เธอคือความเงียบ

เธอคือความเงียบ 

  การนำสมาธิโดย มูจิ

เมื่อเธอพร้อมจะนั่งสมาธิ 

  ให้นั่งในท่าที่สบาย 

  หายใจเข้าลึก หายใจออกยาว สามรอบ 

  รู้สึกถึงความผ่อนคลายเมื่อหายใจออก 

  จากนั้น ปรับใจจากโหมดคิดมาอยู่โหมดรู้ 

  โดยการยิ้ม รู้ว่าปากกำลังยิ้ม 

  นำความสนใจไปที่กลางอกภายใน 

  รู้ว่าใจกำลังมีอาการเบิกบาน 

  นำความสนใจเลื่อนลงไปที่กลางท้อง 

  รับรู้ถึงความเงียบ 

  แค่รู้

ไม่ต้องสร้างอะไรขึ้นมาดูทั้งนั้น 

  ไม่มีอะไรที่ต้องสร้าง 

  อยู่กับความเงียบ ความว่างเปล่าของธรรมชาติเดิมแท้

สังเกตความเงียบนี้ 

  ไม่มีเรื่องราวใดๆ 

  ไม่มีการเริ่มต้นหรือสิ้นสุด 

  ไม่มีรูปร่าง ไม่มีความเห็น ไม่มีความเชื่อ

แต่ในความเงียบนี้ กลับปรากฎความรู้สึกอิ่มเต็ม  

  ไม่มีการค้นหาว่าขั้นตอนต่อไปที่ต้องทำคืออะไร

เพราะเธออยู่กับธรรมชาติเดิมแล้ว

บางขณะ ความคิดก่อตัวขึ้น ความรู้สึกก่อตัวขึ้น ภายในความเงียบ 

  ปล่อยให้มันเกิด 

แค่รับรู้ 

  มันไม่มีกำลังที่จะดึงเธอเข้าไปสนใจมัน ตราบใดที่เธอแค่รู้ 

  และมันก็จะดับลงไปเอง

ความคิด ความรู้สึก จะมีกำลัง 

  เมื่อเธอคิดว่ามันเป็นตัวเธอ เป็นความคิดความรู้สึกของเธอ

สัมผัสกับความเงียบ 

  ตอนนี้เธอคืออะไร 

  เธอเป็นเหมือนท้องฟ้ากว้างใหญ่ไร้ขอบเขต 

  หรือเธอเป็นเมฆแห่งความคิด ความรู้สึกที่เกิดและดับอยู่ในท้องฟ้า

เธอคือความเงียบ 

  ไม่มีการคาดหวัง ไม่มีการรอคอย ว่าจะต้องเกิดสภาวะอะไรขึ้นมา 

  เธอสร้างความเงียบนี้ขึ้นมาหรือเปล่า 

  หรือมันมีอยู่ตรงนี้มาก่อนแล้ว 

  เธอต้องทำอะไรเพื่อรักษาความเงียบไม่ให้หายไปหรือเปล่า 

  เปล่าเลย 

  ความเงียบมันอยู่ของมันอย่างนั้นตลอดเวลา 

  มันเกิดขึ้นและดับไปหรือเปล่า 

  มันมีอดีต อนาคต อยู่ในนั้นหรือเปล่า

บางครั้ง เธอรู้สึกว่าความเงียบมันหายไป 

  มันไม่ได้หายไปไหน 

  เพียงแต่ถูกบดบัง 

  อะไรที่บดบังความเงียบ 

  ลองค้นหาและสังเกตดู

ขอให้จดจำความเงียบที่อยู่ภายในนี้ไว้ 

  เธอคือธรรมชาติที่ไร้การเปลี่ยนแปลงเกิดดับ 

  แสดงตัวออกมาในรูปของสิ่งที่เปลี่ยนแปลงเกิดดับ 

  สิ่งเกิดดับที่เธอรับรู้ได้ด้วยตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

ขอแค่สักครั้งหนึ่งให้เธอหยุดสร้าง 

  แค่รู้อยู่กับความเงียบ  

  แค่เป็นความเงียบ 

  ไม่จำเป็นต้องพูดถึงมัน

อย่ายอมให้ใจสร้างความรู้สึกแปลกแยก 

สร้างอัตตาตัวตนขึ้นมา 

  เธอและทุกสรรพสิ่งล้วนเป็นหนึ่งเดียว

เมื่เธอพร้อมจะออกจากสมาธิ 

  หายใจเข้าลึก หายใจออกยาว สองสามครั้ง 

  แล้วเคลื่อนไหวร่างกายภายนอกไปตามที่มันต้องเปลี่ยนแปลงไป 

  แต่ภายในยังคงเงียบ ไม่เปลี่ยนแปลง  

  ใจและความคิดจะสร้างเรื่องราวต่างๆขึ้นมาเสมอ  

  จะพูดตลอดเวลา 

  แต่ความเงียบ ไม่มีอะไรจะพูด

สาธุ

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&