​ชีวิตที่พอเพียง : 2917. ควงสาวเที่ยวฮานอย : 10. AAR



ผมไปเวียดนามครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม


ครั้งแรกไปสมัยทำงานที่ สกว. เมื่อราวๆ ๒๐ ปีมาแล้ว ทางเวียดนามทราบว่าประเทศไทยจัดตั้ง สกว. และทำงานสนับสนุนการวิจัยได้ผลดี จึงส่งคนมาดูงาน แล้วเชิญทีม สกว. ไปเยือนประเทศเขา เพื่อช่วยให้ข้อมูลเรื่องราวการจัดตั้ง สกว. แก่ระดับนโยบายของประเทศ และเราอยากสร้างเครือข่าย ความร่วมมือกับประเทศเวียดนาม เราจึงไปในฐานะแขกเมือง ไปทั้งฮานอยและโฮจิมินซิตี้ จำได้รางๆ ว่าที่ฮานอยเขาให้เราไปนอนที่เรือนรับรองใกล้ West Lake เขาพาไปชมหุ่นน้ำด้วย คนที่ไปเท่าที่จำได้มี ศ. ดร. วิสุทธิ์ ใบไม้ (ดูแลโครงการ BRT) ศ. ดร. ยงค์วิมล เลณบุรี (เมธีวิจัยอาวุโสด้านคณิตศาสตร์) ศ. ดร. วิชัย บุญแสง (ผอ. ฝ่ายวิจัยพื้นฐาน) ศ. ดร. สุทัศน์ ยกส้าน (เมธีวิจัยอาวุโสด้านฟิสิกส์) เราอยากสร้างความร่วมมือกับเวียดนามในการวิจัยด้าน คณิตศาสตร์และฟิสิกส์ เพราะเขาเข้มแข็ง และอยากร่วมมือวิจัยด้าน biodiversity


ผมกระซิบบอก ศ. ดร. วิสุทธิ์ ให้ขอให้ลูกศิษย์ที่เป็นอาจารย์ชาวเวียดนาม (จบปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยมหิดล) พาไปกินเนื้อสุนัข เขาบอกว่าจะพาไปภัตตาคารพิเศษ อยู่นอกเมือง นั่งรถไปราวๆ ครึ่งชั่วโมง ทีมไทยไปกันทุกคน โดยได้รับคำอธิบายว่า ไปกินอาหารเวียดนามขนานแท้ เอร็จอร่อยกันทั่วหน้า ผมมาทราบทีหลังว่า อาหารทุกจานที่เป็นเนื้อ เป็นเนื้อสุนัขทั้งสิ้น


ตกกลางคืน ผมนอนไม่หลับ เพราะร้อนไปทั้งตัว โดยเฉพาะส่วนหน้าอกและท้อง ต้องลุกขึ้นไปอาบน้ำ จึงค่อนนอนหลับ ทั้งๆ ที่ห้องพักติดแอร์


ครั้งที่สอง เมื่อ ๑๑ ปีที่แล้ว ไปกับทีมศึกษาดูงานการสร้างเสริมคุณธรรมในโรงเรียน ดัง บันทึกชุดนี้


เวลาผ่านไป ประเทศเวียดนามพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ อย่างรวดเร็ว สนามบินที่ฮานอยเป็นสนามบินใหม่ จำได้ว่าถนนจากสนามบินเข้าเมืองสมัยยี่สิบปีก่อนเป็นทุ่งนากว้างสุดลูกหูลูกตา และน้ำดี เวลานี้น้ำยังดี แต่นาลดลง กลายเป็นบ้านและสถานประกอบการ


สมัยก่อนบนถนนในฮานอยมีรถยนต์ไม่มาก ถนนคราคร่ำไปด้วยรถจักรยานยนต์ แซมรถจักรยานถีบ เวลานี้ถนนแน่นไปด้วยรถทั้งสองแบบ รถจักรยานเหลือน้อย


คราวนี้ได้มีโอกาสไปชมธรรมชาติในระดับมรดกโลกของยูเนสโก ที่ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง ที่เรียกชื่อว่า Trang Anผมชื่นชมที่ทางการเวียดนามจัดการมรดกทางธรรมชาตินี้อย่างชาญฉลาด คือกำหนดให้ บริการนักท่องเที่ยวโดยใช้เรือแจวเท่านั้น ไม่ให้ใช้เรือเครื่อง และมีการจัดการบริการนั่งเรือท่องธรรมชาติ อย่างเป็นระบบเข้มงวดมาก ไม่ปล่อยให้ต่างคนต่างทำอย่างที่ตลาดน้ำดำเนินสะดวกในบ้านเรา


สิ่งที่สลดใจคือ ความขี้โกงของแท็กซี่เวียดนาม และไก๊ด์เวียดนาม


วิจารณ์ พานิช

๒๖ เม.ย. ๖๐


หมายเลขบันทึก: 628558เขียนเมื่อ 16 พฤษภาคม 2017 23:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม 2017 23:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท