จากที่ข้าพเจ้าได้ดูหนังสั้นไม่โกง ตอน ชัดเจนนั้น ทำให้ข้าพเจ้าได้แง่คิด ดังนี้
- ความซื่อสัตย์ ชายผู้มาซื้อของ ควรจะมีความซื่อสัตย์ทั้งต่อป้าคนขายของและต่อตนเอง เพราะถึงแม้ว่าป้าอาจจะผิดที่จำแบงค์ 50 บาท เป็นแบงค์ 20 บาท แต่นั่นเป็นเพราะว่าป้าอาจจะจำสีแบงค์ผิดไป ผิดกับชายที่มาซื้อของ เมื่อรู้ว่าป้านั้นลืม ก็มัดมือชก บอกป้าว่าจ่ายเงินไปด้วยแบงค์ 100 บาท ก็ทำให้เกิดการถกเถียงกัน ซึ่งชายคนนี้ไม่มีความซื่อสัตย์ แถมยังโกงคนแก่ และเสียเงินฟรีๆ
- เมื่อมีชายอีกคนมาซื้อของ ไม่เชื่อ และช่วยป้าที่ขายของ ชายคนแรกกลับมีท่าทีที่ยอม และไม่เอาเรื่องป้า ชายคนที่สองจึงได้ซื้อของและได้ของรางวัลเป็นลูกอม ถึงแม้ว่าจะเป็นของเล็กๆน้อยๆก็ตาม แต่ชายก็ที่สองก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก
สรุป เรื่องนี้ทำให้ข้าพเจ้านึกถึงสุภาษิตที่ตรงกับคำว่าไม่โกง ว่า “ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน” เพราะคนที่ซื่อสัตย์นั้นไม่ว่าจะทำเพราะหวังผลประโยชน์หรือไม่ก็ตาม แต่ผลที่ได้นั้นจะทำให้เขามีความสุข ถึงแม้ว่าผลนั้นจะไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร แต่คนที่ซื่อสัตย์นั้นย่อมได้รับสิ่งที่ดีกลับไป เพราะฉะนั้น คำว่าไม่โกง เราไม่ต้องไปปลูกฝังที่ใคร คนที่เราควรปลูกฝังให้ไม่โกงนั้น ก็คือตัวเราเอง ดีที่สุด….