หล้านางเอ้ย
เดือนธันวาไกล้สิสิ้น..น้ำตาอ้ายรินหล่นแท้น้อ
คนที่เคยฮักอ้าย...กะแปรปิ้นเปลียนใจ
คำสัญญาที่ว่าใว้...สิบ่ไลลืมร้าง.หึย
จนฟ้าดินสลาย...อ้ายกะยังสิคิดพ้อ
น้อหล้าเจ้าได้เอ่ยมา...แท้เด้
ส่วนว่าอ้ายตอนนี้....กะอยู่ดอกคนเดียว
คนที่เทียวหากัน...เพิ่นจากไปหลายเดือนแล้ว
บ่มีแววสิคืนโค้ง...หวลมาดอกคือเก่า
ปล่อยให้อุกอั่งเอ้า...อ้ายยืนเศร้าอยู่ผู้เดียวนี้แหล่ว
ชอบครับ... น่าจะเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่บันทึกด้วยผญา... เอาอีกครับอาจารย์