เศรษฐกิจตอนนี้ขายของไม่ค่อยจะดี

มีเพื่อน ๆ ที่เป็นพ่อค้าแม่ค้าด้วยกัน บ่นกันระงมว่า ช่วงนี้ขายของไม่ค่อยจะดี

บ้างก็ว่าเศรษฐกิจไม่ดี บ้างก็ว่ารัฐบาลอย่างโน้นอย่างนี้  ถามผมว่าเป็นอย่างไร

บ้าง  ผมก็ตอบว่า ของผมก็ขายได้ไม่ดีเหมือนก่อน เมื่อก่อนผลิตวันละ 3 รอบ

ตอนนี้ผลิต 3 วัน ต่อรอบ  รายได้ลดลง 3 เท่า ถามว่าอยู่ได้ไหม ก็ขอเรียนว่า

พออยู่ได้  ที่อยู่ได้ก็คือ อะไรที่พอจะทำเองได้ตอนนี้ทำเองทั้งหมด ไม่ว่าจ้างไม่ซื้อใคร

หุงข้าวทำกับข้าวกินเองที่บ้าน น้ำหวานก็เก็บมะนาวทำน้ำมะนาวกินเอง 

ปลูกผักบุ้ง ผักคะน้า ตำลึง พริกขี้หนู ไว้กินเอง  ไปไหนมาไหน

ใกล้บ้านก็ใช้มอเตอร์ไซ หรือเดินไป ลดการใช้รถยนต์ลง การค้าการขายก็จะ

ผลิตขนมขายเฉพาะเท่าที่ขายได้   ไม่ผลิตมาก ลูกค้าสั่งจึงค่อยทำให้  ขายได้

เท่าไหร่ก็เท่านั้น ไม่เครียด รักษาระดับหนี้เก่าไว้ผ่อนไปเรื่อย ๆ ไม่พยายาม

ที่จะก่อหนี้ใหม่ กัดฟันไม่กู้ฉุกเฉินสหกรณ์  รายได้ลดลงมาก เราก็พายายาม

ลดรายจ่ายลงให้มากที่สุด  แอร์ก็เปิดแค่ 3 ชั่วโมงเวลานอน ถ้าคืนไหน

ฝนตกก็ไม่เปิด     เสื้อผ้าก็ซักเองตากเองรีดเฉพาะที่จำเป็น   พอเงินใกล้จะหมด

ก็ใช้วิธีประหยัดรัดเข็มขัดให้แน่นเข้าไปอีก  แต่ดีอย่างหนึ่ง ยังพอจะมีรายได้จาก

การขายขนมเข้ามาเรื่อย ๆ ทุกวัน  พอเป็นค่ากับข้าวได้และค่าใช้จ่ายเล็ก ๆน้อยๆ

แม้จะเป็นรายได้วันละเล็กละน้อยไม่มากเหมือนก่อนที่พอจะมีเหลือเก็บ 

ถึงตอนนี้ไม่มีเก็บแต่ก็ได้กินทุกวัน ...ผมก็บอกกับตัวเองอย่างนี้ทุกวันว่า  

ทน ๆ ไปก่อนนะครับ สักวันเศรษฐกิจและสังคมบ้านเราก็คงจะดีขึ้น

[sr]

เข้าใจครับ ชีวิตแทบทุกคนยากแค้นกว่าเดิม ทั้งโลกเป็นเช่นนี้ เพราะเงินงานไปกระจุกอยู่แค่บางแระเทศ

I think 'self-sufficiency' is the key for survival.