บันทึกนี้พึ่งนึกขึ้นมาได้ว่าจะไม่ลืมเขียน....... การเรียนรู้จากการได้เข้าร่วมอบรมละครการสื่อสารเพื่อการเปลี่ยนแปลง สู่การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ในรอบที่ 2 โดย สสส. และกลุ่มมะขามป้อม ในคราวที่ผ่านมา ผู้เข้าร่วมยังเป็นพี่ๆน้องๆที่น่ารักเช่นเคย การเรียนรู้ในครั้งนี้นำพาเราออกจากตัวเองออกสู่ชุมชนมากกว่าเดิม ได้เรียนรู้เครื่องมือแผนที่ชุมชนผ่านงานวาด การเล่า การสะท้อน การผูกเรื่อง การแก้โครง การซ้อม การแสดง การออกจากความขลาดและลดอัตตาของตัวเองให้เหมาะกับการใช้ชีวิตกับผู้อื่น การได้ร่วมกลุ่มกับผู้คนที่ต่างหรือคล้ายกับเราทุกคนต่างร่วมแชร์ความรู้สึกจากการทำงาน บางคนเปรียบเทียบกับอดีต บางคนมองเห็นความเติบโต บางท่านกล้าออกจากจุดอ่อนของตัวเอง บางคนมองเห็นความสามารถที่มีทั้งๆที่คิดว่าตัวเองเป็นแบบเดิมมาตลอด.....
กิจกรรมตลอดสามวันที่ผ่านมาช่วยหล่อหลอมความเป็นตัวเองของเราให้ชัดมากขึ้น
ขอปรบมือให้กับการสร้างสรรค์ของทีมงานในการนำพาเราไปเรียนรู้การนำละครไปสะท้อนในชุมชน แบบค่อยเป็นค่อยไป เราทึ่งในกระบวนการเรียนรู้แบบไม่ได้รู้สึกว่ายัดเยียดให้เราจำแต่ให้เราลงมือทำด้วยตัวเรา แบบไม่สนใจความถูกหรือผิด การตัดสินจากเสียงในตัวเองและผู้อื่น ทำงานผ่านร่างกาย การเคลื่อนไหว ความคิดต่อยอด สนใจลมหายใจ ความรู้สึก ปล่อยวางความคิด...
จากจุดเริ่มต้นจากโครงกระดาษ
ผ่านการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ซ้อมแบบตั้งใจและแสดง
....การไม่คาดหวัง การเชื่อในทีม มันให้ความรู้สึกที่สบายจริงๆ
#ละครการสื่อสารเพื่อการเปลี่ยนแปลง รุ่นที่ 4
ขอบคุณมากค่ะ ดร.นิรันดร์ กุลฑานันท์