การได้มีโอกาสทำงานในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ทำให้คิดวิเคราะห์ภารกิจที่สำคัญ เกี่ยวกับการใช้ประโยชน์ในพื้นที่ของอาคารเรียนและอาณาบริเวณโดยรอบ ภายใต้กรอบเล็กๆ ที่มีความจำกัดและขาดแคลนในหลายๆด้าน แต่เมื่อคิดที่จะสร้างให้เป็นแหล่งเรียนรู้ เพื่อครูและนักเรียน อุปสรรคและข้อจำกัดมากมายก็หายไปในทันที เหลือแต่การตัดสินใจและลงมือทำให้เกิดประโยชน์สูงสุด..เท่าที่จะทำได้
งานวาดภาพวิวทิวทัศน์โดยช่างศิลป์สมัครเล่น เน้นสีสันของทะเล มองเห็นแล้วช่วยผ่อนคลายบรรยากาศ ให้สดใส มองแล้วสงบเย็น เป็นภาพตัวอย่างของการให้สี ที่นักเรียนสามารถมาเรียนรู้เรื่องราวได้อย่างหลากหลาย มองออกไปไม่ไกลมากนัก ที่ริมรั้วโรงเรียน ด้านหลังห้องสมุด พื้นที่ดินว่างเปล่า ก็ใส่โครงการเข้าไปใช้ชื่อ..”โครงการกล้วยเสริมพลัง” ลงมือปลูกแต่ยังไม่แล้วเสร็จ เพื่อให้ดูดีมีความมั่นคงถาวร เป็นสัดส่วนที่เรียบร้อยสวยงาม ก็ต้องมีรั้วรอบขอบชิด ตั้งใจจะติดป้ายเป็นฐานเรียนรู้..เรื่องกล้วย..กล้วย..ที่ให้ประโยชน์อเนกอนันต์เหลือเกิน
อาจเป็นเพราะอยู่นาน จึงเข้าใจงาน มองอะไรเป็นการงานไปหมด แต่ก็ดีไปอย่างที่ใช้พื้นที่และเวลาให้เกิดประโยชน์ อาจนำไปสู่ความมั่นคง มั่งคั่งและยั่งยืน..ตามนโยบายของรัฐบาลก็ได้ แต่อย่างน้อยก็เชื่อว่าเป็นการเรียกศรัทธาจากผู้ปกครองที่ส่งลูกหลานมาเรียน เพิ่มขึ้นเป็นลำดับ
วันนี้..ย้ายมาอีก ๒ คน ยินดีต้อนรับนักเรียนคนที่ ๘๑...และแล้วก็ก้าวข้ามผ่านเลข ๘๐ มาได้..ฝันเป็นจริงแล้วหรือนี่...แปลกใจเหมือนกัน..ว่ามาถึงวันนี้ได้อย่างไร วันที่โรงเรียนในชุมชนที่เล็กมากๆ แต่มีเด็กมากกว่า ๘๐ คน..
สุดท้าย..ผู้ปกครองของนักเรียนที่ย้ายมา บอกว่า..ไปขอย้ายลูกออกจากโรงเรียนเดิม..ผอ.โรงเรียนบอกว่า..โรงเรียนบ้านหนองผือ..ไปดึงเด็กโรงเรียนจากเขามา..ผมก็เลยขำๆ ในความสามารถของผม..ที่สามารถดึงดูดนักเรียนจากโรงเรียนแม่เหล็กได้..แสดงว่านโยบาย ศธ.ล้มเหลวใช่ไหม...ใครตอบได้ช่วยตอบหน่อย
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๙
ใกล้หนึ่งร้อยด้วยความมุ่งมั่น
และศรัทธาในความเป็นครู
เป็นกำลังใจให้จ้าา