บันทึกที่ 28 วันเปิดเรียนวันแรกของปี (4 มกราคม 2560)

สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน

…สวัสดีวันปีใหม่พา ให้บรรดาเราท่านรื่นรมย์ ฤกษ์ยามดีเปรมปรีดิ์ชื่นชม ต่างสุขสมนิยมยินดี

ข้าวิงวอนขอพรจากฟ้า ให้บรรดาปวงท่านสุขศรี โปรดประทานพรโดยปรานี ให้ชาวไทยล้วนมีโชคชัย

ให้บรรดาปวงท่านสุขสันต์ ทุกวันทุกคืนชื่นชมให้สมฤทัย ให้รุ่งเรืองในวันปีใหม่ ผองชาวไทยจงสวัสดี

ตลอดปีจงมีสุขใจ ตลอดไปนับแต่บัดนี้ ให้สิ้นทุกข์สุขเกษมเปรมปรีดิ์ สวัสดีวันปีใหม่เทอญ...

หลังจากที่กลับบ้านพักผ่อนในวันหยุดยาวที่ผ่านมา หลายคนคงยังไม่อยากจะกลับมา ทำงานต่อ อยากหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้ อยากมีเวลาให้มากกว่านี้ แต่จะทำอย่างไรได้เมื่อเวลาหมุนผ่านไปเรื่อย ๆ ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป ดังนั้นเราจึงต้องกลับมาทำงานกันต่อไป เช้าวันนี้เมื่อนักเรียนลงไปทำเขตบริการพบว่ามีใบไม้ร่วงหล่นลงมาเยอะมาก นักเรียนก็ต้องช่วยกันเก็บกวาดให้กลับมาอยู่ในสภาวะปกติให้ได้ แม้ว่าวันนี้ห้อง ป.6/4 จะไม่ได้เข้าแถวในตอนเช้าก็ตาม เนื่องจากนักเรียนหลายคนไม่ยอมทำงาน ทำให้เขตบริการไม่สะอาด จึงต้องทำความสะอาดให้เขตของตนสะอาดที่สุด

เมื่อทำเสร็จแล้วรีบวิ่งกลับมาเข้าแถวตามเดิม และถึงเวลาออกกำลังกายพอดีเลย นักเรียนทุกคนต่างทำท่าทางประกอบการออกกำลังกายกันอย่างสนุกสนาน กิจกรรมหน้าเสาธงวันนี้ใช้เวลาค่อนข้างนาน เพราะน้องเอกพละเป็นผู้นำออกกำลังกาย น้องเขางัดไม้เด็ดออกมาโชว์ก่อนที่จะกลับไปมหาวิทยาลัย เด็ก ๆ สนุกสนาน โบกมือประกอบเพลง และมีการนับเลขประกอบท่าทางด้วย เมื่อเปลี่ยนท่าใหม่นักเรียนจะนับเลข 1 – 8 เมื่อนับครบแล้วก็จะรอครูเปลี่ยนท่าพร้อมกับเริ่มนับใหม่ ต่อไปเรื่อย ๆ น่ารักมากค่ะ

บรรยากาศการออกกำลังกายขงนักเรียนชั้น ป.6 และในวันนี้มีการเรียกนักศึกษาทุกคนมาช่วยกันกรอกคำตอบของนักเรียนชั้น ป.6 ก็คือคะแนน Pre – onet ที่สอบไปเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา แต่ในวันนี้เป็นขั้นตอนของการวิเคราะห์ข้อสอบเพื่อดูว่าแต่ละข้อนักเรียนตอบอะไร ซึ่งต้องใช้เวลาและความพยายามมากพอสมควรค่ะ เพราะเป็นการกรอกคะแนนที่ค่อนข้างละเอียดจึงต้องมีการตรวจสอบความถูกต้องอยู่หลายครั้ง

บันทึกที่ 29 วันที่ฝนตก (6 มกราคม 2560)

สัมผัสอากาศหนาวในวันที่ฝนตก

…บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน ถ้ามองจากตรงนี้ เดี๋ยวก็มืด แล้วก็สว่าง อาจจะมีฝนก่อเป็นพายุ หรือลมลอยปลิวอยู่แค่นั้น สุขที่เคยเดินทางตามหามานาน ไม่ได้ไกลที่ไหน อยู่แค่นี้เอง...

เช้าวันนี้ฝนตกหนักมาก ตกตั้งแต่เช้ามืดเลยและยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุดตกด้วยซ้ำ ทำให้วันนี้มีอากาศค่อนข้างจะหนาว สำหรับบรรยากาศในวันนี้ ฉันคิดว่าทุกคนคงมีความรู้สึกไม่ต่างกันมาก การนั่งมองดูฝนตก บรรยากาศมืดครึ้มมันทำให้เกิดความรู้สึกเหงาแปลก ๆ แม้ว่ารอบตัวของเราจะมีผู้คนอยู่มากมาย มีสิ่งที่ต้องทำอีกเยอะ แต่ก็ยังคงเกิดความรู้สึกเหล่านี้อยู่

เช้าวันนี้ฉันมีสอนวิชาภาษาไทยชั้น ป.6/4 ซึ่งไม่ได้สอนมานานมากและเป็นห้องสุดท้ายที่ได้ใช้แผนนี้ เนื่องจากที่ผ่านมามีกิจกรรมในวันพฤหัสบดีช่วงเช้ามากมาย ทำให้เรียนไม่ทันเพื่อน วันนี้เรียนเรื่องการเขียนคำขวัญ ฉันนำคำขวัญของแต่ละจังหวัดทางภาคเหนือมาทายนักเรียน และพบว่านักเรียนสามารถตอบได้ถูกต้องว่าเป็นคำขวัญของจังหวัดใด เกมนี้เน้นให้นักเรียนได้สังเกตลักษณะเด่นของคำขวัญแต่ละจังหวัด ทำให้นักเรียนเข้าใจว่า การเขียนคำขวัญเป็นการแสดงถึงจุดเด่น หรือประเด็นหลักในการเขียนสื่อสาร เราต้องการจะสื่อสารเรื่องอะไรเราก็แต่งคำขวัญในเรื่องนั้น เมื่อผู้อ่านมาอ่านจะทำให้เข้าใจลักษณะเด่นและเรื่องราวที่เราจะสื่อสารได้

เนื่องจากว่าวันนี้ฝนตกหนักจึงต้องรับประทานอาหารบนห้องเรียน แต่การทำอาหารบนห้องเรียนนักเรียนส่วนใหญ่ชะชอบทานที่ห้องเรียนมากกว่า จากการสอบถามนักเรียนหลาย ๆ คนพบว่าการรับประทานอาหารบนห้องเรียนมีความสะดวกสบายกว่าทานที่โรงอาหารเยอะ ห้องเรียนดูกว้างขวางกว่าโรงอาหารเมื่อเปรียบเทียบตามสัดส่วนจำนวนนักเรียนต่อขนาดของห้องเรียนและโรงอาหาร เหตุผลที่สองคือการรับประทานอาหารบนชั้นเรียน เมื่อแต่ละห้องตักอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เริ่มท่องคำกล่าวก่อนรับประทานอาหาร และลงมือทานได้ เด็ก ๆ ชอบบรรยากาศแบบนี้มากกว่าเพราะคนในห้องน้อยกว่าด้วยทำให้ไม่มีปัญหาอะไรมากมาย ถ้าหากอยู่โรงอาหารจำเป็นจะต้องรอให้นักเรียนทุกห้องเรียนตักอาหารให้ครบทุกห้องก่อนแล้วจึงท่องคำกล่าวรับประทานอาหารและลงมือทานพรอ้ม ๆ กัน