๕๐๔..ผมสอนการเขียนเรื่องจากภาพ...
วันนี้..นักเรียนบอกว่าผมสอนสนุกมาก..ก็อาจจะจริง แต่ที่จริงแท้แน่นอน คือ ผมสอนจากง่ายไปหายาก..ที่เหมาะกับการสอน”เขียน”มากที่สุด ที่โดยมากครูมักจะสอนข้ามขั้นตอน ให้นักเรียนดูภาพแล้วลงมือเขียนทันที..ผลที่ได้ คือ..ไม่ตรงวัตถุประสงค์และไม่สบอารมณ์ครู..
ผมอธิบายให้นักเรียนรู้จักและเข้าใจคำว่า..การเขียนสร้างสรรค์..การเขียนเรื่องตามจินตนาการ และชั้นของเธอต้องจบด้วย..”การเขียนเรื่องจากภาพ” เป็นพื้นฐานสำคัญไปสู่การเขียนที่ไม่มีภาพ หรือเขียนตามหัวข้อเรื่อง....
ผมไม่ใช้ภาพเล็กๆ..แต่สร้างภาพใหญ่ขึ้นมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ให้นักเรียนเรียนรู้ร่วมกัน สื่อสารและเข้าใจไปพร้อมกัน บอกนักเรียนว่า..นี่ล่ะ..ภาพในกระดาษของนักเรียน ลองดูซิ..เห็นอะไรบ้าง?
สิ่งที่นักเรียนมองเห็นในภาพแล้วพูดออกมา..นั่นคือ..”คำ” นักเรียนช่วยกันพูดก็ได้หลายคำ แล้วเขียนคำเหล่านั้นลงสมุด เขียนคำให้ถูกต้องตั้งแต่แรกเลย..เด็กจะจดจำเพื่อการนำไปใช้..
จากนั้น..ครูก็สั่งงานให้ไปแต่งประโยคหรือเขียนข้อความ..จากคำที่ได้จากภาพ..ตรงนี้นักเรียนจะได้ใช้จินตนาการแล้ว แต่เป็นจินตนาการที่เกี่ยวเนื่องจากภาพ ที่ไม่หลุดนอกกรอบจนเกินไป..ให้ใกล้เคียงกับบรรยากาศของภาพมากที่สุด...
ขั้นตอนต่อไป(ซึ่งผมยังไม่ได้ทำ).จะ.ให้นักเรียนนำประโยคหรือข้อความมาเรียงต่อกัน ก็จะได้เรื่องราวจำนวน ๑ ย่อหน้า..แต่รับรองว่า อ่านอย่างไรก็ไม่เนียน..ให้นักเรียนอ่านออกเสียง เขาจะอ่านไปขำไป แต่จะมองเห็นโครงสร้างโดยรวมของเรื่อง..ผมจะถามเขาว่าเราจะแก้ไขอย่างไร ให้มันกลมกลืนและน่าอ่าน..
วิธีการก็คือ..สลับประโยค หรือ แทรกคำใหม่..ประโยคใหม่เข้าไปในเรื่องราว...ซึ่งผมจะได้สอนและนำมาเล่าให้ฟังต่อไป..
อย่างไรก็ตาม..การสอนเขียน มีวิธีการสอนที่หลากหลายมาก สอนให้ตรงกับปัญหา ตรงตามความสนใจและสอนให้ง่าย แต่ครูอย่ามักง่าย..แล้วครูจะเข้าใจว่า ในภาพแต่ละภาพนั้น..มีคำและเรื่องราวที่ซ่อนอยู่ในภาพมากมาย..ที่ช่วยกระตุ้นจินตนาการนักเรียน แต่ต้องให้คิดและเขียนบ่อยๆ ให้ต่อเนื่อง..การเขียน..จึงจะยั่งยืนติดตัวเด็กตลอดไปครับ
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐
ความเห็น (6)
เป็นเทคนิคที่ดีมาก
ต่อไปให้วาดภาพแล้วเขียนเรื่องจากภาพก็ได้ครับ
หรือจะกำหนดคำให้วาด
แล้วมาเขียนเรื่องจากภาพอีกครั้ง
เยี่ยมเลยค่ะ ผอ.ขออนุญาตนำไปใช้บ้างนะคะ
สุดยอดจ้ะท่าน ผอ.คนเก่
GoToKnow น่าจะมีระบบให้ดอกไม้มากกว่าหนึ่งดอกนะครับ
ผมเป็นคนเขียนหนังสือ(บันทึก) ที่มีคนอ่านพอสมควร ไม่มาก ไม่น้อย แต่ได้รับดอกไม้น้อยจริงๆ แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมายที่สำคัญ..ขอแค่ได้เขียนด้วยใจรัก แบ่งปันประสบการณ์ที่ทำงานในโรงเรียนเล็กๆ ก็พอครับ..ขอบคุณครับ
ขอบคุณสำหรับเทคนิคดีๆค่ะจะลองนำไปใช้กับนักเรียนดูค่ะได้ผลอย่างไรจะนำมาแจ้งนะคะ