เวลาตัดสินใจจะทำอะไร จะไปทางไหน จะทำเรื่องใด มีหลายมุมให้คิด ให้ทบทวน ให้ห้ามใจ ให้หวั่นไหว ให้กังวล ให้ปิดหูปิดตา ให้ปล่อยวาง
บางเรื่องใช้เวลามากกว่าจะตัดสินใจ บางเรื่องใช้เวลาแป๊บเดียวก็ตัดสินใจได้
บางเรื่องแทบจะไม่รู้สึกเลยว่ามีเวลาใช้ไป มีคำถามปุ๊บตอบปั๊บผางไปเลย
ในเรื่องที่ใช้เวลามากในการตัดสินใจ ผู้ที่รอคอยฟังการตัดสินใจมักจะมีความรู้สึกด้านลบ อึดอัด เบื่อ เซ็ง
ยิ่งเวลาหลังตัดสินใจแล้วส่งมอบคำตอบปฏิเสธ ผู้รอคอยยิ่งเซ็งจัด ในบางขณะคำตอบนั้นก็ส่งผลกระทบต่อศรัทธาที่มีให้
เรื่องที่ใช้เวลามากในการตัดสินใจมักจะเป็นเรื่องที่ซับซ้อน เป็นความซับซ้อนที่มีหลายมิติให้กลั่นกรอง
ตัดสินใจไปแล้วบางทีก็พบความไม่ถูกต้อง ตัดสินใจไปแล้วบางทีก็พบทั้งความถูกใจและไม่ถูกใจทั้งของตนและของผู้รอคอยการตัดสินใจ
ยังไงๆเรื่องที่ยากที่สุดก็จำต้องตัดสินใจ ซึ่งในที่สุดแล้วผลเป็นอย่างไรก็เป็นไปตามวาระแห่งการตัดสินใจนั่นเอง
ในส่วนตัวการให้คำตอบว่า "ตัดสินใจถูกต้อง" ใช้หลายองค์ประกอบ ในองค์ประกอบนั้นใช้มุมเหล่านี้อยู่
- คุณค่าที่ตัวเองเชื่อ และทำอยู่มาตลอด
- คุณค่าที่เพื่อนของเรา ผู้ที่เราเคารพนับถือ ผู้ที่เราศรัทธาเชื่อ ผู้ที่อยู่ในวงการเดียวกับเรา ยึดถือว่าถูกต้อง และทำกันอยู่
- คุณค่าที่สังคมสากลยึดถือว่าดีงาม เห็นดีเห็นงาม และทำกันอยู่
- คุณค่าทางศีลธรรม ศาสนาที่ตนเองเชืื่อ
- คุณค่าของความเป็นไปได้ เป็นความจริงได้
คุณค่าเหล่านี้จะไม่ฝังอยู่ในห้วงสมองเลยหากไม่ได้รับโอกาสจากบุพการี โอกาสที่ว่า คือ โอกาสแห่งการเรียนรู้การพึ่งตนเอง
กราบเท้าแม่และพ่อด้วยความขอบคุณยิ่ง ที่ให้โอกาสได้พึ่งตัวเองมาตลอด
เขียนไว้เมื่อ ๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๗
Thank you for sharing your thought.
I learned to look after myself the hard way -- being an orphant. ;-)