ทำไม ? ผมเปลี่ยนทางเดิน (5)

สาเหตุมาจากผมได้พบสาวสวยถูกใจวัยใกล้เคียงกัน อยู่บ้านใกล้กัน
และเหนืออื่นใด หลังจากเปิดอกถามความในใจ เธอบอกว่าไม่รังเกียจถ้ารักจริง
ฉะนั้น การรอบรรจุเป็นข้าราชการครูนั้น ขณะนี้ผมอดทนรอได้ไม่กังวล
และเธอเองก็รับรู้แล้วว่า วันข้างหน้าผมไม่ใช่เป็นคนทำสวนดังที่เป็นอยู่
ทั้งพ่อตาในอนาคตก็รู้เรื่อง ว่าลูกเขยในอนาคตจะต้องเข้ารับราชการครู
จึงเปิดทางโล่งให้ลูกสาวตัดสินใจเอง พ่อตาแม่ยายไม่ขัดขวางการพบกัน
ดังนั้น การคบหาพูดคุยกันสองต่อสองก็เป็นไปโดยเปิดเผยเป็นที่รู้ทั่วกัน
หลังจากผมปรึกษาพ่อแม่แล้วก็ได้คำตอบว่าไม่ขัดข้อง แต่ควรรอก่อน
คือต้องบรรจุเข้ารับราชการครูให้ได้ แล้วจึงแต่งงานซึ่งดูแล้วจะมีศักดิ์ศรีกว่า
และขาดไม่ได้คือต้องบวชเรียนสนองคุณพ่อแม่เป็นอันดับแรก
หลังจากลาสิกขาบทแล้วก็จะทำพิธีมั่นหมายกันตามประเพณี
ครั้นผมเห็นทางสว่างแล้วจึงไปพูดแผนการต่างๆ กับเจ้าสาวในอนาคต
เพื่อเป็นการหยั่งใจเธอ ว่าจะเห็นดีเห็นงามด้วยหรือไม่ ?
คำตอบคือ แล้วแต่พี่จะจัดการ เป็นอันว่าผมเลือกคู่ครองได้ก่อนงานทำเสียอีก
หลังจากรู้อนาคตตัวเองในวันข้างหน้าแล้ว ชีวิตก็เหมือนเดินบนกลีบกุหลาบ
ชีวิตที่เคยยากแค้นแสนเข็ญเรื่องเรียน เรื่องงาน วันนี้กลายเป็นอดีตไปแล้ว
เพราะมีข่าวดีเกิดขึ้นคือ หนังสือราชการมาถึงผมในเดือนที่ 5 ของการรอคอย
“ให้นายชนะ เวชกุล ที่ผ่านการสอบบรรจุเข้ารับราชครูได้อันดับที่ 1
ประเภท ไม่ใช่นักเรียนทุน ไปรายตัวที่แผนกศึกษาธิการจังหวัด
เพื่อเลือกโรงเรียนที่จะบรรจุ ซึ่งปัจจุบันมีตำแหน่งครูว่าง 2 อัตรา”
ข่าวดีเช่นนี้มีคนไหนบ้างที่ไม่ดีใจ ผมอุตส่าห์ตั้งตารอหนังสือนี้มา 5 เดือนเต็ม

วันที่ผมไปพบเจ้าหน้าที่ฝ่ายสารบัญ เขารู้ว่า ผมกับศึกษาจังหวัดเป็นญาติกัน

จึงต้อนรับและช่วยบอกรายละเอียดกับคำถามของผม
2 โรงเรียนที่ผมจะไปบรรจุ โรงเรียนไหนสะดวกหรือกันดารแค่ไหน

เพราะยังไงๆ ทั้งสองตำแหน่งต้องไม่อยู่ใกล้ตัวอำเภอแน่นอน

เจ้าหน้าที่ได้แนะนำคร่าวๆ ตามที่เคยไปตรวจราชการกับท่านศึกษาจังหวัด

แห่งหนึ่งอยู่ในป่า ห่างจากตัวอำเภอประมาณ 15 กิโล มีไข้ป่าชุกชุม

ถ้าร่างกายเราไม่ชินกับพื้นที่มีโอกาสเป็นไข้ป่าได้ง่าย แม้การเดินทางจะสะดวก

ส่วนอีกแห่งอยู่ติดชายทะเล การเดินทางลำบากต้องเดินทางโดยทางเรือโดยสาร

ที่มีวิ่งเป็นประจำทุกวัน ถ้าคลื่นลมปกติก็ดีไป แต่ถ้ามีมรสุมก็ลำบากหน่อย

เมื่อถึงตัวอำเภอแล้ว ต้องเดินลัดเลาะไปตามชายทะเลอีกประมาณ 10 กิโล
เส้นทางนั้นถึงมีจักรยานก็ใช้ไม่สะดวก คือบางพื้นที่ขี่จักรยานได้ บางพื้นที่

ต้องให้จักรยานขี่เรา ที่นี่มีบ้านคนรวยหลังหนึ่งยินดีให้คุณไปพักอาศัยได้

โดยคิดค่ากินอยู่แค่ 100 บาทต่อเดือน ผมเห็นว่า คุณควรเลือกที่นี่

เพราะผมเคยรับราชการในอำเภอนี้มาก่อน สถานที่อยู่สภาพธรรมชาติดีพอสมควร

อะไรไม่ว่า ถ้าเหงาๆ ไม่เข้ามาเที่ยวตัวอำเภอก็มีโอกาสชมท้องทะเลยามเย็นที่นั่น

ลมพัดเย็นสบาย และบ้านที่อยู่ก็ใหญ่โตพอสมฐานะคนรวยประจำหมู่บ้าน

ผมนั่งตรองสักครู่ก็ตัดสินใจเลือกตามคำแนะนำของเจ้าหน้าที่

เขาคงไม่ทำให้ผมผิดหวังแน่ๆ ผมนั่งดูเขาง่วนทำเอกสารทางราชการให้จนเสร็จ

แล้วยื่นซองเอกสารราชการหนังสือส่งตัวไปยังอำเภอให้ ผมรับและยังไม่ทันลุกขึ้น

ศึกษาธิการจังหวัดก็โผล่ออกมาจากห้อง ผมยกมือไหว้ น้าศึกษาจังหวัดรับไหว้พูดว่า

เอ็งเลือกถูกต้องแล้ว เพราะน้าต้องการให้บรรจุที่นี่ตามที่คิดไว้ซึ่งไม่ลำบาก

เพียงแต่เงินเดือนไม่ได้เท่าคุณวุฒิ เพราะคนเดิมที่ลาออก เงินเดือนเพียง 575 บาท

ขาดไปเพียง 25 บาท แต่ไม่เป็นไร น้าจะฝากฝังศึกษาธิการอำเภอให้จัดการทีหลัง

โชคดีนะ กลับไปบอกแม่ เตรียมตัวเป็นครู อย่าลืมเครื่องแบบสีกากีตัดให้เรียบร้อย

ผมลาน้าศึกษาธิการจังหวัดกลับบ้านด้วยอารมณ์แช่มชื่น เดินยืดอกได้เต็มที่เสียที

เพราะผมได้เป็นข้าราชการครูประชาบาลอย่างเต็มตัวแล้ว มีเงินเดือนใช้กินอยู่
มีมือไว้จับปากกา ไม่ต้องถือมีดขอ ไม่ต้องแบกจอบ ท่ามกลางแสงแดดและเมฆฝน

มันไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นความจริง เพราะมีเอกสารทางราชการยืนยันไว้

ผมเริ่มเข้ารับราชการครูประชาบาล เมื่อวันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2505

ชีวิตผมไม่เที่ยง ทางเดินไม่ราบเรียบ สบายอกสบายใจ ภูมิใจได้ไม่นานนัก

ความทุกข์ทางจิตใจก็ได้มาเยือนผมอีกจนได้ สุขแล้วก็ทุกข์ ทุกข์แล้วก็สุข

สาเหตุมาจากผมที่ต้องดิ้นรนต่อสู้กับวังวนในระบบราชการเมื่อได้เป็นครูใหญ่

เช่น ความเอารัดเอาเปรียบกัน ความแก่งแย่งแข่งดี และฯลฯ

จนกระทั่งผมทนไม่ไหวจึงตัดสินใจลาออกจากการเป็นครูประชาบาล

ซึ่งผมจะเล่าให้ท่านฟังในตอนที่ 2 ถ้าสนใจ แต่อาจจะนานหน่อย

เพราะผมกำลังติดภาระงานเขียนบล็อกผม ที่ Bloggang ของ พันทิพ

ซึ่งผมเขียนบล็อกอยู่แห่งนี้เป็นประจำทุก 15 วัน และเขียนมาหลายปีแล้ว

ท่านผู้อ่านสนใจเรื่องแนวปฏิบัติธรรม ไปอ่านที่บล็อกของผมได้

แล้วท่านจะรู้ว่า ทำไมผมนั่งสมาธิ กระทั่งสำเร็จ ตาทิพย์ หูทิพย์

สนใจเชิญพิมพ์ คำว่า ชนะ เวชกุล-สอนใจตัวเอง ในช่องค้นหาของ Firefox

ซึ่งขณะนี้กำลังสอนให้ท่านฝึกวิปัสสนาแบบธรรมชาติ

โดยไม่ต้องไปนั่งอบรม หรือไปเข้าคอร์สปฏิบัติธรรมที่ไหนๆ ให้ลำบากใจ

ซึ่งบางท่านอาจมีบารมีมาบ้าง ก็จะได้รู้ถึงความจริงบางอย่างที่ท่านอาจคิดไม่ถึง

แล้วพบกันใหม่นะครับ

ด้วยความปรารถนาดี
ชนะ เวชกุล

[ยายธี]

คิดค่า เรียนแบบนี้. เท่าไร นะ. ???? ฝึกวิปัสสนา ธรรมชาติ...(อยาก ไปเรียน เจ้าค่ะ)...

[นายชนะ เวชกุล]

เรียน ยายธี

ขอบคุณที่สนใจ
ส่วนใหญ่ผมให้ไปฝึกเองครับ เดินตามแนวทางของอาจารย์(สมเด็จโต พรหมรังสี)
เพราะผมไม่คิดตั้งสำนักสอน
อ่านข้อความที่ผมแนะนำ แล้วเลือกฝึกตามที่ตัวเองถนัด
ว่างเมื่อไร ทำเมื่อนั้น ทำบ่อยๆ ว่างหนึ่งนาที สองนาที ก็ทำได้
สงสัยอะไร ถามไปที่บล็อกพันทิพนะครับ
ขอบคุณ