ปีนี้ไม่แล้ง ไม่แล้งจริง ๆ นับแต่เริ่มขึ้นปีใหม่มา
น้ำก็ท่วมไปแล้ว จนถึงวันนี้ ฝนก็ยังตก และตกทุกวัน
แล้วอย่างนี้จะแล้งได้อย่างไร....?
ตกค่ำ กบ เขียด อึ่งอ่าง รวมไปถึงคางคกก็ตะเบ็งเสียงแข่งขันประชันกัน
ให้ก้องหนองน้ำ ได้ยินไปไกลทีเดียว
หน้าฝนปีนี้ เป็นหน้าฝนจริง ๆ แต่...มันแปลกกว่าหน้าฝน
สมัยก่อน ๆ อยู่บางอย่าง นั่นคือ ยามที่ฝนขาดเม็ด
ความร้อนก็จะจู่โจมเข้ามาทันที และเป็นความร้อนที่ สุดโหด !
อีกด้วย ต่างกับหน้าฝนสมัยก่อน ตอนที่คุณมะเดื่อยังเป็นเด็กน้อย
ที่หน้าฝนอากาศจะดีมาก ๆ ไม่ว่าจะฝนตกหรือไม่ตกก็ตาม
และที่แปลกอีกอย่างหนึ่งก็คือ ต้นไม้ใบหญ้า ที่มีอาการ
" สำลักฝนตาย" คุณมะเดื่อขอใช้คำนี้กับอาการของมัน
ก็แล้วกัน พืชผักที่ตุณมะเดื่อลงแรงปลูกไว้ที่หน้าบ้าน
เจอฝนตกติดต่อกันแบบนี้หลาย ๆ ต้น แทนที่จะสดใส
เริงร่า กลับกลายเป็นว่า " แห้งตาย" โดยเฉพาะ
มะรุม ที่ดกทั้งฝักและทั้งดอก เจอฝนเข้าไป
ฝักอ่อน ๆ สำลักน้ำ แห้งคาต้น เหมือนเจอแดดจัด ๆ
สักเดือน ทั้งดอก ทั้งใบก็มีอันเป็นไปร่วงหล่น
ไปหมด ฝักที่พอจะโต ก็เหมือนเจอไฟลวก
เออหนอ....! นี่มันเป็นอะไรกันล่ะหว่า ?
ฤดูกาลบ้านเรา ( หรืออาจจะทั่วโลก) นับวันแต่จะวิปริตไปทุกที ไม่ต้องไปโทษ
ดินฟ้า หรือเทวดาที่ไหนหรอก ต้องโทษมนุษย์อย่างเรา ๆ ท่าน ๆ นี่แหละ
ที่นับวันจะ " ขาดจิตสำนึก" ที่จะนึกถึง " ธรรมชาติ" เข้าไปทุกที
ทั้ง ๆ ที่ ปากก็พูดปาว ๆ ว่า " หยุดทำลายธรรมชาติ" " ช่วยกันรักษา
สิ่งแวดล้อม" ฯลฯ แต่ใจกลับไม่ได้นึกถึงอย่างจริงจัง
หรือ.........
บางคนอาจจะคิดในใจเสียด้วยซ้ำไปว่า " ไม่ใช่โลกของตูคนเดียว
จะต้องไปเหนื่อยไปเหน็ดทำไม ไม่ถึงร้อยปีตูข้าก็ตายแล้ว .... ตอนนี้
ก็ขออยู่อย่างสบายใจให้มากที่สุดดีกว่า อะไรที่ทำให้ตูข้าสุข ตูข้าสบายได้
นั่นแหละ สิ่งที่ตูข้าจะทำ.....พวกสูจะเดือดร้อนก็ชั่งสูประไร....!!! "
อ้าว...! คุยเรื่องฝน เรื่องฟ้าอยู่ดี ๆ ไหงบ่นพร่ำเพ้อซะแล้วหนอคุณยายมะเดื่อ
เฮ้อ...! คนแก่ก็เป็นอย่างนี้แหละหนา...อะไร ๆ ก็ไม่ดีไปหมด
ยกเว้น....ปาก...ดี...๕๕๕๕๕ จบดีกว่า....เหอ ๆๆๆๆ
หวัดดีท่าน ผอ.คนเก่ง ฝนตกทุกวันเลย
ต้นไม้ต้นไร่ตายจะหมดแล้ว แง ๆๆๆๆ
หวัดดีน้องเพชร ไปอ่านบันทึกน้ำท่วมบ้านไร่
มาแล้วจ้ะ พี่รู้ซึ้งกับคำว่าน้ำท่วมดีจ้ะ เพราะเจอมา
หลายครั้งแล้ว บ้านไร่ของน้องคงคืนสู่ปกติแล้วนะจ๊ะ