ฉันนั่งดู ทีวี มีเรื่องพ่อ
หลายหลายจอ จัดทำ นำเสนอ
ทั้งสัมภาษณ์ บุคคล ที่ค้นเจอ
ทั้งท่านเธอ หญิงชาย หลายวงการ
ชมภาพยนตร์สารคดีพระราชกรณียกิจ
ชมข่าวคนทั่วทิศจิตประสาน
ต่างทำดีเพื่อพ่อขอสร้างทาน
ออกเจือจาน บริการ ประชาชาชน
เห็นสหประชาชาติประกาศก้อง
จัดประชุมยกย่องป่าวร้องกุศล
คิงออฟเดอะ เวิร์ลโลกรู้ "คิงภูมิพล"
ทรงยังคน ทั้งโลกโศกอาลัย
ยิ่งได้ดู ยิ่งรู้ ฉันยิ่งรัก
ยิ่งตระหนัก พ่อนั้น ขยันเพียงไหน
พระเสโท หยาดริน เพื่อถิ่นไทย
เหนือจรดใต้ อีสานกลางทุกทางเดิน
กษัตริย์ในนิทานที่อ่านกัน
ราชากับชนนั้นสุดห่างเหิน
แต่มหากษัตริย์ไทยอยู่ใกล้เกิน
แม้เผชฺิญคนเป็นเรื้อน มิเบือนพระพักตร์
ทรงปฏิสันถาร สงสารเขา
แล้วเดินเข้า ทรงถาม ทำความรู้จัก
โรคติดต่อ อันตราย ว่าร้ายนัก
เกิดมูลนิธิเป็นหลักรักษาดี
น้ำเชี่ยวไหล ใกล้ท่วมรถ แทบหมดทาง
ในระหว่างเสด็จเยี่ยมแดนใต้หลายท้องที่
ประชาชน หลายพันรอ พ่อภูมี
ผู้นำทางชี้ อันตรายล้วน ควรงดไว้
พระทรงห่วงคนรอจะท้อแท้
ลูกขาดพ่อขาดแม่..จะพึ่งไหน
พระราชดำรัส เด็ดขาด ยากอย่างไร
เราจะไป พบหน้าประชาชน
ยิ่งดูยิ่ง ซึ้งค่า ราชาฉัน
ไม่ใช่เรื่อง ในฝัน วันหมองหม่น
สิบสามตุลาห้าเก้า เผากมล
พระพ่อพ้น โลกา สู่ฟ้าไกล
พระสถิตสำราญวิมานธรรม
พระดื่มด่ำพระราชกุศลผลยิ่งใหญ่
พระบารมี สั่งสม อุดมอำไพ
เสด็จไปแดนทิพย์ แห่งนิพพาน
ไม่มีความเห็น