วันที่ 80 ไมเกรนมาอีกแล้ว (23 กันยายน 2559)

จากการที่ร่างกายเริ่มจะอ่อนแอเพราะสัญญาณเตือนชัดว่าจากการไม่ได้นอนนอนตอนเช้ามาหลายวัน
อาจารย์กำลังจะมานิเทศแผนยังไม่เสร็จบันทึกหลังสอนยังไม่เสร็จ แฟ้มสะสมผลงานยังไม่ได้เริ่มทำวิจัยยังไม่ได้เขียนรายงาน
งานสอนยังไม่ได้ปิดคลอส…..และงานจิปาถะอีกเยอะแยะ คิดในใจแล้วว่าจะไหวไหมเมย์ ทำไมรู้สึกเหมือนมันตื้อๆ
หายใจไม่ออกเพราะงานทับถม จิตใจร้อนรนจนวันนี้ร้อนๆหนาวๆสลับกันปวดหัวข้างเดียวก็มาอีกแล้ว
จนต้องออกไปซื้อยาแก้ปวดมาทานแต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดงานจะหนักแค่ไหนเป็นนักศึกษาครูต้องสตรอง
เพราะนักเรียนพวกนี้ยังรอเราให้สอนรอเราให้ดูแลแม้ว่าทุกครั้งจะพูดมาก ต้องบ่นตลอด ต้องซื้อของนั่นนี่มาให้ทาน
เพราะเป้าหมายคือ งานวิจัย….
แต่ลึก ๆ แล้วฉันไม่ได้ต้องการให้นักเรียนเป็นเป้าหมายของงานวิจัยหรอกแต่เป้าหมายจริง ๆ
ของฉันคืออยากดูแลเพราะเด็กกลุ่มนี้ไม่สนใจเรียนในห้องเลยอ่านหนังสือก็ไม่คล่อง
เป็นเด็กที่ไม่ค่อยได้รับการใส่ใจอยากลองดูเหมือนกันว่าถ้าเด็กกกลุ่มนี้ได้รับการดูแลจะเป็นอย่างไร
แต่ก็ทำให้เห็นบ้างแล้วว่าเริ่มจะสำเร็จ เพราะทุกครั้งหลังเลิกเรียนนักเรียนจะเข้ามาหาโดยที่ไม่ต้องไปตามถึงห้อง
จะรู้เวลาเลยทันที บางคนถึงกับขอมาเรียนด้วยแค่นี้ก็ดีใจละนะ