Be Believe มหัศจรรย์แห่งความเชื่อ ตอนที่8

Be Believe มหัศจรรย์แห่งความเชื่อ ตอนที่8

เวลาเริ่มผ่านเลยไปอย่างไม่มีทางหวนกลับ เขาฝึกวิชาโทรจิตด้วยตัวของเขาเองมาหนึ่งวันเต็ม ค่ำคืนวันแรม15ค่ำที่มืดสนิท มองเห็นดวงดาวชัดเจนเต็มฟ้า ส่องแสงระยิบระยับ คืนนี้เขาออกมานั่งสมาธิบนดาดฟ้าเพียงลำพัง แต่เขาไม่ได้รู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียว เพราะอย่างน้อยเขาก็ยังมีดวงดาวที่โอบล้อมรอบตัวนับร้อยล้านดวงอยู่เป็นเพื่อน... เพียงเศษเสี้ยววินาทีต่อมา เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เขาเหลียวมองไปบนฟ้าทางทิศเหนือ 30 องศาตะวันออก ดาวตกดวงหนึ่งพุ่งผ่านหางตาเขาไปอย่างรวดเร็ว โดยที่เขายังไม่ทันที่จะขอพรเลยสักข้อ! เขาก้มหน้าและครุ่นคิด ความเศร้าเข้าครอบงำเขาเพียงชั่วขณะ จากการที่เขาหวนนึกถึงความทรงจำเดิมๆของครอบครัว หลังจากที่ท้องฟ้าสว่างแวบเดียวเพราะแสงจากดาวตก เขาจึงเงยหน้าขึ้นแล้วกลับมานั่งหลังตรงเพื่อนั่งสมาธิต่อ แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเอามือประสานกัน เขากลับต้องหันไปทางทิศตำแหน่งเดิมที่เขาเคยใช้มันเพื่อดูดาวตกเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา... ภาพจางๆ ร่างบางเบา เสมือนไร้น้ำหนัก ความสูงที่ใกล้เคียงกับปลายฝนน้องสาวของเขา กำลังเดินตรงเข้ามาหาเขา เขามองไม่ถนัดนัก พยายามขยี้ตา เสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ เหงื่อไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ภายในใจลึกๆ เขาก็แอบหวัง อยากจะให้ร่างร่างนั้น เป็นน้องสาวของเขาจริงๆ และอยากจะให้มีร่างอีกสัก 3ร่าง เดินตามมาด้วย เขาอยากให้ร่างนั้นเดินมาหาเขาเร็วๆ อยากจะให้เป็นคนในครอบครัวของเขา เขาได้แต่ภาวนา.....