เรื่องของรัก 1
...เราไม่รู้หรอกว่าชีวิตนี้จะมีเวลาให้ใช้เท่าไหร่ แต่เราเลือกได้ที่จะใช้เวลาเหล่านั้นสร้างความสุขหรือความทุกข์ให้กับชีวิต.... เวลาที่ดีที่สุดของคนเราอาจจะเป็นการที่เรามีเวลาให้กับตัวเองให้มากที่สุด แต่สำหรับบางคนแล้ว เวลาที่ดีที่สุด คงเป็นเวลาที่ได้ใช้ร่วมกับคน ๆ หนึ่งที่เรารัก ถึงแม้จะเป็นบางช่วงของชีวิตเท่านั้น สิ่งสำคัญอยู่ที่ไม่ว่า เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ความสุขและความรักในขณะที่ได้ใช้เวลาร่วมกันนั้น หัวใจของเราจะยังรู้สึกถึงมันไม่เปลี่ยนแปลง
คุณเคยรู้สึกไหมว่าบางครั้งรองเท้าของคุณก็พาคุณเดินมาเจอ
“คนที่ใช่ ในเวลาที่ไม่ใช่”
แต่สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ตรงนั้น แต่มันอยู่ตรงที่ว่า คุณมีความสุขกับคนที่ใช่ในเวลาที่ไม่ใช่นั้นหรือเปล่า ถ้าใจคุณมีความสุข คุณก็จะเห็นว่า
“เวลาไม่ใช่สิ่งสำคัญเท่ากับว่าคุณได้ใช้เวลานั้นกับใคร”
โลกนี้กว้างใหญ่ไพศาล การที่คนสองคนจะมาเจอกันนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
คุณอาจจะเจอกันโดยการเดินผ่านกันในตอนเช้า หรือเจอเขาหรือเธอในโลกโซเซียลผ่านแอปพลิเคชั่นหนึ่ง
...ไม่ว่าคุณจะเจอกันได้ยังไง
แต่มันต้องมีเหตุผลที่เราได้มาเจอกัน ตอนนี้เราอาจจะตอบไม่ได้ว่ามีเหตุผลอะไรที่คนสองคนได้มาเจอกันและได้ใช้เวลาบางช่วงชีวิตด้วยกัน แต่เราอาจจะตอบเหตุผลนั้นได้ เมื่อเราได้เจอและใช้เวลาด้วยกัน โดยไม่ต้องมีคำอธิบาย
...เวลาเราดื่มกาแฟ
เราก็มักมีน้ำตาล มีครีมเทียม มาเพิ่มรสชาติของกาแฟจนเราพอใจ
ก็เหมือนกับชีวิตเรา บางครั้งเราก็ต้องการสิ่งหนึ่งมาเติมเต็ม วันนี้เราต้องการอย่างหนึ่ง
อีกวันเราต้องการอีกอย่างหนึ่ง จึงไม่แปลกที่คนหนึ่งคนจะมีส่วนเติมเต็มมากกว่า
“ หนึ่งอย่าง ”
...แต่ไม่ว่าคุณจะมีส่วนเติมเต็มเป็นร้อยแปดพันเก้า คุณก็ต้องคิดถึงส่วนเติมเต็มที่คุณให้ความสำคัญที่สุด เพราะไม่มีทาง ที่คุณจะหยิบน้ำตาลและครีมเทียมมาใส่ลง ถ้วยกาแฟได้พร้อมกัน
ถ้าคุณตกหลุมรักใคร เพราะรูปลักษณ์ภายนอก เมื่อเวลาเปลี่ยนไป รูปลักษณ์ ที่คุณเคยตกหลุมรักนั้นอาจจะกลายเป็นรูปลักษณ์ที่คุณไม่คิดที่จะหันไปมอง
แต่ถ้าคุณตกหลุมรักใครสักคนเพระาความดีของเค้า คุณจะตกหลุมรักเค้าทุกวัน อาจจะวันละหลาย ๆ รอบด้วยซ้ำไป และคุณจะไม่รู้สึกเบื่อหรือเหนื่อยที่จะปีนขึ้นหลุมมา “ เพื่อตกหลุมรักเค้าเข้าอีกครั้ง ”
ความเห็น (2)
"คนที่ใช่ ในเวลาที่ไม่ใช่"
อืมม ... คม ๆ ;)...
