เล่ามาถึงกองทัพเมืองผลึกโดยกองหน้ามีสินสมุทรเป็นแม่ทัพ ตามด้วยทัพของศรีสุวรรณและขนาบด้วยซ้ายขาวเป็นทัพสามพราหมณ์ได้ปะทะกับกองกำลังรักษาด่านดงตาลของเมืองลังกายังผลให้ฝ่ายเมืองผลึกชนะกระชับพื้นที่เข้าไปใกล้เมืองลังกาทุกที
ฝ่ายเมืองลังกาก็เล่นกลเสกมนต์ขลังให้ผีนายย่องตอดไปจับแม่ทัพมาให้ได้ผลผีนายย่องตอดร่ายมนต์ให้คนหลับแล้วจับมัดสามพราหมณ์พาไปฝ่ายตนแล้วรีบมาจะจับสินสมุทรที่ถูกมนต์หลับอยู่แต่สิงโตนอนขวางทางอยู่ก็ต่อสู้กันเมื่อสินสมุทรตื่นมาก็สู้กันแต่ไม่สามารถจับสินสมุทรได้จึงหนีหลับค่ายทัพเมืองลังกา
เมื่อสามพราหมณ์ตื่นขึ้นมารู้ว่าถูกจับตัวก็ร่ายมนต์เสกให้ห่าฝนตกลงมาหนาวสั่นกันไปหมดสามพราหมณ์ได้ทีหลบหนีออกมาจากค่ายมารวมกลุ่มกันตั้งรับกันเพื่อสู้รบต่อโดยคิดว่าไม่เกินสามวันเราต้องตีเมืองลังกาแตกแน่แล้ว เพราะแม่ทัพเป็นผู้หญิงคือนางละเวงพร้อมกับบริวารล้วนเป็นหญิงมีข้อทหารเป็นฝรั่งมาช่วยรบอยู่
ฝ่ายพระอภัยเป็นแม่ทัพหลวงเมืองผลึกในใจจริงของพระอภัยไม่คิดจะตีเอาบ้านเมืองลังกาเพียงแต่จะมาเจริญสัมพันธไมตรีและบอกความจริงว่าตนไม่ได้ต้องการชิงเอาเมืองและเจ้าเมืองลังกาพร้อมลูกชายที่ยกทัพไปตายในเมืองผลึกนั้นตนก็ไม่ได้ทำร้ายแต่ประการใด วิเคราะห์ง่าย ๆ คือพระอภัยไม่รบข้าศึกแต่รบกับความรักและตอนนี้ก็หลงรักนางละเวงอยู่จับใจจึงใช้อุเบกขาแต่ศรีสุวรรณ สินสมุทรพร้อมสามพราหมณ์นั้นมุ่งรบขั้นแตกหักเอาจริงเอาจังทีเดียวแล้วจะเป็นอย่างไรต่อไปละนี่..?
............................................
บรรณานุกรม
สุนทรโวหาร ( ภู่ ),พระ,2329-2398. ( 2555 ). พระอภัยมณี.
กรุงเทพ ฯ : ไทยควอลิตี้บุ๊คส์ ( 2006 ).
ไม่มีความเห็น