บันทึกที่ 23 อำลา...ครูดอน (23 ธันวาคม 2559)

ในวันที่คุณครูต้องย้ายโรงเรียน

…ความก้าวหน้าในอาชีพถือเป็นสิ่งสำคัญ แต่สำหรับชีวิตครอบครัวก็มีความสำคัญเช่นกัน ...

วันนี้เป็นวันที่มีบุคลากรของโรงเรียนท่านหนึ่งต้องย้ายไปทำงานที่โรงเรียนอื่น เนื่องจากจำเป็นต้องย้ายไปโรงเรียนใกล้บ้าน เพื่อดูแลครอบครัว วันนี้เป็นวันทำงานวันสุดท้ายของครูดอน คุณครูสอนคอมพิวเตอร์ ทางโรงเรียนจึงมีการจัดงานมอบของที่ระลึกให้แก่ครูดอน มีนักเรียนนำของที่ระลึก มามอบให้พร้อมกับกล่าวอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ถึงครูดอน เด็ก ๆ พูดดุน่ารักและซาบซึ้งมาก ถ้าเป็นฉันก็คงมีเสียน้ำตากันอย่างแน่นอน เด็ก ๆ บอกให้ครูดอนกลับมาเยี่ยมที่โรงเรียนบ้าง หลังจากนั้นเป็นการอวยพรของครูสายชั้นต่าง ๆ และมอบของที่ระลึกให้เช่นกัน

การเปลี่ยนแปลงในชีวิตเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ โดยเฉพาะในชีวิตวัยทำงาน ทุกคนต่างต้องการความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน แต่ก็ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กันเลยก็คือชีวิตครอบครัว เมื่อเราถึงจุดนั้นคงจะเป็นการตัดสินใจเรื่องความก้าวหน้าในอาชีพอย่างเดียวไม่ได้เพราะต้องมีความรับผิดชอบต่ออีกหน้าที่หนึ่งซึ่งก็คือ หน้าที่การเป็นสามี ภรรยา หน้าที่พ่อ แม่ ซึ่งมักจะมีส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงในหน้าที่การงานเช่นกัน

“การทำงานในที่ต่าง ๆ เราต้องเจอกับผู้คนมากมาย ต้องเจอกับเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ ๆซึ่งเราต้องปรับตัวเข้ากับคนอื่นเสมอ”

ในช่วงบ่ายวันนี้มีกิจกรรมชุมนุมอาเชียน เมื่อแบงกลุ่มจัดฐานเรียบร้อยแล้วก็เข้าประจำฐานเพื่อทำกิจกรรมต่อไป ฉันก็จัดกิจกรรมในรูปแบบเดิม นักเรียนกลุ่มนี้เป็นนักเรียนห้องประจำชั้นฉันเอง ทำงานค่อนข้างเป็นระเบียบเรียบร้อย สวยงามดีมากค่ะ เมื่อสร้างสื่อการเรียนรู้เสร็จเรียบร้อยแล้วก็ถึงขั้นตอนการสอบ วันนี้มีเด็กสอบไม่ผ่านด้วย จึงต้องไปต่อแถวมาสอบใหม่อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งนักเรียนก็ไปทบทวนความรู้เพิ่มเติมจึงสามารถสอบครั้งที่สองผ่านได้

ขั้นตอนการสร้างสื่อวงกลมธงอาเซียนและตราแผ่นดินอาเซียน

ขั้นตอนการทดสอบจับคู่ธงชาติและตราแผ่นดินของแต่ละประเทศในอาเซียน วันนี้ให้นักเรียนมานั่งสอบทีละคน นักเรียนคนอื่นห้ามเข้าใกล้ ห้ามส่งเสียงดังเพื่อบอกคำตอบเพื่อน

นี่คือผลงานของพวกเราค่ะ