๔๖๖. เวทีคนเก่ง...เวทีสร้างโอกาส

ผมพัฒนาโรงเรียนขนาดเล็ก ตามบริบทที่ควรจะเป็น ไม่ต้องเต้นตามใคร และไม่ต้องใส่ใจในเหรียญรางวัล สรรค์สร้างโอกาสให้ครูและนักเรียนแลกเปลี่ยนเรียนรู้ บนพื้นฐานแห่งความพอเพียง แต่ก็มีเป้าหมายด้านคุณภาพการเรียนการสอน และเน้นให้เกิดองค์กรแห่งการเรียนรู้....

โดยใช้เวทีคนเก่ง..เป็นเครื่องมือให้นักเรียนกล้าแสดงออก เพื่อสะท้อนศักยภาพผู้เรียนรายบุคคล ตลอดจน ประเมินผลความก้าวหน้ารายชั้นเรียน...

กิจกรรมที่ทำมาอย่างต่อเนื่องนี้ มีรูปแบบทางวิชาการ ผสมผสานกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน นักเรียนทุกคนมีโอกาสขึ้นเวที..ถ้ารักดี มีวินัย ใฝ่รู้ใฝ่เรียน..ไม่จำเป็นต้องเป็นเลิศเท่านั้น จึงจะได้รับคำชื่นชม แต่เด็กหลังห้องก็ต้องกล้า..ที่จะพัฒนาตนเอง ค้นหาความสามารถของเขาให้เจอ..

ผมพยายามให้นักเรียนเรียนรู้ไปด้วยกัน เด็กเก่งสอนเด็กอ่อน พี่สอนน้อง สะท้อนผ่านกิจกรรม ทำให้นักเรียนมั่นใจและภูมิใจในตนเอง...โดยไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง

วันนี้..เริ่มต้นด้วยนักเรียนชั้น ป.๑ ท่องอาขยาน ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว อย่างได้ใจ ตามด้วยชั้น ป.๒ ให้ท่องอาขยาน ประกอบท่าทาง ที่ฝึกซ้อมมาเป็นอย่างดี มีกลองยาวข้างเวทีบรรเลงให้จังหวะด้วย

ป.๓ ก็ขอร่วมจังหวะกลองยาวด้วยเหมือนกัน โดยท่องสูตรคูณอย่างคึกคักและพร้อมเพรียง เป็นการท่องแบบถอยหลัง ฟังแล้วทึ่งไปทั้งห้องประชุม

ป.๔ ที่เคยนำเสนอเพลงพวงมาลัยมาแล้ว วันนี้ขอท่องอาขยานแบบทำนองเสนาะ เสียงไพเราะจับใจ บ่งบอกว่านักเรียนรู้จักท่วงทำนองและจังหวะ จึงสามารถแบ่งวรรคตอนได้ถูกต้อง

ป.๕ ก็มาแรง ออกเสียงทำนองเสนาะจากบทอาขยานบทหลัก ตามด้วยบทเพลงเทิดพระเกียรติในหลวง รัชกาลที่ ๙ ..สร้างบรรยากาศให้เงียบงัน เพื่อรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพ่อ

รายการสุดท้าย ป.๖ ช่วยเรียกเสียงฮา ด้วยสูตรคูณประกอบท่ากายบริหารมือเปล่า มีท่าที่แปลกแหวกแนวให้น้องได้ขำๆ ตามด้วยการขับร้องประสานเสียง เพลงพระราชนิพนธ์..พรปีใหม่..ปิดท้าย

ผลพลอยได้ในวันนี้..นักเรียนมีความสุข ครูประจำชั้นก็มีความสุข ที่เห็นลูกศิษย์ของครูได้ขึ้นเวทีคนเก่ง..เวทีสร้างโอกาส อันเป็นส่วนหนึ่งของงานประกันคุณภาพขั้นพื้นฐานของโรงเรียน

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๖ ธันวาคม ๒๕๕๙

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

ดูดี มีความสุขนะคะ