มูจิ 5

เมื่อเธอได้รู้จักกับความเป็นเธอที่แท้จริงภายใน 

 ไม่ใช่รู้จักเพราะเชื่อตามที่คนอื่นบอกว่ามันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ 

 แต่รู้จักด้วยประสบการณ์ตรงของเธอเอง 

 รู้จักด้วยการสัมผัสด้วยตัวเอง 

 ว่ามันอยู่ภายในเธอ 

และอยู่ตรงนั้นเสมอทุกครั้งที่เธอหันความสนใจเข้าไปชำเลืองดูมัน

มันไม่ใช่สิ่งหนึ่งที่อยู่ภายนอก 

รอให้เธอเดินทางไปหา 

รอให้เธอทำโน่นทำนี่เพื่อเข้าถึง

ในสภาวะแห่งการตื่นขึ้นพบความจริงนี้ 

 ผู้ใหม่จะถูกโจมตีด้วยพายุแห่งความคิดและอารมณ์ปรุงแต่งทางใจของอัตตาตัวตน 

 มันจะแสดงออกมาในรูปของความลังเลสงสัย ความเคลือบแคลงใจ 

 ใช่เหรอ  

 ทำไมมันง่ายอย่างนี้ล่ะ  

 ทำไมที่เคยรู้มามันไม่ใช่อย่างนี้ 

 มันต้องยากลำบากกว่านี้สิ

อัตตาตัวตนจะโหมกระหน่ำเธอทุกวิถีทาง 

 เช่นเดียวกับที่มันกระทำต่อพระพุทธเจ้า 

 ต่อศาสดาทุกพระองค์ 

 ต่อผู้ตื่นรู้ทุกคน

เธอต้องยืนหยัดมั่นคงต่อธรรมชาติเดิมภายใน 

 ต่อสิ่งที่เธอสัมผัสได้จริงด้วยตัวเธอเอง 

 ต่อความว่างไร้ขอบเขต 

 ต่อความเงียบสงบที่อยู่เหนือพายุความคิดและพายุอารมณ์ทั้งปวง 

 ต่อสิ่งที่อยู่เหนือกาลเวลา  

 ต่อสิ่งที่ปราศจากการเกิดดับ 

 ต่อชีวิตที่แท้จริงของเธอ

อย่าประมาท 

 อย่าหวั่นไหว 

 เฝ้ามองด้วยความอดทน 

 บอกตนเองว่า 

ให้พายุอารมณ์เหล่านี้

เป็นสิ่งที่พัดพาเธอได้เข้าแนบชิด

เป็นเนื้อเดียวกับธรรมชาติเดิมให้ยิ่งๆขึ้นไป

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

เมื่อเราได้เข้าไปสัมผัสกับความเงียบภายใน 

 แล้วถูกโจมตีด้วยพายุความคิดและอารมณ์ 

 ก่อให้เกิดความลังเลสงสัย 

 จงอย่าต่อสู้กับมัน 

 อย่าต่อต้านมัน 

 อย่าพยายามทำสิ่งใดเพื่อเอาชนะหรือควบคุมบังคับมัน 

 เพราะนั่นคือการลงไปเล่นกับมัน

และวัฎจักรก็จะดำเนินต่อไปได้อีก

สิ่งที่ควรทำคือ นิ่ง เงียบ เฝัามอง 

 มั่นคงอยู่กับการเตือนตัวเองว่านั่นคือสิ่งถูกรู้ 

 มันไม่ใช่เรา 

 เราคือธรรมชาติรู้

ทำไมพลังความคิดและอารมณ์เหล่านี้จึงมีอานุภาพมากนัก 

 ทำไมมันจึงประสบความสำเร็จอย่างง่ายดาย

ในการหันเหความสนใจของผู้ปฏิบัติให้ออกห่างจากการรู้แจ้ง 

 คำตอบคือ เพราะมันรู้จุดอ่อนของเราคืออัตตาตัวตน 

 มันจะโจมตีที่อัตตาตัวตน 

 กระตุ้นให้มีการสร้างอัตตาตัวตนขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่า 

 นี่เรา นี่ของเรา 

 มันจะกระตุ้นความลังเลสงสัย  

 มันจะกระตุ้นความคิด  

 มันจะกระตุ้นอารมณ์ความรู้สึก  

 เพราะนั่นคือคุณลักษณะของอัตตาตัวตน

ในธรรมชาติเดิม ในความเงียบ  

 จะไม่มีความลังเลสงสัย 

 ไม่มีความคิด 

 ไม่มีอารมณ์ความรู้สึก 

 มีแต่รู้

มาถึงจุดนี้แล้ว 

 ได้รู้จักความเงียบแล้ว 

 อย่าปล่อยมือ อย่าประมาท อย่าเลิกล้ม 

 มั่นคงอยู่กับความเงียบ 

 ค่อยๆแทรกซึมเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติเดิมนี้ 

 สัมผัสความเป็นหนึ่งเดียว 

ความรัก ความเมตตา 

ความอิ่มเต็ม ความสุขความสงบ 

 นี่ไม่ใช่สิ่งที่เราทุกคนค้นหาหรอกหรือ

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

การเข้าสังคมอย่างผู้เข้าใจในธรรม

ถาม - ทำอย่างไรผมจึงจะมีอิสระ 

 มูจิตอบ - เธอจะทำทุกสิ่งอย่างผู้เข้าใจในธรรม เข้าถึงอิสรภาพภายใน เมื่อไม่มีความรู้สึกว่านี่เป็นเรา

การอยู่กับความเงียบภายในจะละลายอัตตาตัวตน 

 มองเห็นว่ามันเป็นแค่หนึ่งความคิดที่เกิดดับ 

 แม้จะต้องพูดหรือทำสิ่งใดตามมารยาทและความจำเป็นทางสังคม 

 ก็จะใช้มันเหมือนกับกำลังสวมใส่เสื้อผ้า 

 การเห็นนี้หยั่งลึก เห็นอย่างมั่นคง 

ไม่คลอนแคลนสั่นไหว ไม่มีการเหนี่ยวรั้งยึดติดใดๆ 

 เมื่อนั้น ไม่ว่าจะไปที่ไหน จะทำอะไร 

จะพูดอะไร จะรู้สึกอะไร จะคิดอะไร 

 ฐานอันมั่นคงในความเงียบจะอยู่ที่นั่นเสมอ 

 เธอจะไม่มีความอยากได้สิ่งใดจากใครๆเลย 

 เธอไม่ต้องการให้ใครมายอมรับ 

 เธอไม่ต้องการเข้าเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม 

 เธอไม่ต้องการความโดดเด่น 

 เธอไม่ต้องการทำตัวให้น่าสนใจ 

 เธอไม่ต้องการเพื่อน 

 เธอไม่ต้องการมองหาสิ่งใดๆเลย 

 นั่นคือความอิสระ

เวลาเธอต้องพูดคุยเกี่ยวข้องกับคนที่กำลังว้าวุ่นสับสน 

 เธอจะไม่ถูกเหนี่ยวนำให้สับสนตามเขา 

 แต่เธอจะช่วยทำให้เขาสงบลงได้โดยที่เธอไม่ได้ตั้งใจ 

แค่อยู่กับความเงียบภายในเท่านั้นเอง

เธอจะยังสามารถพูดคุยสนทนาเรื่องต่างๆได้เหมือนเดิม 

 แต่ภายในเธอจะไม่ไหลตามคำพูดเหล่านั้น 

และเฝ้ามองอย่างเงียบๆ 

 และถ้ามีโอกาส การสนทนาจะถูกนำไปในทางที่ลึกซึ้งมากขึ้น  

 มีความหมายทางจิตวิญญาณมากขึ้น 

 ซึ่งภายในเขาจะรู้เองว่าผู้ฟังพร้อมจะรับหรือเปล่า

ถ้าเธอเกิดความรู้สึกว่า เธออยากคุยกับคนนี้ เพราะเขาน่าสนใจ 

เพราะเธอต้องการอะไรบางอย่างจากเขา 

 ก็ทำได้ 

แต่ให้รู้ว่าขณะนั้นเธอสวมบทบาทของอัตตาตัวตนอยู่ 

 ให้มองเห็นอาการของใจที่อยากเข้าไปพูดคุย 

อยากได้การยอมรับ  

 นั่นคือธรรมชาติของใจ 

 แค่รู้ แค่เห็น 

 อิสรภาพจะเป็นของเธอ