บอกพ่อแม่ลุงป้าขอลาก่อน
จะไปสอนกลางไพรไกลสุดกู่
ท่องตำราเชี่ยวชาญนานพอดู
ได้เป็นครูสมคุณค่าสถาบัน
งานสนุกสุขใจไร้ปัญหา
ใช้วิชาการสอนอย่างสร้างสรรค์
เด็กตัวน้อยคอยเรียนรู้อยู่ทุกวัน
หนึ่งปีผันผ่านพ้นคนเยินยอ
ประสบการณ์งานเพิ่มเริ่มแข็งแกร่ง
บางเรื่องราวทิ่มแทงไม่เคยท้อ
ภาพเรื้อรังซ้ำซากมากเพียงพอ
เห็นเด็กรอเข้าห้องต้องปล่อยวาง
ยามค่ำคืนกลืนกล้ำจำต้องคิด
ภารกิจศิษย์กับครูดูเหินห่าง
เขียนไม่ผ่านอ่านไม่ออกต้องบอกทาง
ห้องข้างข้างทิ้งเด็กไปไม่เหลียวแล
กระบวนการเรียนรู้...ครูไม่คิด
ผลสัมฤทธิ์ตกต่ำ...พาย่ำแย่
เป็นภาพรวมโรงเรียน...ไม่เปลี่ยนแปร
ทวนกระแสการศึกษา...อย่างท้าทาย
บอกพ่อแม่ลุงป้าว่าขอสู้
จะเป็นครูสอนดีมีความหมาย
แม้มากล้นคนไม่ปรับกลับทำลาย
... ก็ไม่สายที่จะสร้าง..ตัวอย่างครู..
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๖ มกราคม ๒๕๖๐
-สวัสดีครับ
-ขอร่วมระลึกถึงพระคุณครูทุกๆ ท่านด้วยนะครับ
กลอนไพเราะมากครับ
ชอบใจๆ