วันที่ 33 เริ่มลงตัว (5 ม.ค. 60)

วันนี้สอนการหาร เป็นการหารที่ไม่ลงตัว เราเริ่มจากการทบทวนการหารลงตัวที่ได้เรียนไปเมื่อวาน

โดยใช้รูปภาพ จากนั้นเริ่มสอนการหารไม่ลงตัวโดยใช้รูปภาพ เพราะจะดึงดูดนักเรียนได้ดีกว่า

เขียนตัวเลขใช้การถามตอบ ถามอยู่นั้นแหละ ถามสุ่มเลขที่ ถามแ้วเรียกชื่อนักเรียน

เอาจนได้ตอบเกือบครบทั้งห้อง555 ตอนแรกไม่เข้าใจกันเลย เพราะการหารนี่ถือว่าเป้นเรื่องยากนะ

นักเรียนเพิ่งเคยมาเรียน ป.2 เราเองก็ต้องอธิบายอย่างละเอียดและยกตัวอย่างให้เด็กได้ฝึกคิด

ฝึกตอบเยอะๆ เด็กก็เริ่มพูดออกมาว่า หนูเริ่มได้แล้วคะ ผมทำเองได้แล้วนะครับ เด็กเริ่มตอบได้เร็วขึ้น

แต่ก็มีบางคนที่ไม่ได้เลย สอนยังไงอธิบายวนไปมาเป็นสิบๆรอบก็ยังไม่ได้ เราก็ไม่รู้จะทำไง

ฉันเองเป็นคนสอนแล้วเลยคาบตลอด ไม่ใช่ไม่รักษาเวลานะ แต่นี่คือการลงโทษเด็กที่

ทำงานไม่เสร็จในห้อง เพราะฉันไม่ได้สั่งงานเด็กเยอะ แต่เด็กที่ทำไม่เสร็จคือเด็กที่ไม่ค่อยตั้งใจทำงาน

ต้องให้เด็กกระตือรือร้น แต่ก็ไม่ค่อยได้ผลหรอก เด็กที่ไม่ตั้งใจก็จะไม่ตั้งใจอยู่ดี วันนี้การสอนถือว่า

สามารถควบคุมเด็กได้ดีกว่าทุกครั้ง แม้ไม่มีครูประจำชั้นอยู่ด้วยแต่วันนี้เด็กฟังและมีส่วนร่วมดี

อาจจะเพราะเราตั้งคำถามให้เด็กได้ตอบ เด็กเลยไ่่ม่ลุกจากที่ ซึ่งปกติเด็กห้องนี้จะซนมาก ไม่อยู่นิ่ง

รู้สึกโอเคกับการควบคุมชั้นเรียนของตนเองมานิดหน่อย สู้ต่อไปเราต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะแยะเลย

ปล. วันนี้ไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย