วันที่ 3 ศุกร์แรกของเปิดเทอม (4 พฤศจิกายน 2559)
สุดท้ายก็เดินทางมาถึงวันนี้......อาจจะมีหลายๆคนไม่รอค่อย.....แต่เรารอคอย
เดินทางมา 4 วันกับการปรับตัวให้เข้ากับสถานที่ใหม่ๆ บอกเลยว่ายังไม่ลงตัว ทุกเช้ามาโรงเรียนต้องทำใจละบอกตัวเองว่า....อดทนหน่อย....รู้สึกไม่มีความสุขในสิ่งที่เป็นอยู่ทุกวันนี้เลย ไม่ว่าจะเตรียมการสอนมาดีแค่ไหน คิดว่าต้องสนุก คิดว่านักเรียน้องเข้าใจ มันก็เป็นไปอย่างที่คิด แต่มันแย่ตรงที่ว่าทำไมเราไม่ได้รู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย >>> หรือว่ามันกำลังอยู่ในช่วงปรับตัว <<< ขอให้เป็นอย่างที่คิดทีนะ
วันนี้วันศุกร์ความจริงแล้วเรามีสอนแค่ชั่วโมงเดียวที่เหลือคือว่างและก็ว่างมาก แต่ครูที่โรงเรียนลาเราจึงได้สอนแทนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ห้อง 1 รายวิชาภาษาไทย
คือไม่ได้เตรียมการสอนอะไรมาเลย จึงได้พูดคุยกับนักเรียน ให้นักเรียนอ่านในหนังสือเรียนบทที่นักเรียนกำลังจะเรียน เมื่ออ่านจบให้นักเรียนค้นหาคำที่มีสระที่ครูกำหนดให้ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ยังดีกว่านักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 เยอะเลย คืออย่างน้อยๆ ก็มีผลตอบรับจากสิ่งที่สอน ........
ย้อนมาที่นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ที่เราได้สอนและประจำชั้นเรียนอยู่ นักเรียนมีทั้งหมด 20 คน เป็นเด็กพิเศษมาก 1 คน เป็นเด็กเรียนช้า 1 คน เป็นเด็กหัวไว 3-4 คน เป็นเด็กไม่ค่อยพูด 2 คน ที่เหลืออยู่ในระดับกลาง คือเท่าที่พูดมาพอเห็นภาพไหมว่า....คนสอนต้องเป็นอย่างไร ???
ร้องให้กลับบ้านทุกชั่วโมง...ต้องหาอะไรให้ทำเพื่อให้แกลืม
ข้อดีของเด็กพิเศษคนนี้คือ อยู่กับแกแล้วเราจะไม่เหงาเลย...แต่จะร้องให้ให้เราปลอบ 55555
เรื่องราวของวันนี้ก็ขอจบลงเท่านี้....แล้วอาทิตย์หน้าจะขอเริ่มต้นใหม่...เปลี่ยนแนวคิดของตัวเอง...^^
ความเห็น (2)
เอาล่ะสิ
ทุกอย่างเริ่มต้นที่ "ใจ"
"ใจ" ไม่ไป ก็คงเหนื่อยหน่อย
นั้นละคะ หนูกำลังพยายามอยู่ ^__^ @Ongkuleemarn