บทความเรื่อง Thai industries urged to embrace the fourth revolution driven by four disruptions ผ ลงใน นสพ. เดอะ เนชั่น ฉบับวันที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๙ ซึ่งอ่านได้ ที่นี่ เป็นแนวคิดสู่ Thailand 4.0 ที่ชัดเจนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่อง “การทำลายเพื่อก้าวกระโดด” (disruption for quantum jump) ที่ผมเรียกว่า D&D (Disruption & Development) หรือ Disruptive Development
ที่น่าสนใจคือยุทธศาสตร์ของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย (UTCC) ที่ร่วมมือกับ MIT แห่งสหรัฐอเมริกา สร้างระบบ IDE (Innovation-Driven Entreprenrues) ในระดับ SME ซึ่งผมคิดว่า ควรลงไปถึงระดับ SSME ด้วย
ภาพประกอบในบทความ บอก disruption 4 ยุค น่าเสียดายที่ภาพนี้ปรากฎใน นสพ. ฉบับตีพิมพ์เท่านั้น ไม่ปรากฎในฉบับดิจิตัล แต่ก็มีคำอธิบาย ๔ ยุคอุตสาหกรรมในวิกิพีเดีย ที่นี่
ยุคแรก First Industrial Revolution ค.ศ. 1784 เกิดเครื่องจักรทอผ้าฉุดด้วยพลังน้ำ ยุคที่สอง ค.ศ. 1900 เกิดสายพานการผลิต ที่โรงฆ่าสัตว์ รัฐซินสินาติ ขับเคลื่อนด้วยพลังไฟฟ้า ยุคที่สาม ค.ศ. 1969 เกิด programmable logic controller (PLC) ชื่อ Modicon 084 ทำให้เกิดการผลิตแบบอัตโนมัติยุคที่สี่ ปัจจุบัน ขับเคลื่อนด้วย cyber-physical system
อ่านแล้ว ผมเห็นด้วยว่ามีความจำเป็นที่ประเทศไทยจะต้องพัฒนาประเทศด้วยยุทธศาสตร์ D&D โดยต้องใช้ร่วมกับ C&D (Continuity & Discontinuity) อย่างชาญฉลาด
วิจารณ์ พานิช
๒๗ ธ.ค. ๕๙
ไม่มีความเห็น