อย่างที่คุณมะเดื่อได้เกริ่นมาแล้วในบันทึกก่อน ว่า บางเรื่องบางอย่าง
คุณมะเดื่อก็ไม่อาจจะนิ่งเฉยได้ โดยเฉพาะในเรื่องที่เกี่ยวกับนักเรียน
คุณมะเดื่อสักเกตเห็น " ปัญหา" ที่เกิดจาก การใช้ถาดหลุมของนักเรียน
หลาย ๆ อย่าง คือ....
....... ล้างถาดหลุมไม่สะอาด
.........คว่ำถาดหลุมใส่ตะกร้าไม่เป็นระเบียบ ( ล้นตะกร้าจนหล่น ทั้ง ๆ ที่
แม่ครัวเตรียมตะกร้าวางไว้ให้ใส่ถาดหลุมหลายใบ นักเรียนก็จะ
ใส่ตะกร้าที่อยู่ใกล้มือที่สุดจนล้น และหล่นกระจายแทบทุกวัน)
.....นักเรียนจะเลือกใช้แต่ถาดหลุมใบที่สะอาด เพื่อใส่อาหาร
เป็นแบบนี้ทั้งเด็กเล็ก เด็กโต
ปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้นทุกวัน เป็นปัญหาที่นับวันแต่จะฝังรากลึก
และจะกลายเป็นลักษณะนิสัยที่ไม่พึงประสงค์ของเด็กตามมา
คุณมะเดื่อเริ่มแก้ปัญหา " ถาดหลุม" ในเบี้องต้น โดยการเขียน
" ชั้นเรียน" ไว้ด้านหลังของถาดหลุม โดยแยกจำนวนถาดหลุม
เท่ากับจำนวนนักเรียนในแต่ละชั้น จัดเรียงถาดหลุมไว้เป็นชัิน ๆ
เพื่อให้นักเรียนแต่ละชั้นหยิบเอาไปใช้ โดยมีมาตรการเด็ดขาดว่า...
" ห้ามเลิอกเด็ดขาด" พร้อมกับแยกตะกร้าใส่จานที่ล้างแล้ว
ตามชั้นเช่นกัน ... ทำแบบนี้มาสัปดาห์เศษ ๆ แล้ว
แม่ครัวบอกว่า ลดปัญหาในการล้างถาดหลุมไม่สะอาด
ได้เยอะ มิหนำซ้ำ นักเรียนยังมีการย้ำเตือนเพื่อน ๆ นักเรียน
ด้วยกันว่าต้องล้างถาดให้สะอาด ๆ ด้วย
วันนี้ คุณมะเดื่อมีเวลาไปติดตาม " งานจัดระบบถาดหลุม" ที่โรงอาหาร
และเขียนซ่อมตัวเลขที่จางหายไปใหม่ พร้อม ๆ กับตรวจสอบ
ความสะอาดของถาดหลุม พบว่า....
ถาดหลุมของชั้น ป.๔ - ป.๖ มีความสะอาดพอใช้
ส่วนถาดหลุมของ ชั้น ป.๑ - ป.๓ ไม่สะอาด ยังมีทั้ง
คราบอาหาร คราบมันลื่น รวมทั้ง " ราดำ ๆ "
ที่เป็นดังนี้ เพราะ นักเรียนยังเล็ก ล้างจานไม่เป็น ไม่ถูกวิธี
จะเพราะอะไรก็ช่างเถอะ ไม่ต้องไปหาสาเหตุหรอก แต่...
สาเหตุหนึ่งที่ส่งผลให้เกิดปัญหาในการล้างถาดหลุมไม่สะอาด
ของเด็ก ป.๑ - ป.๒ ก็คือ " อ่างล้างจาน" ที่สูงไม่เหมาะกับนักเรียน
ที่ยังตัวเล็ก ๆ
เมื่อเป็นแบบนี้ คุณมะเดื่อกับแม่ครัว จึงจัดทำที่ล้างจานชั่วคราวใหม่
สำหรับนักเรียนชั้น ป.๑ - ป.๓
พร้อมทั้ง เพิ่ม " เลขที่" ของนักเรียนที่ก้นถาดหลุมทุกชั้น
และให้นักเรียนเข้าแถวรับอาหารตามเลขที่อีกด้วย
เพื่อป้องกันการเลือกถาดหลุม แกม " บังคับ" ให้นักเรียน
ล้างถาดหลุมของตนเองให้สะอาดสะอ้านอีกด้วย
นอกจากนี้...การเข้าแถวตามลำดับเลขที่จะช่วยให้
แม่ครัวตรวจสอบว่า นักเรียนลงมารับประทานอาหาร
ทุกคนหรือยัง รวมทั้ง ไม่มีการแทรกแถวอีกด้วย
ในมาตรการต่อไป คุณมะเดื่อบอกให้นักเรียนทุกคนมี " ผ้าเช็ดถาดหลุม"
ติดตัวมาใช้เช็ดถาดหลุมหลังจากล้างเสร็จแล้วให้แห้งก่อนคว่ำลงตะกร้าด้วย
กิจกรรมถาดหลุมในวันนี้ ผ่านพ้นไปด้วยดี และดูเหมือนเด็ก ๆ (โดยเฉพาะเด็กโต)
จะพึงพอใจกับกิจกรรมนี้มาก เพราะจะได้ดูแลทำความสะอาดถาดหลุมของตนเองด้วยตนเอง
ไม่ต้อง " จำใจ" ใช้ถาดหลุมที่ไม่สะอาด เพราะ ไม่สามารถเลือกถาดหลุมได้ นั่นเอง
การจะสร้างสุขนิสัย หรือลักษณะนิสัยที่ดีให้กับเด็ก ๆ นั้น
จริงอยู่ การที่ทำให้เด็กคิดเองได้ หรือมีจิตสำนึกด้วยตนเองนั้น
ย่อมเป็นสิ่งที่พึงประสงค์ของครู หรือผู้ใหญ่ทุกคน แต่นั่นหมายความว่า
ครูจะต้องร่วมมือร่วมใจ และทุ่มเท จริงจัง อย่างพร้อมเพรียง
อย่างต่อเนื่อง และก็ไม่ใช่หลักประกันว่าจะ " สำเร็จ" หากแต่...
การใช้มาตรการที่ดี ( แม้จะดูว่าจะเป็นการบังคับไม่เป็นธรรมชาติก็ตาม) ย่อม
ที่จะส่งผลให้เกิดลักษณะนิสัยอันพึงประสงค์ได้เช่นกัน หากแต่ครูจะต้อง
ติดตามอย่าง " จริงจัง " และ "ต่อเนื่อง" อาจจะนานสักหน่อยนั่นเอง
ระเบียบและ..วินัย..นั้น..ต้องฝึก..กันแต่เด็ก....เด็กญี่ปุ่น..เป็น..ตัวอย่างที่ดี..เจ้าค่ะ..
คุณมะเดื่อ...ใส่ใจเด็ก..ๆเลยอย่างน้อยมีการเปลี่ยนแปลงให้เห็น..ชื่นใจ..แทน...
เป็นการแก้ปัญหาเรื่องความสะอาดได้ดีและง่ายเลยครับ
ขอบคุณมากๆครับ
สวัสดีจ้ะลุงวอ
คงใช่จ้ะ การสอนโดยการปฏิบัติจริง
ย่อมเกิดการเรียนรู้ที่ฝังรากลึกจ้ะ
พัทลุงฝนตกไหมจ๊ะ
ที่บ้านคุณมะเดื่อตกทุกวัน วันละนิดวันละหน่อยจ้าา
หวัดดีจ้ะยายธีที่รัก
คุณมะเดื่อชอบการสอนของญี่ปุ่นจ้ะ
ต้องบอกว่า ญี่ปุ่นสอนเด็กได้ " ตรงกันข้าม"
กับคนไทยมาก ๆ อย่างนั้นแหละ จึงทำให้ญี่ปุ่น
" วิ่ง " ไปไกลกว่าไทยหลายโยชน์เลย
คิดถึงยายธีนะจ๊ะ
หวัดดีน้องขจิต
มันเป็นปัญหาที่แก้ไม่ยาก
แต่...." เขา"...ไม่อยากจะคิดแก้ไข
กันมากกว่า.....พูดแล้ว...ง่วงงงงง...
คิดถึงน้องนะจ๊ะ
-สวัสดีครับพี่ครู
-สุดยอดเลยครับ..
-เป็นกำลังใจให้พี่ครูครับ
หวัดดีน้องเพชร
ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจดี ๆ
ที่มีให้พี่มะเดื่อมาตลอดเวลานะจ๊ะ
คิดถึงเสมอมิเคยลืมจ้าา