ส่งการบ้าน ผ่านบันทึก "คุณครูพี่เม่ย" 2 : Blogger

อดนึกชมคุณครู ช่างสรรหาโจทย์ได้....ดีเหลือเกิน

หลังจากหมดเรี่ยวหมดแรงกับการตอบโจทย์การบ้านของ "คุณครูพี่เม่ย" จากบันทึกที่แล้ว

วันนี้ก็ได้เริ่มตั้ง "คำถาม" กับตัวเองเพื่อตอบโจทย์ข้อสอง อดนึกชมคุณครู ช่างสรรหาโจทย์ได้....ดีเหลือเกิน แต่ผู้เขียนคุ้น ๆ ว่าข้อนี้ พี่ nidnoi น่าจะทำได้เป็นอย่างดี...(ว่าไงพี่ nidnoi)

เอาเป็นว่าตอบถามความรู้สึกของตัวเองไปก่อนแล้วกัน ระหว่างรอ say "Yes" จากพี่ nidnoi

ทำไมจึงอยากเขียน

นั่นน๊ะสิ
ไม่รู้เหมือนกัน
ขอระลึกก่อนน๊ะ เริ่มจากการเขียนเรื่องไปประชุม อยากเล่าให้คนอื่นฟัง แล้ววันหลังก็ให้คนอื่นมาเล่าให้เราฟังบ้าง
ปลื้มกับผลงานคนรอบ ๆ ตัว อยากจะกู่ก้องร้องป่าว ประกาศให้โลกได้รับรู้ ว่าเขามีดี ('Ver ไปมั๊ย?)
ใครไม่ชมเราชม (กัน) เอง ถือคติไม่อายหลอกเพราะเราเฮี๊ยน...มาก (ยืมน้องต้นรักอีกแล้ว)
อยากเล่าให้เป็นอุทาหรณ์ สอนใจ สอนตน สอน...ให้ระมัดระวัง..
อยากให้ความรู้ที่เรารู้ และคิดว่าคนอื่นไม่รู้ หรือรู้แต่ไม่บอก
อยากจะบอกว่าเราทำงานอะไรอย่างไร ??

2. เขียนแล้วได้อะไร??

ได้งาน
ได้เพื่อน ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยเจอกัน
ได้มองโลกในแง่ดี มากขึ้น จากเดิมก็ดีอยู่แล้ว
ได้รางวัล (คุณกิจ) ก็แล้วกัน
ได้มีเรื่องกับคนที่บ้านเอาแต่เขียนบันทึกมากไป
ได้ซื้อเครื่องคอม ฯ เอาไว้เขียนที่บ้าน
ได้ทะเลาะกับลูกเพราะแย่งคอม ฯ กันใช้
ได้รายจ่ายเพิ่มขึ้น ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ต่อ net
ได้เรื่อง บางวันไม่มีเรื่องจะเขียนจะเล่า เพื่อนร่วมงานก็หาเรื่อง (ใส่พาน)ให้เขียนจนได้
ได้คิดมากขึ้น เขียนอย่างไรไม่กระทบตน เพื่อน และใครต่อใคร แต่ก็มีหลุด
ได้ระบาย เขียน แล้วสบายใจ ไม่เขียนแล้วอึดอัด กินอะไรไม่ลง นอนก็ไม่หลับ ไม่เป็นอันถ่ายท้อง
ได้กำลังใจ ให้สู้ต่อไป
ได้"คำชม"ก็มี "คำด่า"ก็เคย

3. ฝึกคิด ฝึกจับประเด็นอย่างไร??

ก็ดู ๆ เอาจากบันทึก
จับเอาคำพูดทีเด็ด กินใจ โดนใจ ตรงใจ แทงใจ ....ฯ ทั้งของผู้พูด คุณอำนวย หรือใครต่อใครที่พูดให้เข้าหูเรา
ขึ้นอยู่กับมุมมอง บางครั้งมุมมองเราอาจจะแตกต่าง

4. ทักษะอะไร??

ไม่มีเลย
เขียนไปเรื่อย เขียนไปหมด เน้นปริมาณ (ไม่เน้นคุณภาพ)
เขียนตามความเข้าใจ ตามความรู้สึก ตามความเป็นจริงที่เห็น
อยากเขียนให้รีบเขียน อยากเล่าให้รีบเล่า อย่าเก็บเอาไว้ เดี๋ยวจะเฉาซะเปล่า ๆ แล้ววันหลังจะเขียนไม่ออก

5. คิดว่ามีความสำคัญอย่างไร

สำคัญน๊ะ แล้วแต่ใครจะเห็น.....ใครจะใช้... ได้ หรือไม่ได้
การแบ่งปันความรู้ มีความสุขในการให้ และให้ ...ในสิ่งที่เรารู้ เราคิด ตามความรู้สึก เพราะสิ่งเหล่านี้บางครั้งก็ซื้อขายกันไม่ได้
เอาเป็นว่าความรู้ไม่มีวันหมดไปจากในโลกนี้ ถ้าเราช่วยกันเผยแพร่ ...คล้าย ๆ กับความลับไม่มีในโลกเช่นนั้น ความรู้ก็ไม่มีวันหมดไปจากโลกเช่นกัน

ส่งการบ้านตามสัญญาใจที่ให้ไว้กับตัวเอง เดี๋ยวคิดออกอีกแล้วจะนำมาต่อ(เพิ่มเติม) ค๊า!! ส่งเสร็จขอลาพักผ่อนยาวหน่อยน๊ะค๊ะคุณครู

เขียนใน GotoKnow โดย ศิริ
ใน บันทึกเรื่องราว...เล่าสู่กันฟัง

คำสำคัญ (Tags): #blogger#การจัดการความรู้#การเขียนบันทึก#mindmap

หมายเลขบันทึก: 63140เขียนเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2006 15:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน