๒๐๓..ให้สัมภาษณ์บรรณาธิการ..นิตยสาร

เกือบสองชั่วโมงที่ผมให้สัมภาษณ์และนำคุณคมส์ธนนท์ ศุขอัจจะสกุล บรรณาธิการของนิตยสารหมอชาวบ้าน..เยี่ยมชมโรงเรียน..คุณคมส์ต้องการทราบแนวคิดของผมเกี่ยวกับการน้อมนำปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาพัฒนาคุณภาพสถานศึกษาขนาดเล็ก และได้เก็บภาพ..บรรยากาศและสิ่งแวดล้อมอย่างละเอียด..เพื่อนำโรงเรียนพอเพียง..ไปลงนิตยสาร

คุณคมส์..ถามผมว่า..บ้านเกิดอยู่ที่ไหน เรียนอะไร..และทำงานที่ไหนมาบ้าง

ผมบอกว่า..เกิดและเรียนหนังสือที่ปากเกร็ด นนทบุรี เรียนจบวิทยาลัยครู แล้วไปเป็นครูที่ศรีสะเกษ เมื่อจบ ป.โท ที่ มศว ประสานมิตร ก็ย้ายมาเป็นครูที่เมืองกาญจน์ ต่อมาเป็นศึกษานิเทศก์แล้วก็สอบเป็นผู้บริหารสถานศึกษา...

ก่อนย้ายมาอยู่โรงเรียนที่ใกล้บ้านที่สุดและเล็กที่สุด เมื่อ ๑๐ ปีที่ผ่านมา..ไม่เคยได้คิดมักใหญ่ใฝ่สูง..คิดแต่จะช่วยสอนหนังสือ.. ช่วยเด็กด้อยโอกาส..และช่วยยกระดับคุณภาพโรงเรียน

โดยได้แรงบันดาลใจจาก..พ่อหลวง..ที่ผมศึกษาจากพระบรมราโชวาท และทำตามคำสอนของพ่อ..จึงไม่ย่นย่อ ต่อปัญหาอุปสรรคและความขาดแคลน..ไม่บ่น ไม่ขอ ไม่ท้อ ไม่ถอย..ใช้หลักของพ่อ..ที่ให้พึ่งตนเอง..เพื่อทำงานพัฒนาส่งเสริมนักเรียนให้เป็นคนดีและคนเก่ง

สร้างสรรค์งานได้ในโรงเรียนเล็กๆอย่างมีความสุข โดยที่ไม่อายฟ้าดินหรือใครทั้งสิ้น อบอุ่นใจเสียอีก..ที่เดินตามรอยพ่อ..พ่อสอนว่า..การทำสิ่งใดให้เริ่มจากเล็กไปหาใหญ่ ผมกำลังทำโรงเรียนเล็ก ให้ใหญ่ได้ด้วยคุณภาพ โดยที่ไม่ต้องแข่งกับใคร แต่แข่งกับตัวเอง ด้วยความตั้งใจจริงและขยันหมั่นเพียร อดทน และมุ่งมั่น ยึดธรรมและความถูกต้อง...

ที่สำคัญที่สุด..ผมยึดหลัก..เข้าใจ..เข้าถึงและพัฒนา..ขณะเดียวกันก็ยึดความพอดีและความพอควรเป็นที่ตั้ง

คุณคมส์..ถามว่า..ให้ความสำคัญกับโรงเรียนอย่างไร...ผมตอบว่า..ให้ความสำคัญมาก ยิ่งเป็นโรงเรียนต้นแบบการเรียนการสอนที่ยึดหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงด้วยแล้ว..จะทำงานเป็นเล่นไม่ได้ ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ..ผมต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ให้สมศักดิ์ศรีที่ได้เกิดมาเป็นครู.. ภายใต้เบื้องพระยุคลบาท..

ความที่เป็นโรงเรียนขนาดเล็ก..ต้องสร้างให้เกิดมูลค่าเพิ่ม..ด้วยการให้นักเรียนใฝ่รู้ใฝ่เรียน อ่านคล่องเขียนคล่อง รักโรงเรียน ทำให้ผู้ปกครองศรัทธาให้ได้..การสร้างแหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อมที่หลากหลาย..เพื่อให้โรงเรียนร่มรื่น สะอาด สดใส ใช้เป็นเครื่องมือแลกเปลี่ยนเรียนรู้และปลูกฝังการทำงานขั้นพื้นฐานแก่นักเรียน ให้เกิดคุณลักษณะที่พึงประสงค์ และสามารถตอบโจทย์ที่ประกอบด้วย...เหตุผล ความพอประมาณ ภูมิคุ้มกัน ความรู้และคุณธรรม..

ท้ายที่สุดผมบอกคุณคมส์ว่า..ผมยังทำงานไม่ประสบความสำเร็จหรอก ยังมีเรื่องราวที่ต้องเรียนรู้และพัฒนาอีกมากมาย..จะค่อยๆคิด ค่อยๆทำ ทุกวัน..ก้าวไปอย่างช้าๆ..เพื่อให้โรงเรียนมั่นคงและยั่งยืน..เป็นศูนย์กลางการศึกษาแก่ชุมชนเล็กๆสืบไป

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๙