วันที่ 17 เวรหน้าเสาธง (30 พฤศจิกายน 2559)

วันนี้เป็นวันพุธของสัปดาห์ ทุกวันพุธจะเป็นเวรของครูพี่เลี้ยงของฉัน

ซึ่งวันพุธครูพี่เลี้ยงฉันก็มีติวเด็กชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ครูเลยมอบให้ฉันเป็นคนไปดูความเรียบร้อยที่หน้าเสาธงแทน

เวรหน้าเสาธง ฉันก็ไม่เคยทำ แต่ไม่เป็นไร ไปเรียนรู้งานเอา

จากนั้นฉันก็รีบวิ่งไปที่หน้าเสาธงเพราะมองดูนาฬิกาแล้ว นี่ก็จะเป็นเวลา เกือบๆเจ็ดโมงห้าสิบแล้ว (โรงเรียนเราเข้าแถวเคารพธงชาติตอนเวลาเจ็ดโฒงห้าสิบ) ฉันจึงต้องรีบวิ่งไปดูนักเรียนที่เป็นคนพูดหน้าเสาธง

เมื่อวิ่งไปถึงหน้าเสาธงก็พบกับนักเรียนที่เป็นคนพูดหน้าเสาธงกำลังเล่นกันอยู่ ฉันจึงบอกให้เขาจัดแถวให้เป็นแถว เพราะเคยเห็นว่าในทุกๆวันเด็กเหล่านี้เขาต้องจัดแถวเรียงคิวกันตอนจะขึ้นพูดหน้าเสาธง แล้วฉันก็ถามนักเรียนเหล่านั้นว่า หน้าที่ของหนูแต่ละคนได้ทำอะไรบ้าง บางคนก็ตตอบว่า หนูได้นำร้องเพลงชาติค่ะ บางคนก็ตอบว่าหนูได้นำสวดมนต์ค่ะ ผมได้นำท่องค่านิยม 12 ประการครับ แต่ที่พิเศษมากกว่าวันอื่นๆคือ วันพุธจะมีนักเรียนที่เป็นตัวแทนลูกเสือ-ยุวกาชาดออกมานำท่องคำปฏิญาณตนหน้าเสาธง ประกอบด้วย ลูกเสือสำรอง ลูกเสือสามัญและยุวกาชาด

แต่ที่ฉันโชคดีคือ ฉันมีครูอีกคนที่คอยช่วยจัดนักเรียนอยู่หน้าเสาธง ฉันจึงได้เรียนรู้งานจากครู

งานหน้าเสาธงที่ครูเวรจะต้องทำคือ ต้องจัดนักเรียนให้เป็นแถวโดยเรียงจากลำดับการขึ้นพูดหน้าเสาธง จากนั้นคอยดูความเรียบร้อยของเด็ก ถ้าเด็กคนนั้นพูดไม่ได้หรือมาผิดคิว ครูต้องช่วยจัดให้คนที่พูดได้ขึ้นมาพูดแทน และดูแลความเรียบร้อยตั้งแต่เริ่มทำกิจกรรมจนจบกิจกรรมหน้าเสาธง