071--ช่วยกลางอากาศ (ตอนที่ 5 )

....ช่วงเช้า อากาศแจ่มไส การสำรวจทางน้ำเป็นไปด้วยดี น้ำส่วนใหญ่ลึกไม่มากนัก เครื่องตรวจสิ่งกีดขวางใต้พื้นน้ำตรวจพบกิ่งไม้ใหญ่,ท่อนซุงจมอยู่ในโคลนและลอยอยู่ใต้น้ำเกลื่อนแทบทุกทิศทางที่เรือผ่านไปเสียงสัญญาณสะท้อนจากวัสดุเหล่านี้ของเครื่องวัดยังไม่แรงพอจะชี้ว่าเป็นโลหะ การสำรวจจึงดำเนินไปเรื่อย ๆ จนตกบ่าย ท้องฟ้าที่เคยปรกติ อยู่ จู่ ๆ ก็มืดครึ้มลงกระทันหัน ตามมาด้วยพายุลมแรงพัดไปมาทั้งบริเวณหนองน้ำและมีฝนตกฟ้าร้องฟ้าแลบอึงคะนึงไปหมดอีกด้วย เรือยางถูกลมพัดหมุนคว้างเตลิดออกกลางน้ำ จ่าทั้งสองเปียกมะรอกมะแร็ก พยายามนำเรือเข้าจอดฝั่งที่ใกล้ที่สุดหลายครั้ง แต่เนื่องจากเป็นเรือใช้งานธรรมดาน้ำหนักเบา สู้แรงลมไม่ได้กลับต้องลอยออกกลางน้ำไกลว่าเดิมอีกทุกครั้ง ทีมสำรวจนักท่องเที่ยวที่ริมฝั่งวิทยุบอกว่า“ พายุมันเกิดเป็นประจำในตอนบ่าย ประเดี๋ยวก็หายครับ อย่าตกใจไปเลย “ พักใหญ่ต่อมาพายุดังกล่าวก็เริ่มซาลงจริง แต่ท้องฟ้ายังครึ้ม แล้วบัดดลลมที่ดูสงบลงเมื่อกี้นี้กลับรุนแรงขึ้นอีกเฮือกอย่างน่าประหลาด คราวนี้พัดเรือยางวิ่งลิ่วเข้าหาฝั่งเองไป ณะ จุดที่ไม่ได้ต้ังใจจะไป พอไปใกล้จะถึงฝั่งเรือก็หยุดกึกคล้ายไปชนหรือใบจักรเกี่ยวเข้ากับอะไรอย่างหนึ่งใต้น้ำอย่างจัง เรือไปเกี่ยวหรือชนอะไร.......(โปรดรออ่านต่อตอนหน้า )