ดิฉันเห็นว่าหนังสือธรรมะเรื่องแก่นพุทธศาสน์ โดยท่านพุทธทาสภิกขุ มีบทกลอนหนึ่งที่น่าสนใจ ซึ่งอยู่ตอนท้ายสุดของหนังสือเล่มดังกล่าวค่ะ จึงอยากให้ท่านผู้อ่านได้นำไปพิจารณาว่าท่านจะเลือกเป็นอะไรดี....
"เป็นมนุษย์หรือเป็นคน?"
"เป็นมนุษย์เป็นได้เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววชน
เข้าใจต่ำเป็นได้แต่เพียงคน
ย่อมเสียทีที่ตนได้เกิดมา
ใจสะอาดใจสว่างใจสงบ
เข้ามีครบควรเรียกมนุสสา
เพราะทำถูกพูดถูกทุกเวลา
เปรมปรีดาคืนวันสุขสันต์ใจ
ใจสกปรกมืดมัวและเร่าร้อน
ใครมีเข้าควรเรียกว่าผีสิง
เพราะพูดผิดทำผิดจิตประวิง
แต่ในสิ่งนำตัวกลั้วอบาย
คิดดูเถิดถ้าใครไม่อยากตก
จงรีบยกใจตนรีบขวนขวย
ให้ใจสูงเสียได้ก่อนตัวตาย
ก็สมหมายที่เกิดมาอย่าเชือนเอย"
ไม่ว่ากี่ยุคกี่สมัยตัวหนังสือจากฝีปากกาของท่านพุทธทาสนั้นก็ยังคงเป็นปรัชญาชีวิตที่ควรแก่การศึกษาและถือปฏิบัตยิ่งนักค่ะ
หวังว่าหลักธรรมนี้จะช่วยเตือนสติของท่านผู้อ่านให้สะสมบุญบารมีบ้าง มิใช่เพียงสะสมเงินทองจนลืมดูจิตของท่านเอง....