจะได้เริ่มงานจริง 10.00 น.? ดีเนาะที่อากาศวันนั้นเย็นสบาย ออกจะหนาว ๆ ยามเช้า เด็ก ๆ เล่นกองทรายรอ ตั้งแต่ปล่อยเลิกแถว มีฐานกิจกรรมในเข้าร่วม 4 ฐาน คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ แต่เด็กๆ บ้านนี้ ไม่ยอมเข้าฐานใด ๆ เพราะมีฐานมั่นเป็นของตัวเอง คือ กองทราย?  

+++ 

ตอนที่ทางทีมงานประกาศรวมตัวเด็ก ๆ พ่อแม่แต่ละบ้านก็จะมาตามเด็กที่กองทราย รบเร้าให้ไปเข้าฐานกิจกรรม บ้างทะเลาะกัน เพราะลูกยังอยากเล่นทรายต่อ ยังไม่อยากเข้าฐานกิจกรรมใด ๆ  

+++ 

ด้วยความตั้งใจของแม่ดาวนั้น ไม่ได้เน้นว่าต้องพามาเสริมสร้างพัฒนาการทางร่างกาย สมองหริอทักษะสังคม เน้นความสนุกความสุขของวัยเด็กเป็นหลัก จึงเคารพยอมรับในความคิดเห็นของลูก ลูกเลือกที่จะเล่นกองทรายต่อไป แม่ไม่มีปัญหา เป็นความมหัศจรรย์ของกองทราย ลูกเล่นตั้งแต่เช้าจรดบ่าย3 เล่นวนไป กองทราย 1 กองดั่งต้องมนต์?  

+++ 

ในฐานทรายที่ลูกปักหลักนั้น มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย ได้เห็นพฤติกรรมเด็ก ๆ ที่หลากหลาย ได้เห็นพฤติกรรมของพ่อแม่แตกต่างกันไป ได้เรียนรู้ร่วมไปกับพวกเขา แม่ดาวได้พบเพื่อนใหม่ เป็นครอบครัวบ้านเรียน ได้นั่งคุยและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เด็กๆ บ้านเรียนครอบครัวนี้น่ารักมากอีกแล้ว ลูกน่ารักเพราะพ่อแม่ให้ความรักและเลี้ยงได้ถูกทาง เหมาะสมกับลูกแต่ละคน  

+++ 

มีเด็กคนหนึ่งที่แม่ดาวสนใจเป็นพิเศษ เป็นเด็กชายคนหนึ่งอายุน่าจะประมาณ 5 ขวบ เขาจะป่วนมากในกองทราย บ้างปาทรายใส่หน้าคนอื่น บ้างผลัก บ้างเหยียบทำลายกองทรายที่คนอื่นสร้างไว้ ในยามที่แม่เขาอยู่ แม่เขาจะควบคุมพฤติกรรมลูกตลอดเวลา แต่ในยามที่แม่เขาไม่อยู่นั้น เด็กไม่สามารถควบคุมจัดการตัวเองได้เลย และไม่เชื่อใคร สร้างความเดือดร้อนให้ตนเองและผู้อื่น  

+++ 

มีเหตุการณ์หนึ่ง ที่แม่ดาวต้องเข้าไประงับเหตุ เพราะเขาปาทรายใส่หน้าเด็กคนหนึ่ง และยังจะปรี่เข้าไปกระทำต่อ แม่ดาวจึงพุ่งตัวเข้าไป กอดเข้าไว้ "หนูกำลังโกรธเพื่อนใช่ไหม" เขาก็ฟัง ตอบด้วย "ใช่ โกรธมาก ก็มัน........" แม่ดาวก็รับฟัง และบอกเขาว่า "หนูรู้สึกโกรธได้นะคะ แต่ทำร้ายเพื่อนไม่ได้ค่ะ" เขาพยายามดิ้นเพื่อจะเข้าไปกระทำต่อ แม่ดาวก็พูดต่อ "หนูยังไม่พร้อมจะเล่นกับเพื่อนตอนนี้นะคะ หนูยังโกรธอยู่มาก หนูพร้อมจะเล่นกับเพื่อนแบบสนุกด้วยกันเมื่อไหร่ มาเล่นต่อนะคะ" แม่ดาวอุ้มเขาออกจากกองทราย แยกมาข้าง ๆ และกอดเขาไว้สงบๆ พอดูว่าเขาเริ่มสงบ ก็ชื่นชม และปล่อยเขา พอปล่อย ก็ตรงปรี่เข้าจะไปเอาเรื่องอีกฝ่ายอีก แม่ดาวจึงใช้คำเดิม ทำแบบเดิม "หนูยังไม่พร้อมจะเล่นกับเพื่อนตอนนี้นะคะ" อุ้มออกมาอยู่ข้างๆ เช่นเคย จากนั้นเขาก็เดินหายไป และสักพักก็วนมาเล่นใหม่ ในยามที่ผุ้ปกครองเขาอยู่ด้วย แม่ดาวก็จะนิ่งและดู ไม่เข้าไปก้าวก่าย 

 +++ 

เด็กน้อยคนนี้ เขาอยากเล่นกับเด็ก ๆ คนอื่น แต่เล่นบนพื้นฐานเอาตนเองเป็นใหญ่ เขาเองไม่สนุก เพื่อน ๆก็ไม่สนุก ไม่มีใครอยากเป็นแบบนี้ พ่อแม่ผู้ปกครองเขาก็คงเช่นกัน รักและปรารถนาดีต่อลูก เพียงแต่อาจยังหาสูตรที่จะนำมาใช้ไม่เจอ ภาวนาให้เขาได้เห็นแนวทาง ประสบการณ์หลายปีที่ผ่านมาทำให้แม่ดาวได้เรียนรู้ว่า แต่ละครอบครัวนั้นเขาก็มีแนวคิดต่างกันไป หากเขาไม่ร้องขอ ไม่เห็นช่องทางที่จะนำเสนอได้ จงเงียบและภาวนาในใจดีที่สุด? 

+++

เป็นวันเด็กที่สุดแสนจะธรรมดา ติดดิน ติดทราย ผ่อนคลายกับการได้ปล่อยให้ลูกได้เลือกใช้ชีวิตวัยเด็กในแบบของเขาเอง ผู้ใหญ่มักติดกับดัก คิดแทนเด็ก เอาความสนุกในความคิดของตัวเองไปยัดเยียดให้เด็ก เด็กไม่สนุก และทุกข์ระบาด ทะเลาะกันอีก ชักชวนได้ แต่ไม่บังคับ ยอมรับในสิ่งที่ลูกตัดสินใจว่านี่คือความสุขในแบบของเขา ส่วนมากผู้ใหญ่มักเอาแต่ใจว่าไหม?