วันที่ 25 เล่นตัดหู!!! (20 ธันวาคม 2559)

วันที่เด็กนิ่ง ๆ เล่นเงียบ ๆ ไม่ซน นั่นไม่ใช่เด็ก…….

เรื่องที่จะนำเสนอวันนี้ยอมรับว่าตกใจ หลังจากที่เหนื่อยล้าจากการสอนและสูญเสียพลังงานเยอะก็เลยต้องกินเยอะ พอกินเยอะก็หนังท้องตึงหนังตาหย่อน หลังจากพักรับประทานอาหารกลางวัน ก็มานั่งพักที่โต๊ะประจำ อยากจะนั่งนิ่งสักพัก ประกอบกับวันนี้รู้สึกแย่ ๆ เศร้าๆ ไม่อยากคุยกับใคร แต่อยากคุยกับเพื่อนคนหนึ่งก็เลยโทรหา คุยกันทั่วไปพอให้ความรู้สึกกลับมาเป็นปกติ ขณะที่กำลังคุยกันนั้นก็มีเด็กคนหนึ่งวิ่งมาหาด้วยความตกใจ แล้วบอกว่า ”ครูคะๆ ส้มโอเอากรรไกรตัดหูนรภัทรค่ะ”พอได้ยินก็รู้สึกเฉย ๆ คงไม่มีอะไรคิดว่าเด็กพูดเกินกว่าเหตุ ก็คุยกับเพื่อน แต่สักพักเด็กคนอื่นๆประมาณสามสี่คนก็วิ่งมาหาแล้วบอกเหมือนเดิม ตอนนั้นเริ่มรู้สึกผิดปกติก็เลยรีบไปดูปรากฏว่า…..กำลังล้างหูเลือดไหลเต็มเสื้อบริเวณใบหูเหมือนโดนของมีคมตัดแผลยาวก็เลยรีบพาไปหาครูประจำชั้นและไปโรงพยาบาลต่อไป และฉันก็ได้สอบถามเรื่องนี้ หลังจากถามทีละคนก็ได้ความว่าจริงๆแล้วเด็กหญิงสตางค์กะจะตัดผมม้าของตัวเองพอตัดเสร็จก็ให้เด็กหญิงใบเตยเอาไปเก็บใต้โต๊ะพอใบเตยจะเอาไปเก็บส้มโอก็ยืมมา เล่นต่อทีนี้จะเล่นตัดผมเพื่อน ๆ แต่พอไปเล่นตัดผมของนรภัทรปรากฏว่าพลาดจนทำให้เผลอไปตัดโดนใบหูจนเลือดไหลนั่นเอง คดีนี้สอนให้รู้ว่าเด็กยังไงก็เด็ก อุบัติเหตุเกิดได้ทุกที่ทางที่ดีต้องเก็บของมีคมให้ไกลมือ หรือไม่ก็สอนวิธีใช้งานและเก็บรักษา มิเช่นนั้นอาจจะต้องเย็บสดสามเข็มเหมือนนรภัทร