ผมเขียนและพูดเรื่อง การเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง ไว้มาก อ่านและฟังได้ ที่นี่ และ ที่นี่ วันนี้นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้ระบุให้ชัด ว่า TL ที่สำคัญที่สุดสำหรับคนไทยที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว คืออะไร
ความเห็นของผมคือ เปลี่ยนแปลงกระบวนทัศน์ว่าด้วยวิธีเรียนรู้ (Learning Paradigm) เปลี่ยนจากเรียนแบบรับถ่ายทอดความรู้สำเร็จรูป ไปเป็นเรียนจากการลงมือปฏิบัติแล้วคิดโดยกระบวนการไตร่ตรองสะท้อนคิด (reflection / AAR) หรือเปลี่ยนจาก passive learning ไปเป็น active learning และเปลี่ยนจากเรียนเดี่ยว/คนเดียว ไปเป็นเรียนเป็นกลุ่ม/ทีม
ซึ่งหมายความว่า ในกระบวนทัศน์ของ TL การเรียนรู้ที่แท้เป็นกระบวนการทางสังคม (socialization) บนฐานชีวิตจริง ในบรรยากาศเปิดกว้างและปลอดภัยจากอำนาจ แต่อบอวลด้วยบรรยากาศกัลยาณมิตร
ผมคิดว่าเรื่องนี้สำคัญที่สุด เพราะมีผลต่อชีวิตที่ดีคนจำนวนมาก
คนที่โชคดี ในวัยเด็กได้เรียนรู้แบบนี้ โตขึ้นก็ไม่ต้องเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนสไตล์การเรียนรู้ของตนเอง แต่คนแก่แบบผม ต้องเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก
วิจารณ์ พานิช
๑๖ ก.พ. ๖๐
บน TG 634 ไปไทเป
Thank you.
My observations say we have not learned the benefit of 'collaborative intelligence'; we have not learned democracy; and we have yet to give up 'begging' devinity for success.
We can be 'free' (as in Thai) when we learn to do things for ourselves by ourselves with the emphasis on 'ours' (not I or me).