ผมไม่ได้เข้ามาบันทึกใน GTK หลายวัน กังวลอยู่ทุกวันว่ากล่องบันทึกของผมจะร้าง วันนี้เพิ่งเขียนโครงการเสร็จ หลังจากหาประเด็นมาแรมเดือน มีเวลาอยู่บ้าง จึงแต่งเพลง "แค่เด็กล้างชาม" มาบันทึกไว้ เพลงนี้ได้รับแรงบันดาลใจจาก พี่น้อยที่เคยเป็นเด็กสาวล้างชามอยู่ในวัดศาลาลอยเมื่อกว่า ๓๐ ปี บัดนี้ลูกเณรน้อยๆเหล่านี้ที่พี่น้อยเคยดูแลเอาใจใส่ร่วมกับชาวบ้านผู้สูงอายุผู้เปี่ยมเมตตา เติบโตมีงานทำกันหมดแล้ว เมื่อมาพบกันได้คุยกันจึงรู้ว่า พี่น้อยคือคนเบื้องหลังที่คอยล้างจาน ล้างชาม เก็บภาชนะให้พระเณร โดยที่พระเณรไม่เคยรู้เรื่องนี้ หรือหากรู้ก็เพียงไม่กี่คน พี่น้อยวันนี้มีลูก ๒ คน กำลังอยู่ในวัยเรียน บ้านพี่น้อยอยู่ในสวนผลไม้เช่น มังคุด ทุเรียน เป็นต้น แต่เนื้อเพลงจำลองเป็นเด็กจ้างชามก๋วยเตี๋ยว/ก๊วยเตี๋ยว ดังต่อไปนี้
พ่อแม่ไม่มีเงินทองมากองให้ ฉันจึงต้องหางานทำไปหยาดเหงื่อซึมกายแลกกับเงินตรา
สังคมยุคใหม่แต่งสวยดูดีถ้วนหน้า ฉันคงได้เพียงร้องหาไม่มีปัญญาไปแลกความงาม
ก็ยังโชคดีมือขามีพ่อแม่ให้มา หัวใจคือทรัพย์สินสูงค่ากำลังวังชาเยี่ยงอาวุธพระราม
อยู่ร้านก๋วยเตี๋ยวริมฟุตบาตรับจ้างล้างชาม ไม่มีเวลาแต่งงามค่าจ้างทุกสตางค์มันมีความหมาย
...แด่เด็กล้างจานในร้านก๋วยเตี๋ยว ใครนะจะมาแลเหลียวกินก๋วยเตี๋ยวอิ่มแล้วผ่านไป
เศษอาหารในชามก๋วยเตี๋ยวมากมาย ฉันคือคนล้างชามให้สะอาดสดใสให้บริการ...
แค่นี้ก็พอแล้วหนอชีวิตฉัน อนาคตไม่รู้เหมือนกันเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวกินอยู่กับบ้าน
อาชีพเล็กๆของเด็กล้างชามบ้างาน ไม่ได้สวยงามตระการ อยู่อย่างไทในไร่ในสวนส่วนตัวฯ
6/29/2017:10:11
ไม่มีความเห็น