ปาริชาตดารดาษดาวดึงส์...งามสะพรั่งตราตรึงแดนสวรรค์
กลิ่นกำจรบ่ห่อนจางแต่ปางบรรพ์...เทพสนานหฤหรรษ์มิเสื่อมสิ้นฯ
ปาริชาตดอกไม้งามของสวรรค์...ผลิดอกเด่นเพ็ญพรรณถ้วนถวิล
พุทธองค์ทรงยกยอดไร้ราคิน...ดุจคุณธรรมสูงสิ้นสะอาดเอยฯ
ปาริชาดผู้องอาจสตรีสุด...แดนมนุษย์สุดโมไนยใคร่เฉลย
คือนักบุญนักพัฒนาน่าชมเชย...คือไม้งามเหลือเอ่ย ณ แดนดินฯ
ณ บัดนี้หญิงเด็ดเดี่ยวฉกาจกล้า...จำเลยละสังขาร์ธรรมะศิลป์
ฝากความงามความดีที่หลั่งริน...แด่โลกหล้าธรณินน่ายลยามฯ
ขอให้ครูสุคติสัมปราย...ภพพิมานพริ้งพรายและงามล้ำ
อัปสรปาริชาตองอาจจำ...แดนสวรรค์นบนำขอกราบกรานฯ
2559-12-12
09:54
ไม่มีความเห็น