การปฏิบัติธรรม คือ การทำความเข้าใจความจริง (อริยสัจ 4) ที่มีอยู่จริงๆ ในทุกขณะ
ด้วยปัญญา 3 (สัจจญาณ กิจจญาณ และ กตญาณ) ในทุกอริยาบท
.............................................
ด้วยหลัก "ปัญญาเท่านั้น ที่สามารถปฏิบัติกิจต่างๆ ให้เกิดปัญญา"
****************************************************
ที่ต้องเริ่มด้วยการฟัง สะสมความเห็นถูก ไปทีละเล็ก ทีละน้อย และพยายามทำความเข้าใจคำสอนของท่านผู้รู้จริงๆ (สุตมยปัญญา) โดยเฉพาะ คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เพื่อให้เกิด สัจจญาณ (รู้หลักของความเป็นจริง) ในอริยสัจ 4 ของธรรม และองค์ธรรมต่างๆ
..................................
แล้วนำ สัจจญาณ ที่รู้หลักการชัดเจนแล้ว ไปสู่การปฏิบัติด้วยตัวเอง ด้วยหลัก กิจจญาณ ของอริยสัจ 4
โดยการฝึกการทำความเข้าใจ การเกิดดับ ของธรรม และองค์ธรรม ที่เกิดขึ้นทุกขณะจิต ไปตามความจริง ที่เกิดขึ้นจริงๆ
..........................
ในขั้นตอนของ กิจจญาณ เมื่อใช้จนถนัด และ ชัดเจนแล้ว ก็จะเกิด "ปัญญา" (ที่ 3) คือ รู้เห็น ธรรมะ และอริยสัจ 4 ที่เรียกว่า กตญาณ
..........................................
ทั้ง 3 ปัญญา คือ เส้นทางของการเจริญสติปัฏฐาน เข้าใจ อริยสัจ 4 ใน 3 รอบ
ที่นำไปสู่ การเกิดผลของการรู้ มีปัญญา เห็นทุกอย่างไปตามความเป็นจริง เห็นการเกิดดับของธรรมะ ไม่มีสัตว์ หรือ ไม่มีตัวบุคคล เมื่อใด เมื่อนั้น คือ การปฏิบัติธรรม ที่แท้จริง
----------------------------------
มิใช่ "ธรรมะหลอกลวง" ที่หลอกสารพัดวิธี เพียงทำให้คนที่ขาดปัญญา ทั้ง 3 ไปหลงเชื่อ ไปนั่ง "ปฏิบัติ" งดอาหาร หลับตา เดิน ท่องบ่น สวดคาถาศักดิ์สิทธิ์ ฯลฯ โดยอ้างว่าเป็นการทำสมาธิ โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่า "สมาธิ" คือ อะไร
ที่เป็นการใช้ชีวิต ที่ขาด "สติ" และ "ปัญญา" จาก "การฟัง" มาตั้งแต่เริ่มต้น
และ...ผลที่เกิด ก็เป็นไปเพื่อการ "ติดข้อง" ในความเป็นตัวตน ราคะ กิเลส ตัณหา เป็นคนที่ "อยากรู้ อยากได้ อยากเป็น ่อยากไม่เป็น ฯลฯ"
ที่ตรงกันข้ามกับคำสอนของพระพุทธเจ้า อย่างสิ้นเชิง
++++++++++++++++++++++++++++++++
ไม่มีความเห็น